(تصاویر) شاهکارهای معماری «سنگاپور»؛ شهری شبیه آینده

فرادید| سنگاپور هویت خود را از راه معماری شاخص و تجربی بازآفرینی کرده و به آزمایشگاهی برای طرح‌های معماری افراطی تبدیل شده است. 

به گزارش فرادید، از دهه ۱۹۶۰، دولت و بخش خصوصی برای ایجاد هویت پسااستعماری بر توسعه معماری مدرن تمرکز کرده‌اند. این روند شامل ساخت مسکن‌های دولتی باکیفیت، برج‌های اداری، بناهای بروتالیستی و فضاهای عمومی وسیع میشد. در قرن بیست‌ویکم، پروژه‌های نمادینی مانند مارینا بی‌سندز و باغ‌های خلیج به معماری سنگاپور جلوه‌ای پرزرق‌وبرق بخشیدند. 

امروز سنگاپور با ترکیب فرم‌های عجیب، فناوری پیشرفته و رویکردهای زیست‌دوستانه به مقصدی مهم برای علاقه‌مندان به معماری تبدیل شده است. 

جول چانگی، فرودگاهی فراتر از تصور

مارینا بی‌سندز با طراحی منحصربه‌فرد خود که شبیه استون‌هنج پیشرفته با یک تخته موج‌سواری روی آن توصیف شده، به شناخته‌شده‌ترین نماد سنگاپور تبدیل شده است. این مجموعه شامل یک کازینوی عظیم، هتل‌های لوکس، مراکز خرید، رستوران‌های سرآشپزان مشهور و یکی از تماشایی‌ترین استخرهای ابدی جهان است. 

این پروژه که توسط موشه سَفدی (طراح فرودگاه جول چانگی) ساخته شده، چهره سنگاپور را متحول کرده و آن را به شهری آینده‌نگر تبدیل کرده است. همچنین نزدیک آن فروشگاه اپل طراحی‌شده توسط فاستر + پارتنرز است که در جزیره‌ای کوچک زیر یک گنبد شیشه‌ای ساخته شده و به یکی از لوکس‌ترین فروشگاه‌های فناوری در جهان شهرت دارد. 

باغ‌های بِی (خلیج)، فضای آینده‌نگر سنگاپور

گالری ملی سنگاپور که پیش از این ساختمان دادگاه عالی سنگاپور بود، سال ۲۰۱۵ به عنوان یک گالری هنری بزرگ بازگشایی شد. این ساختمان کلاسیک متعلق به دوران استعمار، ساختاری محکم و جدی دارد، اما معماران با طراحی ورودی باریک و سرپناهی زیبا به آن کمی جذابیت استوایی اضافه کرده‌اند. 

این گالری مجموعه‌ای وسیع و متنوع از هنر جنوب شرق آسیا را در خود جای داده است؛ هنری که برای بسیاری از غربی‌ها ناشناخته و پرجنب‌وجوش است. 

بازار لائو پا سات، ترکیبی از تاریخ و مدرنیته

مجتمع گلدن مایل که سال ۱۹۷۳ ساخته شد، یک ساختار بروتالیستی با طراحی چشمگیر است که از معماران آینده‌نگری مانند آنتونیو سانت‌الیا و پروژه‌های مشابه در بریتانیا، ایتالیا و آمریکا الهام گرفته است. این ساختمان ترکیبی از آپارتمان‌ها، دفاتر، فروشگاه‌ها، سوپرمارکت بزرگ و فضاهای تفریحی در فضای باز بود. در گذشته، مرکز جمعیت تای سنگاپور بود، اما سال ۲۰۲۳ برای بازسازی بسته شد، با این حال برنامه‌هایی برای حفظ ساختار تاریخی آن در دست اجرا است. 

اینترلِیس، معماری متفاوت در سنگاپور

هتل ۲۱ کارپنتر که توسط معماران محلی WOHA طراحی شده در محله چایناتاون سنگاپور و روی مجموعه‌ای از ساختمان‌های قدیمی دهه ۱۹۳۰ ساخته شده است. این هتل بوتیک با نمای فلزی سوراخ‌دار خود، یک اثر معماری شگفت‌انگیز و مدرن است. جملاتی که روی نمای فلزی هتل نقش بسته‌اند بخشی از نامه‌های کارگران چینی هستند که در این ساختمان‌ها دستمزد خود را برای خانواده‌هایشان می‌فرستادند. این جملات با تاریخ و مکان ارتباط عمیقی دارند. 

علاوه بر این، WOHA هتل دیگری به نام پارکرویال کالکشن پیکرینگ نیز طراحی کرده که برج‌های بلند و نوار بتنی آن که به شکل جالبی با گیاهان پوشیده شده، انگار نمایشی از آینده‌ای پساآخرالزمانی است. 

مدرنیسم متأخر در سنگاپور

سنگاپور در دوره‌ای که مدرنیسم در حال افول بود از این سبک استقبال کرد و اکنون دارای آثار برجسته‌ای از معماران مشهور این دوره است. برج کولوناد (۱۹۸۰) اثر پل رودولف، One Raffles Place (۱۹۸۶) اثر کنزو تانگه و The Gateway (۱۹۹۰) و مرکز OCBC (۱۹۸۶) اثر آی. ام. پی از مهم‌ترین نمونه‌ها هستند. این ساختمان‌ها برخلاف معماری پرزرق‌وبرق شهر، جلوه‌ای مدرن، منظم و کارآمد به سنگاپور بخشیده‌اند.

مترجم: زهرا ذوالقدر