راز بزرگترین گنج قرن بریتانیا فاش شد؛ گنجینه‌ای با یک ظرف «ساسانی»

فرادید| بر اساس شواهد جدید، این گنجینه در واقع به همه مردم یعنی به جامعه‌ای در بریتانیای هزار سال قبل تعلق داشته است؛ این شواهد جدید در یک کتیبه باستانی به خط رونیک بر روی یکی از چهار بازوبند نقره‌ای این گنجینه یافت شده است؛ بازوبندهایی که به‌طور هنرمندانه‌ای تزئین شده‌اند.

به گزارش فرادید؛ متن این کتیبه که به‌تازگی رمزگشایی شده است، از این قرار است: «این ثروت (دارایی) متعلق به جامعه است».

دکتر مارتین گلدبرگ، متصدی ارشد مجموعه‌های مربوط به اوایل قرون وسطی و عصر وایکینگ‌ها در موزه‌های ملی اسکاتلند گفت که این کشف همزمان با اولین نمایش بین‌المللی این گنجینه در آدلاید استرالیا صورت گرفت.

رازگشایی از یک نوشته رمزآلود

کارشناسان در ابتدا در رمزگشایی متن داخل نیمه خمیدۀ بازوبند مشکل داشتند. نوشته به این صورت بود: (DIS IS ЇIGNA ˑFˑ). مشکل این بود که کلمه «ЇIGNAF» در هیچ‌یک از زبان‌های رایج در بریتانیا یا ایرلند در دوران قرون وسطی دیده نشده بود. اما راز این نوشته زمانی آشکار شد که مشخص شد حرف «F» که با نقطه‌هایی در دو طرف مشخص شده، در زبان کهن به معنای (feoh) «ثروت یا دارایی» است.

بخشی از گنجینه گالووی که شامل یک ظرف ایرانی نیز هست

آثاری از سراسر جهان در گنجینه‌ای منحصر‌به‌فرد

این گنجینه شامل حدود ۱۰۰ شیء ارزشمند است که از پادشاهی‌های آنگلوساکسونی، ایرلند و حتی ایران سرچشمه گرفته‌اند. برخی از مهم‌ترین قطعات آن عبارت‌اند از:

یک صلیب نقره‌ای آنگلوساکسونی که توسط یک زرگر ماهر ساخته شده است؛ یک ظرف سنگ کریستالی که دارای کتیبه‌ای به زبان لاتین است؛ لایه‌های ظریفی از نخ‌های طلایی که توسط بهترین صنعتگران قرون وسطی بافته شده‌اند؛ و نهایتا یک ظرف طلاکاری شدۀ متعلق به پادشاهی ساسانی در ایران که نشانه‌هایی مانند تاج و محراب آتش بر روی آن دیده می‌شود.

چرا این گنجینه دفن شده بود؟

دکتر گلدبرگ تأکید کرد که هنوز مشخص نیست که چرا و تحت چه شرایطی، ثروت یک جامعه دفن شده است و این جامعه دقیقاً کدام بوده است؟

یکی از نظریه‌های اصلی این است که این دوران، عصر یورش‌های وایکینگ‌ها بود. در این زمان، آلفرد کبیر در حال مقابله با حملات اسکاندیناوی‌ها بود و پایه‌های انگلستان و پادشاهی آلبا (اسکاتلند قرون وسطی) را بنیان می‌گذاشت. برخی از محققان معتقدند که این گنجینه احتمالاً توسط شخصی دفن شده که از حملات وایکینگ‌ها بیم داشته است، زیرا در آن دوران، گنجینه‌های کلیسایی بارها از صومعه‌ها به سرقت می‌رفتند.