به گزارش خبرنگار مهر، یکی از معضلاتی که سال‌هاست ورزش کشور با آن عجین شده بحث عدم توجه به رشته‌های مادر است؛ رشته‌هایی همچون شنا، دوومیدانی و ژیمناستیک علی‌رغم اینکه در ورزش دنیا در اولویت هستند اما در ایران جایگاه ویژه‌ای ندارند و بعضاً ورزشکاران این رشته با مشکلات زیادی از جمله نبود تجهیزات و امکانات مناسب و وضعیت سخت اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند.
اما در چند سال اخیر ژیمناستیک ایران با وجود نامهربانی‌ها روند صعودی در پیش گرفت. اولین‌های ورزش ژیمناستیک در همین چند سال اخیر رقم خورد. مهدی الفتی توانست بعد از ۸۰ سال اولین مدال بازی‌های آسیایی هانگژو و اولین سهمیه المپیک پاریس را بعد از ۶۰ سال از آن خود کند و نامش را در تاریخ ورزش ایران ماندگار کند.
کسب سهمیه المپیک توسط ژیمناست ایران به قدری اتفاق ویژه‌ای بود که در صفحه رسمی IOC به آن پرداخته شد. اما بعد از المپیک سرنوشت ژیمناستیک هم همچون دیگر رشته‌های ورزشی مادر در ایران با بی‌توجهی گره خورد.
احمد دنیامالی در نشست تخصصی با مسئولان ژیمناستیک ایران درباره وضعیت فعلی این رشته گفته بود: «باید به ژیمناستیک نگاه مثبت داشته باشیم و برای حضور در میادین به آن فرجه بدهیم. اما نه اینکه نماینده‌های ما در این بازی‌ها شرکت کنند و رتبه‌هایی بیاورند که دو رقمی است و در شأن کشور نیست. باید بحث کیفی‌گرایی را در اعزام‌ها مد نظر قرار دهیم و نهایتاً در رشته‌هایی که می‌توانیم در جمع شش، هفت نفر اول مسابقات قرار بگیریم، اعزام شویم. لذا از هم اکنون برای بازی‌های آسیایی ناگویا، فدراسیون باید به این نکته توجه کند که بعداً توقعی به وجود نیاید.»
رئیس فدراسیون ژیمناستیک عنوان کرد: متأسفانه ما فضای کار نداریم. خدا را شکر در جلسه‌ای که با وزیر ورزش داشتیم او حمایت از سالن‌های تخصصی را لازم دانست و به آن تأکید ویژه‌ای داشت. به نظر می‌رسد وزیر ورزش هم مخالف واگذاری آن به بخش خصوصی است. در حال حاضر هیئت‌های استانی تک سالن‌های خود را در شهرستان‌ها از دست می‌دهند و این اصلاً اتفاق خوبی نیست. خانه ژیمناستیک هرمزگان که به نوعی پایتخت ترامپولین ماست، الان در بخش خصوصی بهره‌برداری می‌شود و این هیئت سالن ندارد و قهرمانان بدون سالن نمی‌توانند تمرین کنند.
اینچه درگاهی عنوان کرد: ما نیاز به اعتبارات بیشتری داریم و طبق برآورده‌هایی که داشتم تا بازی‌های آسیایی ناگویا چیزی در حدود ۷۵ میلیارد نیاز داریم که ملی‌پوشان خیلی خوب آماده شوند و بتوانند در بازی‌های آسیایی ناگویا دوباره مدال آوری کنند. با ۱۱ میلیارد ما چطور می‌توانیم این هزینه‌ها را مدیریت کنیم تا در نهایت در بازی‌های آسیایی ناگویا هم به مدال برسیم. من باز هم تأکید می‌کنم که ۱۳ رشته ورزشی در المپیک حضور داشتند و ژیمناستیک یکی از آن رشته‌ها بود. رشته‌ای که اعتباراتش باید بین ۱۳ فدراسیون برتر باشد.
وی گفت: مجلس شورای اسلامی به ما وعده ۲۰ میلیارد بودجه داده بود اما از همان زمانی که وعده داد تا به الان ما حتی یک ریال هم ندیدیم و فکر نمی‌کنم تا پایان سال هم بودجه‌ای به ما بدهند و فقط محاسبات ما را کمی بهم ریختند و جیب ما تهی از این اعتبار است. وزارت نفت مصوب کرده بود ۲۰ میلیارد برای تجهیزات ما هزینه کند که شامل همه فدراسیون‌ها می‌شد. برخی از فدراسیون‌ها از تولیدات داخلی استفاده کردند اما ما باید از تجهیزات استاندارد و به روز که وارداتی هم بود استفاده می‌کردیم تا ملی‌پوشان بتوانند با آن‌ها تمرین کنند. کارها را انجام دادیم و ظاهراً تا پایان سال به دستمان خواهد رسید. اما واقعیت این است که ۲۰ میلیارد یک نیم ست تجهیزات استاندارد ژیمناستیک هم نشده است.
رئیس فدراسیون ژیمناستیک عنوان کرد: من شرایط اقتصادی مملکت را درک می‌کنم و حتی گاهی وقت‌ها فکر می‌کنم اولویت ارزی در شرایط دشوار دارو و غذا است، اما ورزش بخشی از آبروی و اعتبار بین‌المللی است. ما وقتی در ژیمناستیک نشان دادیم می‌توانیم، نیاز است به ما هم کمی توجه شود. من نمی‌گویم به فوتبال یا کشتی توجه نشود، ورزش‌هایی که در بخش خصوصی دیده می‌شوند و اعتبار دارند، در بخش دولتی هم در صدر اعتبارات هستند در صورتی که دولت می‌تواند به برخی رشته‌ها هم از جمله ژیمناستیک بیشتر توجه کند. هزینه برای ژیمناستیک، هزینه برای کل ورزش کشور است.
وی گفت: من اگر کاستی‌ها حرف می‌زنم به خاطر این است که چهار سال دیگر نگویند چرا نتایج ژیمناستیک دیگر تکرار نشد؟ با عشق و علاقه تا یک حدی می‌توان جلو رفت، از یک جایی به بعد به اعتبارات نیاز داریم. اگر ما می‌گوئیم به اعتبار نیاز داریم به خاطر این است که شانه به شانه رقبا پیش برویم و عقب نمانیم. وگرنه من می‌توانم از کاستی‌ها نگویم و روحیه کسی را خراب نکنم. زمانی هم که نتیجه نگرفتیم می‌توانم بگویم رقبا قوی بودند و ما نتوانستیم. من امروز این صحبت‌ها را مطرح می‌کنم تا دوباره داشته‌هایمان را تکرار و بعد از آن برای پیشرفت دوباره برنامه‌ریزی کنیم. من قصد ندارم غیرمسئولانه حرف بزنم، وگرنه الان وضعیت ژیمناستیک خوب است و از المپیک همه انگیزه گرفتند اما ما نیاز به حمایت و توجه داریم.