دفاع از كولبران براي واردات لاستيك!
مناطق مرزي در كشور ما از جمله مناطق محروم به شمار مي‌رود؛ مناطقي كه مردم آن‌ها به طور معمول با سختي روزگار مي‌گذرانند. يكي از كارهايي كه مردم اين مناطق براي امرار معاش انجام مي‌دهند، كولبري است.«كولبران» به مرزنشینانی گفته می‌شود که با واردات یا صادرات کالا و تردد به کشورهای همسایه کسب سود و امرار معاش می‌کنند.
نحوه برخورد با وضعيت امرار معاش اين افراد در كشور هنوز شكل مشخصي به خود نگرفته است. از طرفي بسياري از مسئولان نوع امرار معاش اين افراد را براي اقتصاد كشور مضر مي‌دانند؛ زيرا معتقدند كه كولبري زمينه را براي تشديد قاچاق از مرزها فراهم مي‌كند. از سوي ديگر برخي ديگر از مسئولان معتقدند كه بايد فعاليت اين افراد در مرزها ساماندهي شده و به آن جنبه رسمي داده شود. به اين ترتيب كه براي آن‌ها كارت‌هاي شناسايي رسمي و بيمه تعريف كرد اما نكته اينجاست كه اگر قرار باشد جلوي امرار معاش اين قشر از جامعه مرزنشين كشور گرفته شود آيا تا كنون مسئولان و دولت چاره اي براي آن‌ها انديشيده‌اند؟ آيا فعاليت جايگزيني براي اين مردم در استان‌ها و مناطق خودشان وجود دارد؟ واقعيت امر اين است كه در مناطق مرز نشين هيچ جايگزيني براي كولبران وجود ندارد. در حالي‌كه اين مناطق از لحاظ استراتژيك بسيار براي كشور مهم هستند و دولت بايد به طور قطع به فكر معيشت مردم اين مناطق باشد. مرزنشینان محروم از رفاه و امکانات شهرها، از مولفه‌های اصلی تامین امنیت مرزها هستند و شاید به همین دلیل دادن امتیاز واردات کالا به آنان به عنوان کمترین حق‌شان تلقي مي‌شود. كولبري براي مرزنشين، حكم زندگي را دارد و از طرفي با اين كار در توليد، تجارت، تثبیت جمعیت مرزنشین و توسعه پایدار نقش بسيار مهمي را ايفا مي‌كنند؛ بنابراين نبايد اقدامات بي‌رحمانه و وطن‌فروشانه قاچاقچيان را به پاي كولبران نوشت. رهبر معظم انقلاب نيز در اردیبهشت 95 در باره مبارزه با باندهای اصلی بزرگ قاچاق کالا تاکید کرده و گفته‌اند: «کولبران نباید هدف باشند. مراد من از قاچاق، فلان کولبر ضعیف نیست که می رود یک چیزی را برمی‌دارد روی کول خودش می‌آورد؛ با او مبارزه هم نشود اشکالی ندارد».
دفاع تمام قد
اين روزها مواضع عجيب و غريب و ضد و نقيض نماينده اروميه در سال‌هاي 95 و 96 درباره كولبران در صدر اخبار رسانه‌هاي مجازي قرار گرفته است. نادر قاضي پور، نماينده‌اي است كه در تابستان سال 95 در مجلس شوراي اسلامي داد حمايت از كولبران سر داد و به مجلس و دولت پيشنهاد داد تا دست به دست هم داده و شرایط اشتغال کولبرها را فراهم كنند. وي پس از حادثه ريزش بهمن در منطقه سردشت و كشته شدن چند تن از كولبران آن منطقه ضمن تسلیت به خانواده‌های کولبران جانباخته در حادثه گفته بود: نبود اشتغال پایدار در مناطق محروم مرزی باعث کوچ به شهرها می‌شود ولی بعضی به این خاطر که در شهرها تبدیل به حاشیه‌نشین نشوند و عزت و کرامت خود را حفظ کنند، در روستاهای مرزی ماندگار شده‌اند و با اجازه دولت کارت کولبری گرفته‌اند و اقدام به حمل بار می‌كنند تا نان حلالی برای خانواده خود کسب کنند. وي همچنين از وضعيت موجود كولبران انتقاد كرده و بيان كرده بود: این قشر درآمد مناسبی ندارند كه در هوای گرم و سرد، در ارتفاعات خطرناک اقدام به این کار می کنند و جدا از آنکه خطرات جانی و کولاک برف آن‌ها را تهدید می کند، مین‌هایی که دولت صدام در این مناطق کار گذاشته و گروه‌های قاچاقچی که در مرز هستند، جان آن‌ها را تهدید می‌کنند.این مردم، مردم زحمتکشی هستند که در مناطق مرزی سردشت و پیرانشهر و اشنویه حضور دارند و دولت و مجلس باید دست به دست هم دهد تا شرایط اشتغال آن‌ها را به نحو احسن فراهم کنند. او حتي در صحن علني مجلس براي پيگيري مشكلات كولبران تذكر داد.
كولبري شغل نيست!
همين نماينده مجلس در تابستان سال 96 موضعي ديگر در قبال كولبران گرفت و فعاليت آن‌ها را فاقد وجاهت شغلي دانست. او در واکنش به کشته شدن دو کولبر در بانه گفت: بنده از دادستان نظامی، شورای عالی امنیت ملی، شورای تامین استان می‌خواهم که با نظامیانی که در مرزها با جدیت با متخلفان برخورد می‌کنند و اجازه ورود افراد و اجناس غیرقانونی و گاهي تروریستی را نمی‌دهند، برخورد سلبی نکند بلکه از آنان تجلیل و قدردانی شود. باید میان کولبران و قاچاقچیان تفاوت قائل شد و حساب این‌ها را از هم جدا کرد، کولبران افراد مرزنشینی هستند که برای امرار معاش خود و خانواده‌شان از ساعت هشت تا پنج بعد از ظهر برای تجاری که در کاخ‌های شیشه‌ای تهران نشسته‌اند، کولبری می‌کنند و اجناسی را که ممنوعیتی برای ورود آن‌ها وجود ندارد، از خارج مرز به داخل جابه‌جا می‌کنند. ما مخالف سرسخت قاچاقچیان هستیم و باید با متخلفان برخورد شود. برخی افراد از طریق مرزهای کشور تروریست‌ها را وارد کشور می‌کنند یا افراد تحت تعقیب را از کشور خارج می‌کنند، اسلحه، مواد ناریه و مشروبات الکلی را وارد ایران می‌کنند، بنابراین نیروهای مرزبانی باید این افراد را به درک واصل کنند و این اقدامات نیروهای نظامی و امنیتی به ویژه مرزبانان که به صورت شبانه‌روزی در حال خدمت هستند، باید مورد قدردانی قرار بگیرد. کولبران در مسیرها و ساعت‌های مشخصی تردد دارند و اگر در هر ساعتی از شبانه‌روز و از هر شیار و معبری اقدام به رفت و آمد کنند، امنیت مرزها آسیب‌پذیر خواهد شد و نمی‌توان بر ورود و خروج‌ها نظارت داشت چراكه در شهرهای مرزی همچون اشنویه، بانه، پیرانشهر افراد ضدانقلاب از طریق مرزها وارد کشور می‌شوند و دست به جنایت می‌زنند و اگر مرزبانان با این افراد مبارزه نکنند خائن هستند. وي در اظهارنظرهاي ديگر خود گفته بود: کولبری یک شغل محسوب نمی‌شود و در واقع کسب و کاری مقطعی است که باید برای رفع آن به فکر یک تدبیر جدی بود.
واكنش شديد در فضاي مجازي
به دنبال اين اظهارات آقاي نماينده در سال‌هاي گذشته، در روزهاي اخير نامه‌اي خطاب به قاضي‌پور در رسانه‌هاي اجتماعي منتشر شد كه كاربران فضاي مجازي را وادار به واكنش در مقابل اين نماينده مجلس كرد. اين نامه نشان مي‌داد كه قاضي‌پور در سال 95 به دنبال واردات لاستيك از مرز عراق از طريق معابر كولبري بوده و شايد همين امر دليلي بر دفاع تمام قد وي در آن سال از موقعيت و فعاليت كولبران بوده است. در متن اين نامه كه به تاريخ 13/7/95 نوشته شده، آمده است: جناب آقاي قاضي پور نماينده محترم اروميه، سلام عليكم. با احترام بازگشت به نامه شماره 9535379 در خصوص درخواست آقاي غلامرضا نازلولي مبني بر صدور مجوز واردات 50 هزار جفت لاستيك كاميون از كشور عراق از معابر كولبري، بنا بر اعلام معاون محترم هماهنگي امور اقتصادي و توسعه منطقه‌اي، نظر به اينكه موضوع مرتبط به وزارت صنعت، معدن و تجارت ايران است، لطفا دستور فرماييد موضوع را از آن طريق پيگيري نمايند. سيد سلمان ساماني. در واكنش به نامه منتشر شده برخي كاربران توييتر از قاضي پور انتقادكردند كه چرا شخصي كه سال‌هاست كولبران را قاچاقچي مي‌داند، خودش را مدافع توليد ملي و حالا همين نماينده مجلس از همين دولت براي واردات لاستيك از همان معابر كولبري تقاضاي مجوز كرده است. يكي ديگر از كاربران نوشته است: ضربه مهلك به كولبران؛ وقتي ببينيد كسي با فرياد ياحسين از آن‌ها در مجلس حمايت مي كند و در خفا واردات 50 هزار جفت لاستيك را نه از مبادي گمرك كه از معابر كولبري درخواست مي‌كند. كاربر ديگري نوشته است: نادر قاضي پور نماينده تند اروميه، همان كه گفت پسرش چوپان است، تابستان 95 چند بار از كولبرها حمايت كرد. تابستان 96 ناگهان عليه كولبران موضع گرفت. از شليك به كولبران كردستان دفاع كرد. حالا معلوم شده سال 95 به دنبال واردات لاستيك از طريق كولبري بوده است.
تشديد بي اعتمادي
واقعيت اين است كه چنين رفتارهايي از سوي مسئولان به ويژه كساني كه مردم آن‌ها را به عنوان نماينده خود به مجلس شوراي اسلامي فرستاده‌اند، جز اينكه فضاي نااميدي و بي اعتمادي به مسئولان را در ميان مردم تشديد كند، نتيجه ديگري در بر نخواهد داشت. آن هم در شرايط فعلي كه به دليل فسادهاي گسترده‌اي كه در جامعه اتفاق افتاده، گويي نور اميد به طور كامل از ميان مردم رخت بر بسته است. وضعيت معيشت مردم با مشكلات جدي مواجه شده و مسئولان نيز ظاهرا تنها به فكر تثبيت موقعيت و شرايط خود هستند. شرايط سخت فعلي به طور قطع فشار بيشتري به افراد حاشيه نشين، مرزنشينان و كولبران وارد خواهد كرد. به نظر مي رسد كه دولت بايد اقدامي جدي براي ساماندهي وضعيت اين قشر از جامعه انجام دهد. البته در اين خصوص طرح‌هايي تا به امروز ارائه شده كه يكي از آن‌ها طرح «ساماندهي مبادلات مرزي» بوده كه واكنش بازاريان را در مناطق مرزي به دنبال داشته است. از سوي ديگر نيز دولت تصميم گرفته بود تا فعاليت‌هاي كولبري را به پيله‌وري تغيير وضعيت دهد اما تا به امروز هنوز اقدامي جدي در جهت ساماندهي وضعيت اين مردم مرزنشين صورت نگرفته است.
دفاع تمام قد
اين روزها مواضع عجيب و غريب و ضد و نقيض نماينده اروميه در سال‌هاي 95 و 96 درباره كولبران در صدر اخبار رسانه‌هاي مجازي قرار گرفته است. نادر قاضي پور، نماينده‌اي است كه در تابستان سال 95 در مجلس شوراي اسلامي داد حمايت از كولبران سر داد و به مجلس و دولت پيشنهاد داد تا دست به دست هم داده و شرایط اشتغال کولبرها را فراهم كنند. وي پس از حادثه ريزش بهمن در منطقه سردشت و كشته شدن چند تن از كولبران آن منطقه ضمن تسلیت به خانواده‌های کولبران جانباخته در حادثه گفته بود: نبود اشتغال پایدار در مناطق محروم مرزی باعث کوچ به شهرها می‌شود ولی بعضی به این خاطر که در شهرها تبدیل به حاشیه‌نشین نشوند و عزت و کرامت خود را حفظ کنند، در روستاهای مرزی ماندگار شده‌اند و با اجازه دولت کارت کولبری گرفته‌اند و اقدام به حمل بار می‌كنند تا نان حلالی برای خانواده خود کسب کنند. وي همچنين از وضعيت موجود كولبران انتقاد كرده و بيان كرده بود: این قشر درآمد مناسبی ندارند كه در هوای گرم و سرد، در ارتفاعات خطرناک اقدام به این کار می کنند و جدا از آنکه خطرات جانی و کولاک برف آن‌ها را تهدید می کند، مین‌هایی که دولت صدام در این مناطق کار گذاشته و گروه‌های قاچاقچی که در مرز هستند، جان آن‌ها را تهدید می‌کنند.این مردم، مردم زحمتکشی هستند که در مناطق مرزی سردشت و پیرانشهر و اشنویه حضور دارند و دولت و مجلس باید دست به دست هم دهد تا شرایط اشتغال آن‌ها را به نحو احسن فراهم کنند. او حتي در صحن علني مجلس براي پيگيري مشكلات كولبران تذكر داد.
كولبري شغل نيست!
همين نماينده مجلس در تابستان سال 96 موضعي ديگر در قبال كولبران گرفت و فعاليت آن‌ها را فاقد وجاهت شغلي دانست. او در واکنش به کشته شدن دو کولبر در بانه گفت: بنده از دادستان نظامی، شورای عالی امنیت ملی، شورای تامین استان می‌خواهم که با نظامیانی که در مرزها با جدیت با متخلفان برخورد می‌کنند و اجازه ورود افراد و اجناس غیرقانونی و گاهي تروریستی را نمی‌دهند، برخورد سلبی نکند بلکه از آنان تجلیل و قدردانی شود. باید میان کولبران و قاچاقچیان تفاوت قائل شد و حساب این‌ها را از هم جدا کرد، کولبران افراد مرزنشینی هستند که برای امرار معاش خود و خانواده‌شان از ساعت هشت تا پنج بعد از ظهر برای تجاری که در کاخ‌های شیشه‌ای تهران نشسته‌اند، کولبری می‌کنند و اجناسی را که ممنوعیتی برای ورود آن‌ها وجود ندارد، از خارج مرز به داخل جابه‌جا می‌کنند. ما مخالف سرسخت قاچاقچیان هستیم و باید با متخلفان برخورد شود. برخی افراد از طریق مرزهای کشور تروریست‌ها را وارد کشور می‌کنند یا افراد تحت تعقیب را از کشور خارج می‌کنند، اسلحه، مواد ناریه و مشروبات الکلی را وارد ایران می‌کنند، بنابراین نیروهای مرزبانی باید این افراد را به درک واصل کنند و این اقدامات نیروهای نظامی و امنیتی به ویژه مرزبانان که به صورت شبانه‌روزی در حال خدمت هستند، باید مورد قدردانی قرار بگیرد. کولبران در مسیرها و ساعت‌های مشخصی تردد دارند و اگر در هر ساعتی از شبانه‌روز و از هر شیار و معبری اقدام به رفت و آمد کنند، امنیت مرزها آسیب‌پذیر خواهد شد و نمی‌توان بر ورود و خروج‌ها نظارت داشت چراكه در شهرهای مرزی همچون اشنویه، بانه، پیرانشهر افراد ضدانقلاب از طریق مرزها وارد کشور می‌شوند و دست به جنایت می‌زنند و اگر مرزبانان با این افراد مبارزه نکنند خائن هستند. وي در اظهارنظرهاي ديگر خود گفته بود: کولبری یک شغل محسوب نمی‌شود و در واقع کسب و کاری مقطعی است که باید برای رفع آن به فکر یک تدبیر جدی بود.
واكنش شديد در فضاي مجازي
به دنبال اين اظهارات آقاي نماينده در سال‌هاي گذشته، در روزهاي اخير نامه‌اي خطاب به قاضي‌پور در رسانه‌هاي اجتماعي منتشر شد كه كاربران فضاي مجازي را وادار به واكنش در مقابل اين نماينده مجلس كرد. اين نامه نشان مي‌داد كه قاضي‌پور در سال 95 به دنبال واردات لاستيك از مرز عراق از طريق معابر كولبري بوده و شايد همين امر دليلي بر دفاع تمام قد وي در آن سال از موقعيت و فعاليت كولبران بوده است. در متن اين نامه كه به تاريخ 13/7/95 نوشته شده، آمده است: جناب آقاي قاضي پور نماينده محترم اروميه، سلام عليكم. با احترام بازگشت به نامه شماره 9535379 در خصوص درخواست آقاي غلامرضا نازلولي مبني بر صدور مجوز واردات 50 هزار جفت لاستيك كاميون از كشور عراق از معابر كولبري، بنا بر اعلام معاون محترم هماهنگي امور اقتصادي و توسعه منطقه‌اي، نظر به اينكه موضوع مرتبط به وزارت صنعت، معدن و تجارت ايران است، لطفا دستور فرماييد موضوع را از آن طريق پيگيري نمايند. سيد سلمان ساماني. در واكنش به نامه منتشر شده برخي كاربران توييتر از قاضي پور انتقادكردند كه چرا شخصي كه سال‌هاست كولبران را قاچاقچي مي‌داند، خودش را مدافع توليد ملي و حالا همين نماينده مجلس از همين دولت براي واردات لاستيك از همان معابر كولبري تقاضاي مجوز كرده است. يكي ديگر از كاربران نوشته است: ضربه مهلك به كولبران؛ وقتي ببينيد كسي با فرياد ياحسين از آن‌ها در مجلس حمايت مي كند و در خفا واردات 50 هزار جفت لاستيك را نه از مبادي گمرك كه از معابر كولبري درخواست مي‌كند. كاربر ديگري نوشته است: نادر قاضي پور نماينده تند اروميه، همان كه گفت پسرش چوپان است، تابستان 95 چند بار از كولبرها حمايت كرد. تابستان 96 ناگهان عليه كولبران موضع گرفت. از شليك به كولبران كردستان دفاع كرد. حالا معلوم شده سال 95 به دنبال واردات لاستيك از طريق كولبري بوده است.
تشديد بي اعتمادي
واقعيت اين است كه چنين رفتارهايي از سوي مسئولان به ويژه كساني كه مردم آن‌ها را به عنوان نماينده خود به مجلس شوراي اسلامي فرستاده‌اند، جز اينكه فضاي نااميدي و بي اعتمادي به مسئولان را در ميان مردم تشديد كند، نتيجه ديگري در بر نخواهد داشت. آن هم در شرايط فعلي كه به دليل فسادهاي گسترده‌اي كه در جامعه اتفاق افتاده، گويي نور اميد به طور كامل از ميان مردم رخت بر بسته است. وضعيت معيشت مردم با مشكلات جدي مواجه شده و مسئولان نيز ظاهرا تنها به فكر تثبيت موقعيت و شرايط خود هستند. شرايط سخت فعلي به طور قطع فشار بيشتري به افراد حاشيه نشين، مرزنشينان و كولبران وارد خواهد كرد. به نظر مي رسد كه دولت بايد اقدامي جدي براي ساماندهي وضعيت اين قشر از جامعه انجام دهد. البته در اين خصوص طرح‌هايي تا به امروز ارائه شده كه يكي از آن‌ها طرح «ساماندهي مبادلات مرزي» بوده كه واكنش بازاريان را در مناطق مرزي به دنبال داشته است. از سوي ديگر نيز دولت تصميم گرفته بود تا فعاليت‌هاي كولبري را به پيله‌وري تغيير وضعيت دهد اما تا به امروز هنوز اقدامي جدي در جهت ساماندهي وضعيت اين مردم مرزنشين صورت نگرفته است.