از یک تکّه استخوان تا شمش‌های طلا؛ اندی الیوت چگونه گنج پیدا کرد؟

فرادید| ده سالم بود که برای اولین بار در یک حفاری باستان‌شناسی شرکت کردم. نزدیک خانه‌مان در میلتون کینز، در یک گودال خاک رس کاوش می‌کردم که استخوان فک فسیل شده یک ایکتیوسوروس کوچک را پیدا کردم، در حالی‌که هنوز دندان‌های ریزش را هم داشت. این کشف را به یک زمین‌شناس محلی نشان دادم؛ او از یافته‌ام شگفت‌زده شد و مرا به یک باستان‌شناس در باکینگهام‌شر معرفی کرد. او مرا به یک محل حفاری برد و در آنجا بود که لابه‌لای خاک‌های حاصل از حفاری، تعدادی اشیاء تاریخی پیدا کردم. از آن به بعد هر آخر هفته به حفاری می‌رفتم.

به گزارش فرادید؛ من به کارهای دستی علاقه داشتم، پس شغل آجرکاری و سنگ‌کاری را انتخاب کردم و حتی سه سال این حرفه را در یک کالج تدریس کردم. در سال ۱۹۸۴، در حالی که مشغول کار ساختمانی خودم بودم، یکی از دانشجویان سابقم مرا به غواصی دعوت کرد. تجربه دیدن زیر آب برایم هیجان‌انگیز بود، بنابراین در طی دو سال بعد، مدرک غواصی گرفتم و با اعضای یک باشگاه غواصی دوست صمیمی شدم.

مجموعه‌ای از یافته‌های الیوت در موزه بریتانیا؛ از سکه‌های طلا تا وزنه‌ای سربی به شکل ماهی

در یک مورد دیگر، به سمت یک جنگل جلبکی شنا کردم. به درون یک گودال رفتم و فلزیاب دوباره به صدا درآمد. دستم را روی شن‌ها چرخاندم و شن‌ها کنار رفتند و لبه‌ای سبز رنگ نمایان شد. این یک شمشیر از عصر برنز بود. به سطح آب برگشتم، به دوستانم گفتم دوربین بیاورند و شمشیر را بالای سرم مثل اکسکالیبور (شمشیر افسانه‌ای شاه آرتور) نگه داشتم.

ما تقریباً 23 سال هر ماه به محل کشتی غرق شده سالکومب کانن می‌رفتیم و غواصی می‌کردیم. علاوه بر آثار باستانی از عصر برنز، ۴۰۰ سکه از قرن هفدهم و مجموعه‌ای از شمش‌های طلا نیز پیدا کردیم.

ما همه یافته‌هایمان را به موزه بریتانیا فرستاده‌ایم و حالا دیدن برخی از این آثار در نمایشگاه‌های موزه واقعاً برایمان هیجان‌انگیز است.

گروه ما بعد از پاندمی کرونا از هم پاشید و فقط یکی از ما هنوز غواصی می‌کند. من به فلزیابی روی زمین روی آورده‌ام و همچنان همان هیجان را احساس می‌کنم، با این تفاوت که نیازی به نگرانی درباره اکسیژن نیست. اخیراً بهترین کشفی که داشتم، مجموعه‌ای از ۱۷ سر تبر مربوط به سال ۱۸۵۰ قبل از میلاد بود.

سال آینده ۶۸ ساله می‌شوم و قصد ندارم این کار را متوقف کنم. هیچ چیزی مانند این سرگرمی نیست. دیدن یک اثر تاریخی در موزه در حالی که نام خودم در کنار آن نوشته شده واقعاً شگفت‌انگیز است. و باورکردنی نیست که همه این‌ها با پیدا کردن آن فک کوچک ایکتیوسوروس در نزدیک خانه‌مان شروع شد.