(تصاویر) بهترین خودروهای اسپرت تاریخ بریتانیا، از کاترهام و لوتوس تا مک‌لارن

هرچند صنعت خودروسازی بریتانیا این روزها عمدتاً به دست خودروسازان آلمانی، چینی و هندی اداره می‌شود ولی این کشور در طول سال‌ها، تعدادی از بهترین خودروهای اسپرت و پرفورمنس جهان را تولید کرده است. این‌ها خودروهایی هستند که نوآوری، مهندسی و جذابیت را در کنار هیجان خالص رانندگی ارائه کردند.

مک‌لارن F1

می‌توان گفت تعدادی از اصولی که مک‌لارن F1 را شکل دادند به لوتوس الیزه هم راه یافتند. این خودرویی سبک و کوچک بود که تعامل فوق‌العاده‌ای با راننده برقرار می‌کرد. البته F1 به‌عنوان اولین خودروی تمام فیبر کربنی، برای زمان خود محصولی فوق‌العاده نوآورانه محسوب می‌شد ولی باید به قیمت بیش از ۶۰۰ هزار پوندی آن در زمان تولید هم توجه داشته باشیم درحالی‌که الیزه هم با توجه به قیمتش، به همان اندازه نوآورانه بود و ساختاری آلومینیومی را به نمایش گذاشت که نسل‌های بعدی خودروهای اسپرت لوتوس را تعریف کرد. اولین سری الیزه تنها ۷۳۰ کیلوگرم وزن داشت و از پیشرانۀ سبک و جمع‌وجور سری K روور استفاده می‌کرد که کاملاً با فلسفۀ خودرو مطابقت داشت.

کاترهام سون

TVR هرچند سال‌ها است فعالیت پررنگی در خودروسازی نداشته ولی در طول تاریخ خود، خودروهای باشکوهی ساخته که ساگاریس نقطۀ اوج آن‌ها بود. این آخرین محصول تولیدی TVR بود و از تغییرات زیادی بهره‌مند شد که باعث می‌شد بهتر و کاربردی‌تر از محصولات قبلی TVR باشد. هرچند ساگاریس هنوز برای وسوسه کردن خریداران ب‌ام‌و و پورشه کافی نبود اما حرف‌های زیادی برای گفتن داشت. وزن سبک زیر ۱۱۰۰ کیلوگرم و پیشرانۀ شش سیلندر خطی با بیش از ۴۰۰ اسب بخار قدرت، شتاب صفرتاصد ۳.۷ ثانیه و حداکثر سرعت ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت را برای ساگاریس فراهم می‌کرد که این پرفورمنس بدون هیچ‌کدام از ویژگی‌های ایمنی مدرن مثل ایربگ، کنترل کشش و حتی ABS ارائه می‌شد.

آستون‌مارتین ونتیج V12 S

مک‌لارن P1 که در سال ۲۰۱۲ معرفی شد، یکی از هیجان‌انگیزترین هایپرکارهای نه‌فقط آن سال‌‎ها بلکه کل تاریخ محسوب می‌شود. شاسی مونوکوک فیبر کربنی، سیستم تعلیق هیدرولیکی با قابلیت تغییر ارتفاع، ترمزهای کربن سرامیکی و پیشرانۀ هیبریدی فقط برخی از ویژگی‌های برجستۀ این ماشین بودند. این ماشین راننده را به بهترین روش ممکن درگیر می‌کند و در هر شرایطی از رانندگی در جاده‌های پرپیچ‌وخم روستایی گرفته تا سریع‌ترین پیست‌های گرند پری، ضیافتی از آدرنالین برپا می‌کند. P1 عصارۀ دانش موتوراسپرت مک‌لارن و یکی از اضلاع تثلیث مقدس هایپرکارهای هیبریدی است.

جگوار XE SV Project 8

هرچند P1 اوج هیجان‌انگیزی برای مک‌لارن بود ولی 750S و قبل از آن، 720S، همان هیجان میلیون پوندی را منهای عنصر هیبریدی، در یک سوپرکار تولیدی ارائه کردند که افراد بیشتری امکان خرید آن را داشتند. این نشان می‌دهد که سوپرکارهای امروزی واقعاً سریع‌تر از هایپرکارهای دیروز هستند.

750S معیار جدیدی را برای هیجان خالص، تعامل عالی و چابکی فوق‌العاده در دنیای سوپرکارها تعیین می‌کند. هرچند این خودرو در ظاهر شباهت زیادی به 720S دارد ولی در DNA خود خوی تهاجمی 765LT را پنهان کرده است. در عصر رقبای الکتریکی و هیبریدی، 750S بهترین سوپراسپرت بنزینی بازار محسوب می‌شود.

آستون‌مارتین ونتیج

T.50 جانشین معنوی مک‌لارن F1 محسوب می‌شود و گوردون موری هر کاری که به دلیل محدودیت تکنولوژی در اوایل دهۀ ۹۰ نتوانست انجام دهد را اینجا انجام داده است. پیشرانۀ V12 تنفس طبیعی ساخت کاسورث که تا ۱۲,۱۰۰ rpm دور می‌گیرد و ۶۶۳ اسب بخار قدرت تولید می‌کند، بیشتر شخصیتی نزدیک به خودروی فرمول یک مک‌لارن فصل ۱۹۹۱ دارد تا مک‌لارن F1 سال ۱۹۹۳. طراحی T.50 نیز بیشتر از آنکه شبیه نسخه‌ای مدرن از F1 برسد، حسی الهام گرفته از دهۀ ۶۰ دارد. این ماشین با سیستم تعلیق غیرفعال، نیروی کمکی جزئی فرمان، تعویض دنده‌های دقیق، وزن زیر ۱۰۰۰ کیلوگرم و موتور V12 فوق‌العاده، همان چیزی است که باید جانشین F1 افسانه‌ای باشد.

منبع: خبرآنلاین