«ابتکار» حواشی یک تجمع سازمان‌یافته را بررسی می‌کند
گروهی از روحانیون قم روز پنجشنبه هفته گذشته با عنوان، «مطالبه عدالت اقتصادی» در مدرسه فیضیه تجمع کردند. شرکت‌کنندگان این مراسم که اغلب آنان لباس طلبگی به تن داشتند، پلاکارد و تابلونوشته‌هایی را با شعارهایی در دست داشتند که مخاطب آن فقط دولت بود؛ در میان این شعارها اما تصویر فردی روحانی که تابلوی شعار «ای آنکه مذاکره شعارت، استخر فرح در انتظارت» را در دست داشت، بیش از همه در فضای مجازی بازنشر شد. آیا این حرکت طلاب خودجوش بود و واقعا با چنین شعارهایی مطالبه اقتصادی داشتند. چرا حوزه علمیه قم و نهادهای نظارتی تاکنون هیچ واکنشی در این رابطه نداشته‌اند.
علی مطهری، نایب‌رئیس مجلس، از انحطاط علمی، فکری و سیاسی برخی طلاب در نتیجه سیاسی‌شدن حوزه علمیه گفته است. او همچنین این تابلونوشته را سرنخی برای پی‌بردن به علت فوت آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی دانسته است و از وزارت اطلاعات خواسته است که این موضوع را پیگیری و نتیجه را به اطلاع ملت برساند.
اما این پلاکاردها و تابلونوشته‌ها چه تبعاتی می‌تواند برای نظام جمهوری اسلامی داشته باشد؟ محمدتقی فاضل‌میبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم در گفت‌وگو با «ابتکار» به این سوال پاسخ می‌دهد. این مدرس حوزه علمیه گفت: اینکه برخی رسانه‌ها گفته‌اند تابلونوشته‌ها فقط تعدادی پلاکارد بود که دست چند نفر از طلبه‌ها بوده و سریع جمع شده است پاسخ درست و قانع‌کننده‌ای نیست. وقتی که روی پلاکاردها نوشته‌هایی با این مضمون تهدیدآمیز (ای آنکه مذاکره شعارت، استخر فرح در انتظارت ) که ما آیت‌الله هاشمی را ما کشتیم و شما را هم ما به این صورت می‌کشیم و به صراحت رئیس‌جمهوری را تهدید می‌کنند امر ساده و عادی نیست که به راحتی از کنار آن گذشت. دومساله در رابطه با این جریان وجود دارد که باید حل شود؛ یکی تبعات آن است. یعنی این به اصطلاح تجمع با آن تابلونوشته‌ها چه تبعاتی می‌تواند برای کشور و نظام جمهوری اسلامی داشته باشد؟ به باور من این رخداد تبعات تلخی را برای نظام به‌همراه داشته و دارد. چراکه در همه دنیا این مساله منعکس شده است. آنها به‌زعم خود می‌گویند. نظامی که مردمش خیلی راحت همدیگر را تهدید کرده و اعلام می‌کنند که رئیس‌جمهوری سابق را ما کشته‌ایم و رئیس این دولت را نیز تهدید به ترور می‌کنند دچار از هم گسیختگی شده است و انسجام درونی ندارد.
ضربه این گروه از داعش کمتر نبود
او در ادامه گفت: به نظر من ضربه این گروه از ضربه داعش کمتر نبود آنها آبروی نظام را بردند. زمانی که در داخل نظام جمهوری اسلامی یک گروه به نام دین و روحانیت و اسلام رسما رئیس‌جمهوری را تهدید می‌کند نمی‌تواند در جامعه بین‌المللی وجهه خوبی برای ما داشته باشد. ضربه‌ای که این گروه به نظام وارد کرده است مساله ساده ای نیست که به همین راحتی از کنار آن گذشت.
میبدی در ادامه با اشاره به عدم واکنش برخی از مراجع و جریان‌های داخلی نسبت به این موضوع گفت: چرا جامعه مدرسین قم و جریان‌های اصولگرایی که پابند به نظام و جمهوری اسلامی هستند اینجا اعلام موضع نکرده‌اند. تلخ‌ترین حرکتی بود که من در سال‌های اخیر در شهر و مکان مقدسی مانند قم دیده بودم این جریان اخیر بود. درواقع این اتفاق از ماجرای پرت کردن مهر به سمت آقای لاریجانی در سال‌های گذشته تلخ‌تر بود.
نیروهای امنیتی و نهادهای نظارتی پیگیری کنند
این استاد حوزه خاطرنشان کرد: باید ضرباتی که این ماجرا به نظام جمهوری اسلامی زده است از سوی نیروهای امنیتی و نهادهای نظارتی پیگیری شود. باید ببینند ریشه و منشا این ماجراها کجاست و به کدام کانال‌های داخلی و خارجی مرتبط هستند.
وی افزود: من از آقای علوی وزیر اطلاعات خیلی گله‌مند هستم که چرا تا به حال هیچ واکنشی در این رابطه نداشته‌اند و کاری صورت نگرفته است. اگر اطلاعات ما ریشه و کانون این ماجرا را پیدا نکند و به مردم اعلام نکند معلوم می‌شود که اطلاعات این کشور ضعیف شده است. به نظر من نمی‌شود ادعا کرد که اینها فقط یک گروه سیاسی داخلی هستند. می‌توان گفت اینها به همان گروه‌ها و کانال‌های خارجی متصل هستند که تاکنون خیلی از افراد و گروه‌های سیاسی داخلی را به این صورت بدنام کرده‌اند. همان گروه‌های خارجی که با هماهنگی برخی دیگر در داخل، برجام را به این روز کشاندند.
وی در ادامه گفت: چرا علما و برخی از شخصیت‌های حوزه علمیه در مورد برخی از مسایل کوچک، از جمله حضور دختران و زنان ما در ورزشگاه‌ها اظهارنظر و اعلام موضع می‌کنند اما در مورد مساله به این مهمی که آبروی نظام و امنیت داخلی را به خطر انداخته است و تبعات سیاسی بسیار بدتری برای نظام دارد تاکنون هیچ واکنشی نشان نداده و اعلام موضع نکرده‌اند. چرا این آقایان الان فریادشان بلند نمی‌شود. اگر واقعا درد این گروه اقتصاد و گرسنگی مردم بود به دولت کمک می‌کردند و همبستگی و همدلی در کشور ایجاد می‌کردند و دست‌دردست همدیگر مشکلات اقتصادی را حل می‌کردند نه اینکه برای نظام هزینه ایجاد کنند. اگر درد آنها اقتصاد بود، که در دوره ریاست جمهوری آقای احمدی‌نژاد اقتصاد به هم ریخته و کشور در حال نابودی بود و ما هر روز شاهد تحریم‌ها و مشکلات جدیدی بودیم چرا آن زمان این گروه تجمع نکردند. چرا آن زمان فریادی از کسی شنیده نشد. آنها در آن دوره زمانی دغدغه اقتصاد و گرسنگی مردم را نداشتند؟
او با بیان اینکه الان زمان همدلی و وفاق ملی است گفت: دو روز قبل از این ماجرا رهبر انقلاب اسلامی با مردم صحبت و از دولت حمایت کردند. سوال اینجاست، آیا دولتی که رهبری از آن دفاع کرده است دشمن نظام است. اگر دستگاه‌های امنیتی و قضایی ما سریع و صریح در برابر این قضیه ورود پیدا نکنند معلوم می‌شود که همه به دنبال نابودی کشور و نظام هستیم. در آن صورت وقتی دشمن ما شرایط داخلی را اینگونه برای نابودی فراهم می‌بیند تمام تلاش خود را می‌کند که هر چه زودتر نظام جمهوری اسلامی را به نابودی بکشاند. الان زمان همدلی و وفاق ملی است، این حرکت یک کینه و اختلاف بزرگی را ایجاد کرد و آبروی نظام را در دنیا برد.