(ویدئو) سوخو 33؛ نگاهی عمیق به جنگنده ناونشین نیروی دریایی روسیه

این هواپیما دارای بالک های دو شکاف با شهپرهای رو به بیرون بود که مساحت کل بال را حدود ۱۰ تا ۱۲ درصد افزایش می‌داد. به منظورحفظ کارآیی محل نگهداری، این امر مستلزم داشتن بال های تاشو بود. موتورهای توربوفن قدرتمند این هواپیما، نسبت رانش به وزن آن را فراتر از همتایان زمینی خود پیش برده و کاناردهای اضافه شده (که طراحی آن ها دشوار بوده و نیاز به بازسازی اکستنشن های ریشه نوک بال داشتند) برای مانور دادن با این هواپیمای سنگین تر و بزرگتر، حیاتی بودند. قسمت‌های عقب هواپیما نیز باید اصلاح می‌شد تا از برخورد ناخواسته با باند در هنگام فرود با زوایای حمله بالا جلوگیری شود.

Su-33 برد و قدرت حمل محموله قابل توجهی داشته و در این زمینه ها، از جانشین خود، MiG-29K بسیار بهتر بود. این هواپیما به دلیل مخازن سوخت بزرگتر می تواندبه مسافت هایی بسیار دورتر از MiG-29K پرواز کند و دارای حداکثر وزن برخاست حدود ۵۰ درصد بیشتر نیز هست که به آن امکان می دهد سلاح های بیشتری حمل کند. این جنگنده دارای سرعت های توقف پایین تری است که فرود آمدن بر روی ناوهای هواپیمابر مانند Admiral Kuznetsov را آسان تر می کند. در اینجا برخی از قابلیت های سوخو Su-33 آورده شده است:

Su-33 مجهز به موشک های هدایت شونده R-73 و R-27E بوده، دارای قابلیت عملیات هوا به هوا و تهاجمی دوربرد بود و از یک توپ ۳۰ میلی متری GSh-30-1 برای درگیری های هوایی در برد نزدیک نیز استفاده می کرد. این هواپیما هم برای عملیات در روز و هم در شب طراحی شده است، تقریباً تحت هر شرایطی قادر به عملیات بوده و می تواند مجموعه ای از مهمات هوا به زمین را بدون توجه به آب و هوا یا بال حمل کند.

با وجود توانایی‌هایش، سوخو-۳۳ هنوز در زمینه برخی از فناوری‌های مدرن که در جدیدترین جت‌های جنگنده استاندارد هستند، جایگاه ضعیف تری دارد. سیستم راداری پیشرفته «Slot Back» این هواپیما قابلیت‌های ردیابی چند هدفه ضعیف‌تری را ارائه می‌کند و باعث می شود که این هواپیما برای هدایت به پلتفرم های شناسایی و هشدار اولیه هوابرد نیاز داشته باشد. قابلیت های رهگیری موشک های ضد کشتی در این هواپیما نیز محدود بوده و قابلیت رادار نگاه به پایین آن از استانداردهای مدرن عقب تر است.

سابقه عملیاتی و تلاش های خارجی ناموفق برای بدست آوردن این جت

Su-33 در اواسط دهه ۱۹۹۰ و در سالهای پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی معرفی شد و در حال حاضر برای مدتی بیش از حد انتظار خدمت کرده است، با توجه به مشکلات بودجه ای متعدد و چالش های سیاسی که منجر به روند توسعه طولانی برای جانشین مورد نظر این هواپیما شده است. این هواپیما برای اولین بار در ۳۱ آگوست ۱۹۹۸ عملیاتی شد، زمانی که به طور رسمی اولین ماموریت های خود را در هنگ ۲۷۹ ترابری دریایی تهاجمی انجام داد.

چین در نهایت برای یک قرارداد خرید احتمالی برای نسخه مهندسی معکوس شده Su-33 با روسیه مذاکره کرد اما بعداً این خرید را به نفع توسعه جت جنگنده مبتنی بر ناو بومی J-15 کنار گذاشت. هند نیز برای مدت کوتاهی به خرید این جت فکر می کرد، اما بعداً تصمیم گرفت به جای آن هواپیمای کوچکتر MiG-29K را خریداری کند.

در سال‌های اخیر، روسیه بار دیگر با استفاده از نوآوری‌های فناوری های بکار رفته در Sukhoi Su-3، یکی دیگر از جنگنده‌های برتری هوایی با قابلیت مانور بسیار بالای روسیه، تلاش کرده است ناوگان Su-33های خود را نوسازی کند. مشخص نیست که سوخو-۳۳ چه نقشی در جنگ روسیه علیه اوکراین ایفا می کند، به ویژه با توجه به اینکه ناو هواپیمابر آدمیرال کوزنتسوف در حال حاضر در سرویس نبوده و تحت بازسازی های گسترده قرار دارد.

منبع: روزیاتو

منبع: faradeed-221069