مدرسه‌ای بر روی گورستان؛ بزرگترین «نبش قبر» تاریخ استرالیا چگونه اتفاق افتاد؟

فرادید| یک تیم باستان‌شناسی عهده‌دار کاری شد که گمان می‌رود بزرگترین نبش قبر دسته‌جمعی در تاریخ استرالیا باشد. این تیم اجساد را بیرون آوردند و تلاش کردند آن‌ها را شناسایی کنند، اما کار شناسایی به دلیل روش‌های وحشتناک تدفین با مشکل مواجه شد. حالا این تیم نحوه حل این «معمای بزرگ» را فاش کرده و اسامی افرادی را منتشر کرده که موفق به شناسایی آن‌ها از قبرها شده است. 

به گزارش فرادید، راب مَک‌ایوان به وضوح روزی که اجساد را در محل ساخت و ساز پیدا کردند به یاد می‌آورد.

آقای مک‌ایوان به محل ساخت وسازی نگاه می‌کند که کشف اجساد در آن، موجب توقف کار می‌شود

«افسر عملیات وارد اتاق من شد و خبر پیدا شدن بقایای انسان را به من داد.» این کشف آغازگر 9 ماه کاوش و شناسایی دقیق بود، زیرا باستان‌شناسان کنجکاو شده بودند بفهمند چه کسانی آن زیر دفن شده‌اند. 

دانش‌آموزانی که سال ۲۰۲۲ در مدرسه هاچینز فوتبال بازی می‌کردند، جایی که حفاری سال‌های بعد منجر به کشف اجساد مدفون در زیر آن شد

گورستان کوئین‌برو از سال ۱۸۷۳ تا سال ۱۹۱۷ توسط یک شرکت خصوصی اداره می‌شد، وقتی شورای شهر هوبارت مسئولیت آن را بر عهده گرفت. آخرین تدفین سال ۱۹۳۴ در آنجا انجام شد. اعتقاد بر اینست که در طول این شش دهه، بین ۹۰۰۰ تا ۱۳۰۰۰ نفر آنجا دفن شدند. 

گورستان قدیمی کوئینبرو از دور، حدود سال ۱۹۱۴

مردم این پرسش را مطرح کرده‌اند که هاچینز چگونه توانسته حفاری را آغاز کند، بدون اینکه بداند اجسادی زیر زمین هاکی و فوتبال دفن شدند. 

آقای مک‌ایوان گفته که هیئت مدیره و مدیریت فعلی مدرسه، شاید ساده‌لوحانه، باور کردند که این منطقه قبلاً نبش قبر شده است: «ما فقط درک درست و دقیقی از محل انجام نبش قبرها یا آنچه زیر سطح وجود داشت نداشتیم.» 

برد ویلیامز می‌گوید تیمش از تعداد اجساد غافلگیر شده بودند

طرحی از سال ۱۹۶۰ وجود دارد که مناطق مختلف «اولویت» برای نبش قبر آن زمان را مشخص کرده است، اما آقای ویلیامز می‌گوید این طرح کمک بزرگی نکرد و آن‌ها کاملاً مطمئن نیستند نبش قبر تا چه اندازه انجام شده است. 

علاوه بر ایرادات آشکار در ثبت سوابق، این محوطه در فهرست میراث نیست، بنابراین زمانی که مدرسه درخواست نوسازی خود را به شورا ارسال کرد، هیچ هشداری داده نشد. 

تیم برای حفر گورها از ماشین‌آلات استفاده کردند، اما پس از مکان‌یابی تابوت‌ها از ابزارهای دستی استفاده کردند

یک بیل مکانیکی که ردیف به ردیف کار می‌کرد، خاک را تا جایی برداشت که باستان‌شناسان توانستند درب یک تابوت را ببینند و سپس کار را با ابزارهای دستی ادامه دادند. 

باستان‌شناسانی که در زمستان سرد و تاریک هوبارت مشغول کار بودند، در نهایت حدود ۲۰۰۰ جسد را نبش قبر کردند. اما آن‌ها در شناسایی هویت اجساد با مشکل مواجه شدند. 

وضعیت منقلب‌کننده

مدرسه هاچینز بر فراز قبرستانی ساخته شده که تمام اجساد از زیر آن برداشته شدند یا که مردم چنین فکر می‌کردند

در ادامه گزارش توضیح داده شده که تابوت قدیمی‌تر بعداً در همان قبر قرار داده شده، اما بیش از حد به سطح نزدیک بوده و بوی زننده‌ی آن به مشام می‌رسیده است. مسئول کفن و دفن بعداً مخفیانه دو تابوت را به گورستان خلیج کورنلیان منتقل کرده، کاری که بعداً به خاطر آن جریمه شده است. اما رسوایی بزرگتر هنوز در راه است. 

در برخی موارد، اجساد انباشته‌شده در عمق‌ها متفاوت یافت شدند

همانطور که خانم رالف و تیم در حال حفاری گورستان قدیمی بودند، شواهدی از روش‌های تدفین مشکوک جورج لاکمن آشکار میشد. آن‌ها تابوت‌های سوخته و تابوت‌های دیگری را پیدا کردند که له شده بودند. این شرایط، کار شناسایی اجساد را بسیار سخت‌تر کرده، چون ما می‌دانستیم او اجساد را جابه‌جا کرده اما هیچ مدرکی از آن وجود ندارد.»

معمای بزرگ

وقتی بچه‌های مدرسه هاچینز در کلاس‌ها حاضر می‌شدند و همان نزدیکی تنیس بازی می‌کردند، لورن هانسون‌واینی در گل و لای بود و تلاش می‌کرد بفهمد در هر قبر چه کسی دفن شده است. تابوت‌ها همه تجزیه شده بودند و چوب آن‌ها پوسیده شده بود. 

یکی از بهترین گورنوشته های تابوت از یک قبر نجات یافت

یکی از اعضای تیم وظیفه‌ی نام گذاشتن روی اجساد را شبیه یک معمای بزرگ توصیف کرده است

تیم باید آرشیوها را بیشتر می‌گشت، شواهد باستان‌شناسی، پلاک قبرها و دفاتر تدفین را با کتابی از دهه ۱۹۵۰ حاوی رونوشت‌های دست‌نویس از هر سنگ قبر باقیمانده در قبرستان در آن زمان را تطبیق میداد. 

آشکارسازی تابوت‌ها عملیات حساسی بود

این تیم به سوابق محکومان، سوابق تاریخی تولدها، مرگ‌ها و ازدواج‌ها، سوابق بیمارستانی، پرونده‌های پناهگاه نیو نورفک و گزارش‌های تحقیق متکی بود. 

بازگرداندن هویت اجساد به آن‌ها

پس از ۹ ماه کار دقیق، باستان‌شناسان بیش از ۱۷۰۰ جسد را شناسایی و فهرستی از اسامی آن‌ها را منتشر کردند. این لحظه برای تیمی که روی این پروژه کار می‌کرد، لحظه‌ی بسیار رضایت‌بخشی است. 

لورن هانسون-واینی گفته: «مثل این بود که هویت و تاریخشان را به آن‌ها پس می‌دهیم و آن‌ها را به دنیایی بازمی‌گردانیم که سال‌هاست در آن فراموش شده‌اند.» 

جای تعجب نیست که نبش قبر دسته جمعی توجه عمومی زیادی را به خود جلب کرد. 

هنوز صدها جسد زیر مدرسه هستند

یکی از شروط قرارداد زمین در دهه ۱۹۶۰ این بود که مدرسه هاچینز تمام هزینه‌های مربوط به نبش قبرهای آتی را بپردازد. 

آقای مک ایوان می‌گوید صورتحساب تا کنون به یک میلیون دلار رسیده، اما مدرسه خوشحال است که از این اتفاق درس بزرگی گرفته است. 

«مطمئناً از این به بعد آگاهی ما از این محوطه، تاریخچه آن و نیاز به حساس بودن نسبت به هرگونه نوسازی بیشتر از قبل شده است.» 

شایان ذکر است که باستان‌شناسان تنها حدود ۱۵ درصد از ردپای گورستان اصلی را نبش قبر کرده‌اند، یعنی هنوز هزاران جسد زیر ملک مدرسه وجود دارد. درست مانند هاچینز که روی کوئین‌برو ساخته شده، مدارس دیگر هوبارت نیز روی گورستان‌ها ساخته شده‌اند

بقایای نبش‌قبر شده از هاچینز در گورستان خلیج کورنلیان همراه با مراسم یادبودی که قرار است اوایل سال آینده برگزار شود، دوباره دفن خواهند شد.

مترجم: زهرا ذوالقدر