همه دوست دارند پنالتيزن باشند
صبح ديروز عمر مومني كاريكاتوريست معروف سايت گل، كاريكاتوري منتشر كرد كه در آن راموس و بنزما را نشان ميداد كه با فراغ بال و رضايت خاطر در حال گرفتن توپ براي زدن دو پنالتي پياپي اعلام شده براي رئال در بازي مقابل خيرونا هستند. در پايين كاريكاتور رونالدو با لباس يوونتوس تصوير شده بود كه در حال گريه كردن است و ميگويد: اين منصفانه نيست، من ميخواستم اين پنالتيها را بگيرم!
كنايه عمر مومني به رونالدو از دو جهت بود. يكي اينكه ستاره پرتغالي در دو بازي اولش براي يوونتوس موفق به گلزني نشده و ديگر اينكه هنگامي كه رونالدو در رئال حضور داشت، غير از او كسي حق زدن ضربه پنالتي را نداشت. رونالدو آن قدر گل از روي نقطه پنالتي به ثمر رسانده كه به پنالدو معروف شده. معمولا كساني كه ميخواهند او را زيرسوال ببرند، به تعداد بالاي گلهاي او كه از روي نقطه پنالتي به ثمر رسيده اشاره ميكنند. اما با مصاحبه گرت بيل كه گفت من هم دوست دارم پنالتي بزنم، چهره خندان بنزما و راموس در كاريكاتور مومني رنگ باخت. چرا كه مصاحبه بيل نشان ميدهد بحث زدن ضربات پنالتي بعد از رفتن رونالدو، آن قدرها هم دوستانه نيست. بطور واضحتر اگر پايش بيفتد همه ستارهها و گلزنان بزرگ فوتبال دنيا اصلا بدشان نميآيد كه تمام گلهايشان را با پنالتي به ثمر برسانند و از اينكه سر زدن پنالتي با همتيميهايشان درگير هم بشوند ابايي ندارند. انگار كه يك جنگ هميشگي بين ستارهها براي استفاده از اين راه ميانبر گل زني در هر شرايطي وجود دارد. اصلا همين كه يكي از پنالتيها را راموس زد و ديگري را بنزما يعني رئال هنوز پنالتي زن اصلياش را نشناخته و هر كدام از اين بازيكنان با توجه به سبقه طولاني مدتشان در سانتياگوبرنابئو خودشان را در استفاده از اين فرصت محق ميدانند. حقي كه خيلي زود بايد تكليفش روشن شود كه به چه كسي ميرسد. چرا كه در تيمهاي بزرگ معمولا يك نفر وظيفه زدن ضربات پنالتي را به عهده ميگيرد.
در دو بازي اول يوونتوس پنالتي به نفع اين تيم اعلام نشد تا ببينيم چه كسي پنالتي زن اول اين تيم است. ديبالا، بونوچي و پيانيچ از مدعيان زدن ضربات پنالتي در تيم بانوي پير به حساب ميآيند كه البته به نظر ميرسد با حضور رونالدو آنها شانس كمي براي قرار گرفتن پشت توپ داشته باشند. رونالدو در هر تيمي كه بازي كند قطعا نفر اولي خواهد بود كه هنگام اعلام ضربه پنالتي توپ را برخواهد داشت. به اين خاطر كه اولا او بالاترين نرخ گلزني از روي ضربات پنالتي را در اختيار دارد و ثانيا او بايد ستاره اول تيمش باشد و زدن ضربات پنالتي يكي از نشانههاي ستاره تيم بودن است. هنوز يادمان نرفته كه فصل گذشته در پياسجي نيمار و كاواني چه دعوايي سر زدن ضربات پنالتي داشتند و وقتي هم كه توخل آمد گفت اين معضل حل خواهد شد.
با اين تفاسير هجو رونالدو با محوريت پنالتي خيلي منطقي به نظر نميرسد. البته در حد يك شوخي كاريكاتوري ميتواند سوژه جالبي باشد، اما موضوعيتي در فوتبال ندارد. همه ستارههاي فوتبال دوست دارند پنالتي زن اول تيم باشند مگر خلافش ثابت شود. اما پنالتي زدن يك وظيفه فوقالعاده سنگين است و مربي آن را بر دوش بازيكني قرار ميدهد كه هميشه از لحاظ ذهني بسيار آماده است. چرا كه خطاي پنالتي هميشه در شرايطي رخ نميدهد كه تيم جلو است يا فشاري روي بازيكنان نيست. پنالتي دقيقه ٩٠ بازي برگشت رئال- يوونتوس فصل قبل ليگ قهرمانان را به ياد بياوريد. هنگامي كه رئال ٣ بر صفر در خانه عقب بود و آن پنالتي بحثبرانگيز تنها روزنه فرار تيم زيدان از آن جهنم وحشتناك بود. يا حتي پنالتي كريم انصاريفر به پرتغال در آن حال و هواي حساس دقايق آخر بازي مقابل پرتغال.