بهترین فیلم های ترسناک ۲۵ سال اخیر؛ از One Cut of the Dead تا ۲۸ Days Later

از دیرباز مردم دوست داشته اند که در سینماها بترسند. از همان اوایل حیات سینما به عنوان یک هنر، ژانر وحشت یکی از محبوب‌ترین ژانرها بوده است. در طول سال‌ها، سینمای وحشت به انواع و اقسام شیوه های جالب تکامل یافته است.

در طول ربع قرن گذشته، چندین فیلم ترسناک استثنایی وجود داشته است که احتمالاً چند دهه بعد به‌عنوان نقاط عطف این ژانر از آن ها یاد خواهد شد. از فیلم‌های کالت کلاسیک اواخر دهه ۹۰ مانند Audition گرفته تا فیلم‌های اورجینال مدرن‌تر مانند Saw، بهترین فیلم‌های ترسناک ۲۵ ساله گذشته را در ادامه این مطلب به شما معرفی خواهیم کرد.

بهترین فیلم های ترسناک ۲۵ سال اخیر

۱۰- ۲۸ Days Later (۲۰۰۲)
• ۹- The Wailing (۲۰۱۶)
• ۸- Train to Busan (۲۰۱۶)
• ۷- Saw (۲۰۰۴)
• ۶- One Cut of the Dead (۲۰۱۷)
• ۵- Audition (۱۹۹۹)
• ۴- Let the Right One In (۲۰۰۸)
• ۳- The Sixth Sense (۱۹۹۹)
• ۲- The Lighthouse (۲۰۱۹)
• ۱- Get Out (۲۰۱۷)

۹- The Wailing (۲۰۱۶)

کره جنوبی با یکی از بهترین رزومه های آثار ترسناک در کشورهای آسیایی، یکی از بهترین فیلم های خود در این ژانر به نام The Wailing را ساخته است. در این فیلم ترسناک، بلافاصله پس از ورود یک غریبه به یک روستای کوچک، یک بیماری مرموز شیوع پیدا می کند. پلیسی که درگیر این حادثه شده است برای نجات دخترش مجبور می شود این معما را حل کند. علیرغم، یا شاید به دلیل زمان دلهره آور ۲ ساعت و نیمه آن، فضای فیلم بدون هیچ زحمتی مخاطبان را به درون یک داستان ماوراءالطبیعه دلهره آور می کشاند که حتی یک ثانیه هم تا تیتراژ پایانی فیلم رهایتان نمی کند.

The Wailing یا  شیون ، به لطف فضای بسیار آزار دهنده و ناراحت کننده، مضامین قابل تامل، و تصاویر و صداگذاری استادانه نا هونگ جین، یکی از بهترین فیلم های ترسناک فولکلور سال های اخیر است. بازی با اصول این ژانر به انواع روش های خلاقانه، به همان اندازه که کاملاً سرگرم کننده است، هیجان انگیز و ویرانگر نیز هست. برای کسانی که به دنبال ورود به ژانر فیلم های ترسناک کره ای هستند، این فیلم ممکن است کوتاه ترین گزینه ممکن برای شروع نباشد، اما مطمئنا یکی از بهترین هاست.

۷- Saw (۲۰۰۴)

زمانی که اکران شد، چه کسی می‌توانست حدس بزند که  اره  نسبتاً ساده جیمز وان چنین فرنچایز پرباری را خلق می کند و به یکی از تعیین‌کننده‌ترین فیلم‌های ترسناک قرن بیست و یکم تبدیل می شود؟ ۲۰ سال بعد، این دقیقاً همان چیزی است که رخ داده است. داستان این فیلم ترسناک مشهور درباره دو مرد است که از خواب بیدار شده، خود را در اتاقی با یک جسد می بینند و هر کدام دستورات خاصی برای کشتن دیگری دارند و در صورت عدم تمکین به این دستورات، با عواقب هولناکی مواجه می شوند. آنها آخرین قربانیان قاتل ترسناکی به نام جیگساو هستند.

جدا از این که جهانیان را با داستان‌های بسیار دیده شده این مجموعه نمادین ترسناک پر از خونریزی آشنا می‌کند، Saw به لطف فیلمنامه هوشمندانه، صحنه‌های بسیار تکان دهنده و سبک فیلم‌برداری منحصربه‌فردش در میان همتایان خود متمایز است. در حالی که لحن تاریک و بیرحمی غیرقابل انکار فیلم مطمئناً برای همه مناسب نخواهد بود، همانطور که در سال ۲۰۰۴ برای همه مناسب نبود، این موضوع از این واقعیت که صنعت ترسناک هالیوود بدون جیمز وان و اره چیزی که امروز هست نمی‌بود کم نمی‌کند..

۵- Audition (۱۹۹۹)

تاکاشی میکه یکی از بحث برانگیزترین کارگردانانی است که تا به حال از ژاپن به سینما معرفی شده است، و شاهکار تفرقه انگیز او در سال ۱۹۹۹ به نام  آزمون بازیگری  همان چیزی بود که شهرت بین المللی را برای این استاد فیلمسازی به ارمغان آورده و او را به صدایی تعیین کننده در رونق ژانر ترسناک ژاپنی تبدیل کرد. این فیلم یک روایت پر از خونریزی و تکان دهنده است که در آن یک مرد بیوه تصمیم می گیرد دخترانی را در قالب یک تست بازیگری ببیند و از میان آن ها یکی را به عنوان همسر بپذیرد در حالی که این دختران از واقعیت ماجرا خبر نداشته و فکر می کنند واقعا در یک تست بازیگری شرکت کرده اند. اما دختری که این کارگردان انتخاب می کند اصلاً آن چیزی نیست که به نظر می رسد.

گفتن اینکه این فیلم بحث برانگیز بود (و از بسیاری جهات هنوز هم هست)، دست کم گرفتن ماجراست. این فیلم که توسط برخی به عنوان یک فیلم فمینیستی ستایش شده، توسط دیگران به عنوان فیلمی زن ستیزانه مورد انتقاد قرار گرفته است، منبعی برای تفکر در مورد تجارب زنان در جامعه ای تحت سلطه مردان است که نادیده گرفتن آن غیرممکن است. آزمون بازیگری یکی از تکان دهنده ترین و آزار دهنده ترین فیلم‌هایی است که تا به حال ساخته شده است، با مجموعه‌ای از صحنه‌های ویرانگر که می‌تواند حتی پیشکسوت‌های ژانر ترسناک را نیز به هم بریزد. بدترین نوع فیلم های ترسناک آنهایی هستند که هیچ واکنشی را برانگیخته نمی کنند. این یکی قطعا از آن نوع فیلم ها نیست.

۳- The Sixth Sense (۱۹۹۹)

امروزه، ام نایت شیامالان به عنوان یکی از بهترین کارگردانان هالیوود با رزومه ای یک در میان خوب شناخته می شود، اما زمانی که اولین فیلم مشهور و موفق او،  حس ششم ، منتشر شد، به نظر می رسید که به یکی از استادان جدید ژانر ترسناک تبدیل شده است. این فیلم یک تریلر روانشناختی درباره یک روانشناس کودک است که شروع به درمان پسر نوجوانی با یک راز تکان دهنده می کند: او می تواند افراد مرده را ببیند. این فیلم با حضور بروس ویلیس در بهترین بازی خود و هیلی جوئل اوزمنت نامزد اسکار که یکی از بهترین بازی های یک کودک بازیگر تاکنون را ارائه می دهد، به راحتی بهترین اثر شیامالان است.

حس ششم یکی از بهترین داستان‌های ارواح در تاریخ سینماست، با یک چرخش داستانی نهایی که امروز به همان اندازه که در سال ۱۹۹۹ بود تکان‌دهنده است. اگرچه برخی هستند که استدلال می‌کنند این فیلم بیشتر یک تریلر است تا یک فیلم ترسناک، اما حس ششم همچنان یک فیلم بسیار ترسناک است، با فضای سردی که شخصیت های جذاب و قابل باور بر تحکیم آن می افزایند. این فیلم خیلی تصاویر خشن یا آزاردهنده ای ندارد، اما از آن دسته فیلم های ترسناکی است که مدت ها پس از پخش تیتراژ پایانی با بینندگان باقی می ماند.

۱- Get Out (۲۰۱۷)

چه کسی می توانست تصور کند که جردن پیل، بازیگر مشهور سریال های کمدی موقعیت، یکی از بهترین فیلمسازان ژانر ترسناک در قرن بیست و یکم باشد؟ این دقیقا همان چیزی است که او با اولین تجربه کارگردانی خود، Get Out، ثابت کرده است. این فیلم یک کمدی ترسناک تاریک است که در آن یک مرد سیاهپوست جوان برای آخر هفته با والدین دوست دختر سفیدپوستش ملاقات می کند، جایی که حس ناخوشایند او از استقبال عجیب والدین نامزدش به نقطه جوشی تغییر دهنده زندگی بدل می شود.

برو بیرون  را می‌توان بهترین فیلم ترسناک روان‌شناختی دهه ۲۰۱۰ دانست، به لطف بازی‌های بسیار قوی بازیگرانش (به ویژه دانیل کالویا)، کارگردانی سرگرم‌کننده و فوق‌العاده ترسناک پیل، و فیلم‌نامه فوق‌العاده بامزه اما تامل برانگیزش. تصویرسازی فیلم از مضامین تجربه آفریقایی-آمریکایی تبارها در ایالات متحده جذاب است، اما Get Out بدن توجه به نقد اجتمای تند و تیزش هم به عنوان یک فیلم ترسناک تکان دهنده متمایز است. حداقل در ربع قرن گذشته، ژانر وحشت هرگز بهتر از این نبوده است.

منبع: روزیاتو