( عکس) سبک زندگی مستقل سگ‌های ولگرد برای مقاومت در برابر تشعشعات چرنوبیل
فاجعه هسته ای چرنوبیل در سال ۱۹۸۶ آغازگر مجموعه ای از حوادث فاجعه بار بود که منجر به آلودگی طولانی مدت و گسترده محیط زیست شد. بررسی ساختار ژنتیکی ۳۰۲ سگ نشان داد جمعیت سگ‌های رومینگ آزاد هستند که در خود نیروگاه زندگی می‌کنند و همچنین آن‌هایی که در فاصله ۱۵ تا ۴۵ کیلومتری از محل فاجعه هستند.
نمایه‌های ژنومی از چرنوبیل، سگ‌های اصیل و نژاد آزاد در سراسر جهان نشان می‌دهد که افراد نیروگاه و شهر چرنوبیل از نظر ژنتیکی متمایز هستند.
تجزیه و تحلیل بخش‌های مشترک ژنوم اجدادی تفاوت‌ها را در میزان و زمان ورود نژاد غربی برجسته می‌کند. تجزیه و تحلیل خویشاوندی ۱۵ خانواده را نشان می دهد که بزرگ ترین آنها شامل سایت های جمع آوری در منطقه محرومیت رادیواکتیو است که منعکس کننده مهاجرت سگ ها بین نیروگاه و شهر چرنوبیل است.
به گزارش سایت the-sun کارشناسان متوجه شده‌اند دو گروه اصلی از سگ‌ها وجود دارد؛ یکی در اطراف نیروگاه و دیگری در شهر چرنوبیل.
محققان ۵۲ ژن را شناسایی کردند که می تواند با قرار گرفتن در معرض آلودگی نیروگاه هسته‌ای مرتبط باشد. طبق این مطالعه، تمام ۶۱ سگ نیروگاه هسته ای و ۵۲ سگ از ۵۵ سگ شهر چرنوبیل حداقل ۱۰ درصد سگ های ژرمن شپرد بودند.
کشف کاهش خطرات سلامتی برای انسان
دکتر نورمن جی. کلیمن، سرپرست این پژوهش عقیده دارد علاوه بر طبقه‌بندی پویایی جمعیت در این سگ‌ها در هر دو مکان، اولین گام‌ها برای درک چگونگی تأثیر قرارگرفتن مزمن در معرض خطرات محیطی متعدد بر این جمعیت‌ها برداشته شده است.
درک اثرات ژنتیکی و سلامتی این تماس‌های مزمن در سگ‌ها، درک وسیع‌تر ما را از اینکه چگونه این نوع خطرات زیست‌محیطی می‌توانند بر انسان‌ها تاثیر بگذارند و بهترین روش برای کاهش خطرات سلامتی را تقویت خواهد کرد.
منبع: همشهری
منبع: faradeed-218688