مردم بینالنهرین باستان با «زانو» عاشق میشدند!
فرادید| پژوهشها نشان دادهاند که تجربههای بدنی ناشی از احساسات در فرهنگهای مختلف تقریباً مشابهاند. این شباهت نشان میدهد که ممکن است احساسات ریشههای زیستی مشترکی داشته باشند. این نتایج از طریق روشهای خودگزارشی به دست آمدهاند، یعنی از خود افراد خواسته شده که تجربههایشان را شخصاً گزارش دهند. بررسیها نشان دادهاند که احساسات ایجادشده توسط تصاویر ذهنی، ویدئوها، متون یا موسیقی، به شکل مشابهی بر نقاط مختلف بدن بازتاب مییابند.
به گزارش فرادید؛ اما روشهای خودگزارشی و مطالعات آزمایشگاهی برای درک احساسات فرهنگهای باستانی و افرادی که در گذشته زندگی میکردند کاربردی نیستند. بااینحال، پژوهشگران راههایی یافتهاند تا به تجربههای درونی مردم باستان نزدیک شوند.
اخیرا در یک مطالعۀ میانرشتهای، پژوهشگران متون باستانی گستردهای را بررسی کردند تا ببینند آیا مردمان باستانی که در بینالنهرین زندگی میکردند، احساسات خود را در بدنشان هم تجربه میکردند یا نه. این گروه از طریق تحلیل یک میلیون کلمه که بر روی لوحهای گلی به خط میخی و به زبان اکدی باستان نوشته شده بود، به بررسی این موضوع پرداختند.
دو مدل از بدن یک مرد که نشان میدهند خشم در کجا احساس میشود. مدل سمت چپ با عنوان «مدرن» روشنایی بیشتری در قسمت بالایی بدن و دستها دارد، در حالی که مدل سمت راست با عنوان «بینالنهرینی» بیشتر پاها و اندامهای خاصی مانند کبد را روشن نشان میدهد.
البته اگرچه مقایسه احساسات امروزی با یافتههای تاریخی جذاب است، باید به این نکته توجه داشته باشیم که پژوهشهای مدرن بر اساس گزارشهای شخصی است، درحالیکه اطلاعات مربوط به گذشته صرفا از متون مختلف برداشت شدهاند. پروفسور سوارد در این رابطه میگوید: «متون تنها بازتابی از احساسات هستند و نمیتوان آنها را کاملاً برابر با احساسات واقعی دانست». با اینحال این نوع مطالعات میتوانند برای بررسی تفاوتهای میانفرهنگی در نحوه تجربه احساسات مفید باشد.
این مقاله در مجله iScience منتشر شده است.
منبع: faradeed-220235