چرا ارتش استرالیا با شترمرغ‌ها جنگید و چگونه شکست خورد؟

فرادید| در دهه ۱۹۳۰، نبردی برخلاف نبردهای دیگر در مناطق دورافتاده استرالیا رخ داد. پس از جنگ جهانی اول، هزاران سرباز به استرالیای غربی نقل مکان کردند. این سربازها با انگیزه‌های دولتی برای توسعه این سرزمین جذب شده بودند. در نتیجه، هزاران شترمرغ در جستجوی غذا، به این مزارع تازه‌تأسیس مهاجرت کردند و محصولات کشاورزی را زیر پایشان لگدمال کردند. 

به گزارش فرادید، واکنش دولت سریع و عجیب بود: سربازان مجهز به مسلسل برای از بین بردن بیش از ۲۰۰۰۰ شترمرغ اعزام شدند. اما چیزی که آن‌ها انتظار داشتند یک پیروزی سریع و قاطع باشد، به یک اپیزود تحقیرآمیز و مضحک معروف به «جنگ شترمرغ» تبدیل شد. 

اما این فصل عجیب در تاریخ فقط یک اشتباه نظامی نبود، بلکه نقش حیاتی شترمرغ را در اکوسیستم‌های استرالیا آشکار کرد و موقعیت آن‌ها را به عنوان یکی از نمادین‌ترین گونه‌های این کشور تثبیت کرد. 

جنگ شترمرغ: یک رویارویی عجیب

اما برخلاف انتظار، این حمله به سرعت دچار هرج و مرج شد. سارا کوماچیو، نگهبان باغ وحش تارونگای سیدنی می‌گوید: «به آن روزهایی فکر می‌کنم که آن‌ها این گونه را دست‌کم گرفتند. آن‌ها کاملاً ناموفق بودند چون شترمرغ‌ها پرندگان سریع و چابکی هستند.» 

در سه روز اول، مردان فقط ۳۰ شترمرغ را کشتند. شترمرغ‌ها به جای اینکه گله‌ای حرکت کنند، پراکنده شدند و به اهداف چالش‌برانگیزی تبدیل شدند. دو روز بعد، یک مسلسل حین کمین در یک چاله آب گیر کرد در حالی که هزاران شترمرغ سرگردان در دیدرس بودند. 

با گسترش گزارشات مربوط به «جنگ»، شیفتگی عمومی افزایش یافت. مردم مجذوب این بازماندگان زبردست شدند که حتی برای فرار از دستگیری، «واحدهایی» با دیدبان تشکیل داده بودند. رانندگان کامیونی که نتوانسته بودند شترمرغ‌ها را به سمت توپچی‌ها هدایت کنند، گزارش کردند که این پرندگان با سرعت ۵۵ مایل در ساعت روی زمین ناهموار می‌دویدند و حتی یک کامیون در تعقیب آن‌ها تصادف کرد. 

شاهدان دیگر از توانایی شترمرغ‌ها در جان سالم به در بردن از تیرهای کمانه‌کرده و منحرف، شگفت‌زده شدند. افسر ارشد، گوینید پوروس مردیت، درباره این مبارزه فراموش‌نشدنی گفته: «شترمرغ می‌تواند در مقابل مسلسل درست مثل یک تانک مقابله کند»! 

چهل و پنج روز پس از آغاز این حمله، سربازان فقط حدود ۲۵۰۰ شترمرغ (کسری از جمعیت آن‌ها) را کشتند و وضعیت کشاورزان فرق زیادی با قبل نکرد. چیزی نگذشت که درخواست‌ها برای رفتار انسانی با این حیوانات شنیده شد و دولت عملیات را متوقف کرد. شترمرغ‌ها پیروز ظاهر شده بودند. 

بازماندگان صحرای استرالیا

شترمرغ‌های غیر از نقش زیست‌محیطی، اهمیت فرهنگی عمیقی هم دارند. شترمرغ نمادهای مهمی در برخی داستان‌های خلقت بومیان نخستین ملل دارد که اغلب نمایانگر انعطاف‌پذیری، قدرت و ارتباط عمیق با زمین است. در برخی داستان‌ها، شترمرغ روح خالقی است که جهان طبیعی را هدایت می‌کند و در برخی دیگر، یک چهره آسمانی در کهکشان راه شیری است. ارتباط شترمرغ با استرالیا به قدری عمیق است که روی نشان ملی کشور، سکه ۵۰ سنتی و حتی آرم تیم‌های ورزشی هم ظاهر می‌شود. 

کوماچیو با اشاره به رفتارهای عجیب این پرنده، مانند پریدن هیجان‌زده از یک پا به پای دیگر، می‌گوید: «آن‌ها بسیار نمادین هستند، بسیار کنجکاو، بسیار شجاع و کاملاً مطمئن. مردم عاشق آن‌ها هستند.» 

جنگ شترمرغ شاید با شکست نظامی به پایان رسیده باشد، اما موقعیت این پرندگان را به عنوان نمادهای بقاء و سازگاری تثبیت کرد. جمعیت آن‌ها از سال ۱۹۹۹ با حمایت قوانین محیط زیست استرالیا همچنان قوی است و در حال حاضر بیش از ۶۰۰۰۰۰ شترمرغ وحشی در این قاره زندگی می‌کنند.

مترجم: زهرا ذوالقدر