(تصاویر) شتر مرغ ایمو؛ پرنده ملی استرالیا که چهار جفت پلک دارد و رو به عقب حرکت نمی‌کند
شترمرغ استرالیایی (Emu) پرنده‌ای جذاب و البته بدون توانایی پرواز است که بومی استرالیا بوده و پس از شترمرغ آفریقایی، دومین پرنده بزرگ جهان محسوب می‌شود.
ریشه‌های تاریخی شترمرغ استرالیایی
ایمو‌ها از خانواده پرندگان بی‌پرواز هستند که شامل گونه‌هایی مانند شترمرغ، کاسواری و کیوی نیز می‌شود. این پرندگان میلیون‌ها سال است که وجود دارند و اجداد آن‌ها به دوره کرتاسه بازمی‌گردد. شواهد فسیلی نشان می‌دهد که خویشاوندان باستانی ایمو‌ها در قاره بزرگ گوندوانا (شامل استرالیا امروزی) زندگی می‌کردند.
در طول تاریخ، ایمو‌ها نقش مهمی در فرهنگ بومیان استرالیا داشته‌اند و در اساطیر و هنر آن‌ها جایگاه ویژه‌ای دارند. بومیان استرالیا از گوشت، روغن و پر‌های این پرنده برای اهداف کاربردی و همچنین در مراسم استفاده می‌کردند. همچنین، تصویر ایمو در نشان ملی استرالیا دیده می‌شود و نماد پیشرفت و حرکت رو به جلو است، زیرا ایمو‌ها به‌صورت فیزیکی قادر به حرکت به عقب نیستند.
ویژگی‌های فیزیکی ایمو
ایمو‌ها به دلیل ویژگی‌های فیزیکی خود بسیار قابل‌توجه هستند. آن‌ها تا ۱۸۲ سانتیمتر قد و بین ۱۸ تا ۳۱ کیلوگرم وزن دارند. پا‌های بلند و قدرتمندشان به آن‌ها اجازه می‌دهد با سرعتی معادل ۵۰ کیلومتر در ساعت بدوند. این پا‌ها همچنین دارای سه انگشت رو به جلو و چنگال‌های قوی هستند که برای دفاع در برابر شکارچیان استفاده می‌شوند.
ایمو‌ها همه‌چیزخوار هستند و از انواع گیاهان، دانه‌ها، میوه‌ها، حشرات و مهره‌داران کوچک تغذیه می‌کنند. رژیم غذایی آن‌ها با تغییر فصل و دسترسی به غذا تغییر می‌کند. آن‌ها همچنین دستگاه گوارشی خاصی دارند که قادر به هضم مواد گیاهی سخت است.
یکی از جنبه‌های جالب رفتار ایمو‌ها فرآیند تولیدمثل آن‌هاست. نر‌ها وظیفه خوابیدن روی تخم‌ها و مراقبت از جوجه‌ها را پس از تخم‌گذاری ماده‌ها بر عهده دارند. در طول حدود هشت هفته، نر تقریباً هیچ غذایی نمی‌خورد و نمی‌آشامد و برای تأمین انرژی خود به چربی ذخیره‌شده بدنش متکی است.
ایمو یا به تعبیری شترمرغ استرالیایی همچنان نماد مقاومت و سازگاری است و روحیه سرسختانه طبیعت استرالیا را به تصویر می‌کشد.
ناتوانی در حرکت به عقب
ایمو‌ها به دلیل ساختار مفاصل زانو، نمی‌توانند به عقب راه بروند. این ویژگی منحصر‌به‌فرد، که با کانگورو‌ها مشترک است، باعث شده هر دو حیوان در نشان ملی استرالیا ظاهر شوند و نماد پیشرفت و حرکت رو به جلو باشند.
پدرانی فداکار
نر‌های ایمو مسئول خوابیدن روی تخم‌ها و مراقبت از جوجه‌ها هستند. در طول دوره جوجه‌کشی که حدود هشت هفته طول می‌کشد، نر‌ها هیچ غذایی نمی‌خورند، نمی‌نوشند و لانه را ترک نمی‌کنند. آن‌ها تنها با استفاده از چربی ذخیره‌شده در بدن خود زنده می‌مانند و در این مدت وزن زیادی از دست می‌دهند تا تخم‌ها را گرم و ایمن نگه دارند.
منبع: راز بقا
منبع: faradeed-221963