(تصاویر) ۲۹۰ میلیون سال زنده ماند و هنوز زنده است؛ پیرترین جاندار زمین

سه ثانیه اول پس از انفجار بمب اتمی بر فراز هیروشیمای ژاپن، دمای هوا به ۳۸۷۰ درجه سانتی‌گراد رسید. برای آنکه شدت این دما را درک کنید، کافی است بدانید که دمای گدازه‌هایی که از فوران آتش‌فشانی بیرون می‌آید حدود ۱۳۱۵ درجه سانتی‌گراد است و فضاپیمایی که وارد مدار زمین می‌شود با دمایی در حدود ۲۲۰۰ درجه سانتی‌گراد مواجه می‌شود. سطح خورشید هم در دمای ۳۳۱۵ درجه سانتی‌گراد خنک می‌شود.

درنتیجه هرکسی که در شعاع این انفجار بود فوراً جانش را از دست داد؛ ساختمان‌ها ذوب شدند و بیشتر شهر در طوفانی از آتش به خاکستر تبدیل شد. بااین‌حال، این انفجار سهمگین برای شش درخت ژینگویی (Ginkgo biloba) که فقط ۱.۶ کیلومتر دورتر از مرکز انفجار واقع‌شده بودند فقط یک رویداد دیگر بود که بر آن غلبه کردند.

برگ‌های این درختان که در اثر انفجار از تنه جداشده و سوخته بودند، در عرض چند ماه دوباره رشد کردند و این چالش سخت را پشت سر گذاشتند؛ این تنها یک بخش از حماسه حیرت‌انگیز درخت ژینگو است؛ گونه‌ای که نه‌تنها از ویرانی‌های هسته‌ای جان سالم به دربرد؛ بلکه عصر یخبندان، انقراض‌های دسته‌جمعی و دوره‌های تحولات محیطی را نیز پشت سر گذاشته است.

در آن زمان، بسیاری از گونه‌ها در برابر این انقراض دسته‌جمعی تسلیم شدند ولی ژینگوها پایدار ماندند؛ هرچند که سلطه آن‌ها در هزاره‌های بعدی با ظهور و تنوع گیاهان گل‌دار کاهش یافت و رقابت شدیدی میان آن‌ها و دیگر گیاهان برای منابع و فضا درگرفت. در پایان دوره پلیستوسن، جمعیت ژینگوهای وحشی کاهش یافت و تنها در بخش‌های پراکنده‌ای از چین به حیات ادامه دادند؛ این درخت زیبا حتی در آستانه انقراض هم قرار گرفت، اما به لطف ترکیبی از انعطاف‌پذیری طبیعی و متحدی فوق‌العاده به نام بشر، توانستند به حیاتشان ادامه دهند.

کمک انسان‌ها به زنده ماندن ژینگوها

خیلی از ژینگوهایی که امروز زنده‌اند، فراتر از درختانی نجات‌یافته‌اند؛ آن‌ها واقعاً قدیمی هستند. در کوه‌های ژون‌نان چین، درخت ژینگوی ۱۴۰۰ ساله‌ای در نزدیکی معبد بودایی Gu Guanyin دیده می‌شود. این درخت در طول عمرش تعدادی از سرنوشت‌سازترین رویدادهای تاریخ بشر را تجربه کرده: ظهور و سقوط سلسله تانگ، ایجاد مسیرهای تجاری جاده ابریشم و تحولات جهانی انقلاب صنعتی.

برخی از مطالعات حاکی از آن است که حتی ژینگوهای مسن‌تر ممکن است سریع‌تر از ژینگوهای جوان‌تر رشد کنند که دلیل آن احتمالاً افزایش قطر درخت و توانایی ذخیره و انتقال مؤثر مواد مغذی است؛ این توانایی در حفظ عملکردهای متابولیک و یکپارچگی ساختاری در طول سال‌ها حیرت‌انگیز است. به‌علاوه ژینگوها سازگاری بالایی دارند؛ آن‌ها می‌توانند خود را از آسیب (ناشی از بلایای طبیعی و چه اتفاقی مثل انفجار هسته‌ای هیروشیما) احیا کنند.

سیستم ریشه عمیق ژینگو، آن‌ها را محکم به خاک می‌چسباند و به آن‌ها اجازه می‌دهد تا حتی در شرایط سخت به آب و مواد مغذی دسترسی داشته باشند. این انعطاف‌پذیری با ضخیم‌تر شدن پوسته، افزایش می‌یابد و سدی طبیعی در برابر آفات، بیماری‌ها و عوامل محیطی افراطی ایجاد می‌کند.

لازم به ذکر است که ترکیب ژنتیکی ژینگو نقش مهمی در طول عمرش ایفا می‌کند. طبق مطالعات انجام‌شده، ژن‌های مرتبط با مقاومت پاتوژن و پاسخ به استرس، حتی در نمونه‌های باستانی بسیار فعال باقی‌مانده‌اند. این تولید مداوم ترکیبات محافظ شبیه به سیستم ایمنی است که دچار تزلزل نمی‌شود و به همین دلیل است که این درختان در  گذر مقاومت فوق‌العاده‌ای دارند.

منبع: خبرآنلاین