(تصاویر) بهترین فیلمهای کرهای دهه 2010: از قطار بوسان تا انگل
با بیشتر شدن محبوبیت درامها و فیلمهای کرهای در چند سال اخیر، تعداد زیادی از این آثار سینمایی، در سرویسهای پخش و پلتفرمها به نمایش درمیآید. بعضی از این آثار آنقدر محبوبند، که مخاطبان آن را با رضایتخاطر بارها و بارها تماشا میکنند. اما بسیاری از فیلمهای محبوب این کشور کوچک آسیایی که فرهنگ، سینما و آداب آن را نشان میدهند، فیلمهای دهههای مختلف هستند.
باوجود اینکه فیلمسازان کرهجنوبی در اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ در سطح جهانی موردتحسین قرار گرفتهاند، بسیاری از فیلمهای دهه ۲۰۱۰، اولین راه تماس با سینمای کرهجنوبی برای بسیاری از طرفداران فیلم بودهاند. چه فیلمهای خارجیزبان را دوست داشتهباشید یا نه، بدونشک تماشای حداقل یک فیلم کرهای دهه 2010 را به خود مدیونید. هر سینمادوستی که بهترین فیلم های دهه 2010 کرهجنوبی را از دست دادهاست، اکنون میتواند شانس تماشای این آثار را به خود بدهد. یا همانطور که بونگ جون. هو کارگردان فیلم انگل میگوید: «وقتی بر سد زیرنویس غلبه کردید، با فیلمهای شگفتانگیز بیشتری آشنا خواهید شد».
10. عصر سایهها (Age of Shadows) – 2016
قصیدهای برای پدرم بهعنوان یک درام تاریخی که ۶۰ سال را در بر میگیرد، یک فیلم جنگی است که به جای خود جنگ، بر وظیفه، تعهد و مسیولیت تمرکز دارد. داستان فیلم درباره یک خانواده است، که در قسمت شمالی شبه جزیره کره توسط نیروهای آمریکایی به سواحل جنوبی برده میشوند، و دختر خانواده گم میشود. پدر خانواده به دنبال دخترش میرود و بقیه اعضای خانوادهاش را به جنوب میفرستد. پسر جوان او هم، دیوک سو، قول میدهد نانآور خانواده باشد. دوک سو با بازی هوانگ جونگ.
مین برای وفای به قولی که به پدرش دادهاست، برای کار به آلمان میرود، مغازه عمهاش را در بوسان در دست میگیرد و به ارتش میپیوندد تا در جنگ ویتنام بجنگد. قصیدهای برای پدرم، نامهای عاشقانه از یون جه. کیون به پدرش دیوک سو و مادرش یانگ جا است. این کارگردان گفتهاست که آرزو دارد فیلمی بسازد، که نسلهای مختلف از آن لذت ببرند، و همچنین فیلمی که باعث شود پدرش به او افتخار کند. هدف یون جه. کیون نشان دادن احترام به نسلی از مردم بودهاست، که در یکی از سخت ترین دوران تاریخی در کشورشان بزرگ شدهاند.
باوجوداینکه منتقدان کاملا تحتتاثیر فیلم قرار نگرفتند و داستان را بیشازحد ملیگرایانه میدانستند، قصیدهای برای پدرم، به فیلم مهمی تبدیل شد که توانست به چهارمین فیلم پرفروش تاریخ کره تبدیل شود، زیرا در بین مخاطبان بومی تاثیرگذاری زیادی داشت. جالب است بدانید سینمای هند با الهام از قصیدهای برای پدرم، فیلمی به نام بهارات با بازی سلمان خان ساختهاست.
8. ۱۹۸۷: وقتی روز فرا میرسد (1987: When the Day Comes) – 2017
مایه شرمساری خواهدبود اگر، پارک چان. ووک در لیست بهترینها نباشد، اما کنیز فقط به دلیل سابقه درخشان این فیلمساز افسانهای، معتبر نیست. این اثر سینمایی خاص، یک تریلر روانشناختی و تاریخی جذاب است، که برنده بفتا و نامزد نخل طلای کن شده و از بسیاری جهات پیشگامانه است. کنیز یکی از بهترین فیلمهای کرهای است، که از نظر تجاری موفق بوده و داستانی عجیبوغریب دارد. فیلم کرهای کنیز قطعا یک گام رو به جلو برای سینمای تجاری کرهجنوبی است، فیلمی جریانساز برای خلق جسورانهتر و با اهداف بزرگتر، با تمرکز بر زنان و موقعیتهای نادیده گرفتهشده آنها در طول تاریخ.
داستان فیلم کنیز در زمان اشغال کرهجنوبی توسط ژاپنیها اتفاق میافتد و روی یک مرد خاین کرهای ثروتمند، کوزوکی با بازی چو جین. وونگ تمرکز دارد، که با خواهرزادهاش هیدکو با بازی کیم مین. هی، زندگی میکند. یک شیاد که خود را بهعنوان کنت فوجیوارا با بازی ها جونگ. وو معرفی میکند، به خانه آنها میرود. او سعی میکند هیدکو را اغوا کند و یک دختر فقیر را به نام سوک هی که لباس کنیزان پوشیدهاست، همراه خود میآورد. هیدکو و سوک هی بیشتر به هم نزدیک میشوند و آشکارا توسط مردانی که از آنها به عنوان ابزار استفاده میکنند، نادیده گرفته میشوند. این فیلم بر اساس رمان سارا واترز با نام انگشتزن ساخته شدهاست، که به نظر میرسد الهامبخش آثار متعددی بودهاست.
6. شیون (The Wailing) – 2016
طرفداران زیرژانر فیلم زامبی، قطار بوسان را دوست خواهندداشت. این یکی از نمونههای عالی فیلمهای ترسناک و هیجانانگیز است، که در دسته بهترین فیلمهای کرهای دهه ۲۰۱۰ قرار میگیرد. قطار بوسان هیجانانگیز، خوشریتم و در مواقعی بسیار احساسی، اکنون به نمادی ترسناک در سینما کرهجنوبی تبدیل شدهاست. ادگار رایت این اثر را بهعنوان یکی از بهترین فیلمهای زامبیمحور که دیدهاست، تحسین کرده و اغلب در فیلمهای خودش از این ژانر الهام میگیرد. بازیگران اصلی قطار بوسان، گونگ یو و ما دونگ. سیوک دو چهره بسیار شناختهشده هستند، که در این اثر هم میدرخشند.
داستان قطار بوسان در سفری با قطار از سیول به بوسان رخ میدهد و مرحله اولیه شیوع زامبیها را نشان میدهد. گونگ یو نقش سوک وو را بازی میکند، پدر دختری کوچک که همیشه از او دور است. آنها در سیول زندگی میکنند، اما مادر دختر در بوسان زندگی میکند و او میخواهد برای تولدش به بوسان برود. سوک وو موافق است و احساس گناه میکند، که هیچگاه کنار دخترش نبودهاست.
از سوی دیگر، یک زن بیمار هم در فیلم دیده میشود، که در آخرین لحظه به سمت قطار میدود و به سرعت تبدیل به یک زامبی میشود و بیماری را گسترش میدهد. این زامبیها سریع و تهاجمی هستند و قطار بوسان را بسیار هیجانانگیز میکنند. قرار گرفتن موقعیت داستان فیلم در قطار به هیجان آن میافزاید، زیرا این موقعیتی اجتنابناپذیر است، که در بسیاری از صحنهها به غریزه بقای شخصیتها اجازه میدهد، تا چهره دیگری از خود نشان دهند.
4. سوزاندن (Burning) – 2018
قبل از اینکه لی چانگ. دونگ به دوران وقفه طولانی خود برود، یک مطالعه شخصی به نام شاعری را کارگردانی کرد. این درست در آغاز دهه 2010 بود، که شاعری بهعنوان یکی از تکاندهندهترین و بهترین فیلمهای کرهای دهه ۲۰۱۰ اکران شد. لی چانگ. دونگ همچنین، یکی از بزرگترین ستارههای کرهجنوبی، یون جونگ هی، را مجبور کرد تا دوران بازنشستگی خود را تمام کرده و بعد از 16 سال در نقش اصلی یک فیلم بازی کند. حضور یون عامل تعیینکننده در موفقیت شاعری و دلیل محبوبیت فیلم است. شاعری زنی 66 ساله را دنبال میکند، که به آلزایمر مبتلا میشود.
او برای خنثی کردن تاثیرات آلزایمر، وارد یک کلاس شعر ابتدایی میشود و میخواهد شعری بینقص خلق کند. میجا همچنین با نوه مشکلساز خود زندگی میکند، که باعث دردسرهای زیادی در زندگی هر دوی آنها میشود. او باید سروکله زدن با نوهاش و مشکلات مربوط به سلامت خود را مدیریت کند. شاعری بهندرت در قلمرو ملودراماتیک فرو میرود، اگرچه داستان آن کاملا این پتانسیل را دارد. شاعری برنده جایزه بهترین فیلمنامه در جشنواره فیلم کن ۲۰۱۰ شده و همچنین جایزه ناقوس بزرگ بهترین فیلم و بهترین بازیگر زن، جایزه فیلم اژدهای آبی بهترین بازیگر زن و جایزه انجمن منتقدان فیلم لسآنجلس برای بهترین هنرپیشه زن را هم، از آن خود کردهاست.
2. من شیطان را دیدم (I Saw the Devil) – 2010
انگل درست در پایان دهه 2010 منتشر شد، دهه فیلمهای تاثیرگذار. انگل بونگ جون. هو، فقط یکی از بهترین فیلمهای کرهای نیست. تاثیر فرهنگی این اثر غیرقابلانکار است و درست مانند بازی مرکب در دنیای سریالها، مورد استقبال گسترده مخاطبان و منتقدان قرار گرفتهاست. این فیلم برنده چهار جایزه اسکار شدهاست، که مهمترین آنها جایزه بهترین فیلم و بهترین فیلم بینالمللی است. با وجود اینکه فیلمهای کرهای زیادی در جشنوارههای جهانی رقابت کرده و نامزد و برنده جوایز مهم شدهاند، انگل موفقترین فیلم کرهجنوبی است، که مخاطبان جهانی را به خود جلب کردهاست.
انگل خانواده کیم را دنبال میکند، که در یک محله فقیرنشین در سیول زندگی میکنند. آنها کارهای مختلفی را انجام میدهند تا پول بهدست آورده و زندگی خود را بهسختی بگذرانند. در این میان حتی آنها مجبورند گهگاهی کلاهبرداری کنند. پسر خانواده کیم از طریق یکی از دوستانش در خانه خانواده ثروتمند پارک شغلی پیدا میکند
. سپس کیمها نقشههایی را برای فرار از پارکها میکشند، بدون اینکه متوجه شوند اتفاقات بیشتری در خانه آنها میافتد. واضح است که انگل یک انتقاد اجتماعی درباره تضاد طبقاتی است. فیلم کرهای انگل نشان میدهد که چگونه سرمایهداری، تضاد طبقاتی و زندگی در کرهجنوبی مدرن، هر دو قشر ثروتمند و فقر را نسبت به یکدیگر و جهان اطرافشان بیتفاوت میکند. انگل یکی از بهترین فیلمهای کرهای تمام تاریخ سینمای این کشور است، که برای همیشه ماندگار شدهاست.
منبع: مایکت
منبع: faradeed-225171