(تصاویر) ۱۰ تریلر سیاسی جذاب که هر کسی باید یک بار ببیند؛ از Bridge of Spies تا Munich

ساختن فیلم‌های تریلر سیاسی قوی و باکیفیت کار دشواری است، اما وقتی خوب ساخته شوند می‌توانند بسیار سرگرم‌کننده باشند. به نظر می رسد که در سال های اخیر از محبوبیت (و کیفیت) فیلم های سیاسی کاسته شده است، شاید به این دلیل که حتی قابل باورترین روایت های آنها نیز برای رقابت با دیوانه واری داستان های سیاسی واقعی ضعف دارند. با این حال، تاریخ سینما مملو از جواهراتی در ژانر تریلر سیاسی است که طرفداران این ژانر فرعی باید کشفشان کنند. در ادامه این مطلب شما را با ۱۰ فیلم تریلر سیاسی آشنا خواهیم کرد که هر کسی باید دستکم یکبار ببیند.

۱۰ تریلر سیاسی که هر کسی باید یکبار ببیند

۱۰- The Ides of March (۲۰۱۱)
• ۹- JFK (۱۹۹۱)
• ۸- Munich (۲۰۰۵)
• ۷- Blow Out (۱۹۸۱)
• ۶- Argo (۲۰۱۲)
• ۵- Reality (۲۰۲۳)
• ۴- The Conversation (۱۹۷۴)
• ۳- All the President’s Men (۱۹۷۶)
• ۲- Bridge of Spies (۲۰۱۵)
• ۱- The Manchurian Candidate (۱۹۶۲)

۹- JFK (۱۹۹۱)

تئوری‌های توطئه سیاسی این روزها بسیار خبرساز هستند و یکی از بهترین فیلم‌ها درباره ذهنیت توطئه‌آمیز، JFK ساخته الیور استون است. این درام در مورد دادستان ناحیه نیواورلئان، جیم گاریسون (کوین کاستنر) است که تحقیقاتی را درباره وقایع مربوط به ترور جان اف کندی آغاز می کند. تکاپوی بی‌وقفه گاریسون برای یافتن حقیقت، او را به هزارتوی فرضیه‌ها، شاهدان مشکوک و پنهان‌کاری‌های دولتی سوق می‌دهد.

برخی دقت تاریخی فیلم را به نقد کشیده اند، اما JFK همچنان به عنوان یک کاوش با روایت سریع و قوی در مورد قدرت سیاسی و فریب بسیار خوب عمل می کند. همچنین این فیلم به موضوع مهم خشم بسیاری از مردم از دولت و این احساس گسترده است که قدرت ها چیزی را پنهان می کنند. به طور کلی،  جی اف کی  فیلم بزرگی است (بیش از سه ساعت طول دارد)، جسورانه، و بحث برانگیز، مملو از اشتباهات روایی و تئوری های فانتزی، اما همچنان جذاب و قابل ستایش است. علیرغم تمام نقدها، استون با این فیلم تعهد خود به فیلمسازی را نشان داد.

۷- Blow Out (۱۹۸۱)

جان تراولتای جوان در این شاهکار برایان دی پالما یکی از بهترین و غیرمنتظره ترین بازی هایش را ارائه می دهد. او نقش جک تری را بازی می کند، یک تکنسین صدا که به طور ناخواسته شواهدی از یک ترور سیاسی را هنگام کار روی یک فیلم ترسناک کم‌هزینه ضبط می‌کند. او به شکلی عمیق به این توطئه می پردازد و در نهایت زندگی خود و یک زن جوان (نانسی آلن) را در معرض خطر قرار می دهد.

در اینجا، دی پالما فیلم  انفجار  ساخته میکل آنجلو آنتونیونی و  مکالمه  فرانسیس فورد کاپولا (و شاید حسی از سبک فیلمسازی هیچکاک) را کانالیزه کرده اما آنها را از طریق لنز دیدگاه منحصر به فرد خود فیلتر می کند. علاوه بر این، مهارت فنی او در اینجا به نمایش گذاشته شده است. او یکی پس از دیگری برداشت های پرتنش و فوق العاده باکیفیت خلق می کند. از طرفداران این فیلم می توان به کوئنتین تارانتینو اشاره کرد که به طور مداوم آن را در میان فیلم های مورد علاقه خود قرار داده است. محصول نهایی بازتابی عالی از حال و هوای تلخ اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰ است، با موضوعاتی که هنوز هم طنین انداز و قابل درک هستند و سبکی که هنوز هم جذاب است.

۵- Reality (۲۰۲۳)

برخلاف برخی دیگر از فیلم‌های موجود در این فهرست،  واقعیت  ساخته تینا ساتر فیلمی است که عمیقاً به واقعیت‌ها وفادار می‌ماند و اغلب دیالوگ‌ها را کلمه به کلمه از رویدادهایی واقعی عاریت می گیرد. سیدنی سوینی یکی از قوی‌ترین بازی‌های خود را در این فیلم ارائه می دهد، زنی به نام ریالیتی وینر، پیمانکار سابق اطلاعاتی که اطلاعات طبقه‌بندی شده در مورد دخالت روسیه در انتخابات ۲۰۱۶ ایالات متحده را افشا می کند.

این فیلم تقریباً در زمان واقعی روایت می شود، در حالی که اف بی آی مشغول بازجویی است و از رونوشت های واقعی آن روز برای افزایش تنش استفاده می کند. این فیلم بسیار کنترل شده و کلاستروفوبیک است و بین لحظات طنز آمیز و لحظه های جدی مرگبار می چرخد، در حالی که نیروهای مخفی در ظاهر دوست در نهایت حقه خود را عیان می کنند. بیش از مجموع بخش‌هایش، این فیلم کوتاه (تنها ۸۲ دقیقه است) سوالاتی را در مورد اسرار دولتی، حق آگاهی عمومی و برخورد مناسب با افشاگران مثبت و منفی مطرح می‌کند.

۳- All the President’s Men (۱۹۷۶)

همه مردان رئیس جمهور  تحقیقات روزنامه نگاران واشنگتن پست، باب وودوارد (رابرت ردفورد) و کارل برنشتاین (داستین هافمن) در مورد رسوایی واترگیت را شرح می دهد. در یکی از دراماتیک‌ترین نمونه‌های قوی‌تر بودن قلم از شمشیر، جستجوی سرسختانه آنها برای حقیقت در نهایت به استعفای رئیس جمهور، ریچارد نیکسون منجر شد.

کارگردان آلن جی. پاکولا به خوبی این داستان را زنده کرده و به خوبی از فیلمنامه ویلیام گلدمن، که نویسنده The Princess Bride نیز هست، استفاده می‌کند. این فیلم در بخش بازیگری نیز شگفت انگیز و موفق است، جایی که ردفورد و هافمن هر لحظه کیفیت بازی خود را به رخ می کشند و یک زوج به‌طور شگفت‌انگیز موثر را می‌سازند. در نهایت، تصویر خلاصه فیلم از کسب و کار روزنامه نگاری در اوایل دهه ۷۰ واضح و ملموس است، که واقعاً بیننده را در آن دوران قرار می دهد. به همه این دلایل، همه مردان رئیس جمهور همچنان مورد تحسین قرار می گیرد و به عنوان یک الگو و استاندارد برای فیلم های روزنامه نگاری باقی مانده است.

۱- The Manchurian Candidate (۱۹۶۲)

کاندیدای منچوری ، یکی از تاثیرگذارترین فیلم‌های تاریخ در این زیرژانر، شاید جای تعجب نباشد که جایگاه اول این فهرست را به خود اختصاص داده است. این فیلم بر روی ماجرای سرگرد بنت مارکو (فرانک سیناترا) متمرکز است که نقشه‌ای شوم با مشارکت همرزمش، ریموند شاو (لارنس هاروی) را کشف می‌کند که برای تبدیل شدن به یک قاتل ناخواسته، شستشوی مغزی داده شده است. این نوآر تب‌آلود، نگاهی فوق العاده به ذهنیت دوران جنگ سرد، جایی که ترس از نفوذ کمونیست‌ها بیداد می‌کرد، ارائه می‌کند.

اگرچه گاهی اوقات فیلم کمی فانتزی است، اما این فیلم سیاسی تریلر دارای شخصیت‌های پیچیده، نقدهای اجتماعی تند و تیز و داستان‌گویی دقیق از جان فرانکنهایمر است. پیام های فیلم به خوبی درک شد، و عنوان فیلم به سرعت تبدیل به یک لقب کوتاه سیاسی برای هر سیاستمداری شد که گفته می‌شد به عنوان دست نشانده توسط یک قدرت متخاصم به کار گرفته می شود. به طور کلی، کاندیدای منچوری به خوبی کیفیت و جذابیت خود را در طول زمان حفظ کرده و امروز هم تماشای آن خوشایند است. معتادان تریلرهای سیاسی اگر قبلاً این فیلم را تماشا نکرده اند، باید آن را همین حالا تماشا کنند.

منبع: روزیاتو