جستجو
رویداد ایران > رویداد > ورزشی > از خواستگاری تا تقسیم ارث در فدراسیون ورزشهای خانوادگی!/ بساط گعده های خویشاوندی کی جمع می‌شود؟

از خواستگاری تا تقسیم ارث در فدراسیون ورزشهای خانوادگی!/ بساط گعده های خویشاوندی کی جمع می‌شود؟

باید قانون مدونی از سوی وزارت ورزش تصویب شود که از بکارگیری خویشاوندان رئیس و مسئولین در فدراسیونهای ورزشی جلوگیری شود.

ایمان گودرزی؛ فدراسیون های ورزشی در طول سالیان طولانی همیشه مستعد گعده های خانوادگی و دوستانه بوده اند. فدراسیون هایی که با توجه به سلیقه و تشخیص روسا معمولا محملی برای حضور اقوام نسبی و سببی می شوند و همین سبب می شود که فدراسیون بدل به یک پایگاه خانوادگی شده و به شکل خانوادگی اداره شود. آفت بزرگی که معمولا فدراسیون را از شکل سیستماتیک و رسمی خارج کرده و بدل به یک پاتوق می کند. پاتوقی که در آن روال اصلی و اداری هیچگاه رعایت نشده و تمامی تصمیمات و کارها هیاتی جلو می رود.

این یک رسم مذموم و ناپسند مدتهاست در بدنه فدراسیون های ورزشی باب شده و به نظر می رسد که قرار نیست هیچگاه پایانی داشته باشد. در برخی از فدراسیون ها می بینیم که این بدل به یک روال و قانون شده و گویی تنها شرط حضور در کابینه، خویشاوندی است! در برخی از این فدراسیون ها داستان به قدری عجیب است که تصمیم گیری برای مسائل فامیلی نظیر ازدواج و تقسیم ارث نیز در فدراسیون انجام می شود!

آش به اندازه ای شور شده که احمد دنیامالی وزیر ورزش و جوانان نیز صدایش درآمده و به این قضیه اعتراض کرده. دنیامالی در خصوص استفاده روسای فدراسیون‌ها از اقوام نزدیک خود در پست‌های کلیدی از جمله نایب رئیسی بانوان،گفته:« این فقط مختص بانوان نیست و افرادی که نسبت نزدیک با روسای فدراسیون‌ها، مثل خواهر، برادر، همسر یا مادر دارند، بحث تعارض‌ منافع بوده و آن را پیگیری می‌کنیم تا این مشکل وجود نداشته باشد. در آینده بیشتر دقت خواهد شد تا بر اساس قوانینی که در کشور داریم این اتفاقات رخ ندهد. قبلا توجیهی برای استفاده از اقوام درجه یک در فدراسیون‌ها بود. این مساله در دو تا سه فدراسیون وجود دارد که آن‌هم در حال اصلاح شدن است.»

در فدراسیون اسکی و ورزشهای زمستانی این رویه از دیرباز وجود داشته. فدراسیونی که کاملا به شکل خانوادگی اداره می شود و خاندان ساوه شمشکی سال هاست در آن بیتوته کرده اند. از دوران عیسی ساوه شمشکی که با یک الیگارشی عجیب، هر جنبنده ای که نام ساوه شمشکی داشت را به فدراسیون آورد به گونه ای که اگر در دوران ساوه شمشکی به فدراسیون اسکی می رفتید و نام ساوه شمشکی را صدا می کردید، همه بر می گشتند! بقایای آن الیگارشی هنوز در فدراسیون حضور دارند؛ از بهرام دبیر فدراسیون گرفته تا مرتضی رئیس هیات تهران.

یکی از عجیب ترین فدراسیون ها در این حوزه فدراسیون انجمن های رزمی است. فدراسیونی که افشین چگینی رئیس آن از بدو جلوس در این فدراسیون حکم های عجیب و غریبی صادر کرده که البته عجیبترین آن به همسر خودش بوده! چگینی همسر خود را به عنوان نایب رئیس بانوان فدراسیون انتخاب کرده.البته روز گذشته خبری منتشر شد که صنوبری(همسر چگینی) از این فدراسیون رفتنی شده است.

در فدراسیون شمشیربازی این ماجرا به اندازه ای حاد شد که حتی تیم ملی را در المپیک قربانی کرد. مسعود فتوحی که از خویشاوندان پورسلمان است در تمای روزهای قبل از المپیک بدون هیچ مسئولیت مشخصی در تمامی سفرها کنار تیم ملی بود و همه جا رفت و در پاریس با آی دی کارت برادرش برای حضور در دهکده ورزشکاران جنجالی بزرگ به پا کرد. عجیب اینکه محمد فتوحی ملی پوش چهارم تیم سابر نیز از خویشاوندان پورسلمان است فردی که درباره عضویتش در تیم المپیکی به عنوان نفر چهارم ابهامات بسیاری وجود داشت. پورسلمان به این هم اکتفا نکرده و پدرزن خود را به عنوان عضو هیات رئیسه و رئیس کمیته اقتصادی معرفی کرد تا سور آخر را زده باشد!

این موارد را حتی می توان در کمیته های ورزشی هم دید. برادران آزادیان یعنی عسگر و امید که پیش از این در ورزشهای رزمی شناخته می شدند، در مدت اخیر اقدام به راه اندازی کمیته هایی کرده که درباره آنها ابهامات جدی وجود دارد. امید آزادیان رشته ای به نام کراس ترینینگ را دارد که فاقد متناظر بین المللی است. در واقع، این کمیته که از سال 98 تا کنون فعالیت می کند، در حوزه جهانی و آسیایی فاقد تشکیلاتی رسمی به شمار می رود. البته، این کمیته، مسابقات خاصی برگزار نکرده که همین بر دامنه ابهامات می افزاید. اما سوال دیگر این است که مگر ما ورزشی با نامی اندک متفاوت و محتوایی مشابه، نداریم؟ چگونه می شود که به چنین موضوعی توجه نشده و صرفا یک کمیته ایجاد می شود که به سرعت نیز به فدراسیونی تازه تاسیس منتقل می شود!

عسگر آزادیان نیز که برادر امید است، مبادرت به راه اندازی ورزشی به نام فانکشنال فیتنس کرده که تفاوتی خاصی با کراس ترینینگ ندارد. توجه داشته باشید که چگونه هر دو برادر، کمیته هایی را به نام خود می کنند! اما ماجرا هنگامی جالب تر می شود که بدانیم عسگر آزادیان، امید عسگریان را به عنوان دبیر این کمیته منصوب می کند. این ماجرا یادآور مثلی عامیانه است که "من و داداشم، شما همه"!

به نظر می رسد در این زمینه باید قانون مدونی از سوی وزارت ورزش تصویب شود که از بکارگیری خویشاوندان رئیس و مسئولین در فدراسیونهای ورزشی جلوگیری شود تا برای همیشه این بساط گعده های فامیلی در ورزش جمع شود.

253 258

منبع: khabaronline-2033551

برچسب ها
نسخه اصل مطلب