فوتبال ایران دیگر دروازه بان نمی زاید

رویداد امروز-امیرحسین احتشامی: دروازه بانی که رگه های از بزرگی را نمایان ساخته و خیال همه را به عنوان جانشینی شایسته برای علیرضا بیرانوند آسوده کند. سال گذشته آرشا شکوی در درون دروازه تیم ملی نوجوانان بارقه هایی از امید را زنده کرد اما پس از این رقابت ها چندان نشانی از او دیده نشد. البته در اردوی شهریورماه شکوری از سوی قلعه نویی فراخوانده شد اما بعید است سرمربی تیم ملی به این ستاره جوان نگاه خاص داشته باشد. البته مشکل کمبود دروازه بان به لیگ ارتباط پیدا می‌کند. دروازه‌بان‌های ایرانی به جز اخباری روزهای خوبی را سپری نمی‌کنند و نمایش های پراشتباهی ارائه می کنند. اخباری هم در آخرین بازی‌اش هم گل دریافت کرد و هم به روند کلین‌شیت‌هایش پایان داد و هم در پایان مسابقه اخراج شد. حالا او این فرصت را به دروازه‌بان‌های خارجی داده که رتبه‌های بالایی جدول را از آن خود کنند. در این فصل پنج دروازه‌بان خارجی در لیگ برتر بازی می‌کنند. ۳ تا از این ۵ دروازه‌بان در حال حاضر بالاتر از همه ایرانی‌ها، بالاترین نمرات فنی را در متریکا دارند. الکسیس گندوز، با پنج کلین‌شیت و دریافت فقط ۳ گل، اجازه نداده جای خالی علیرضا بیرانوند در پرسپولیس به چشم بیاید. لوآن‌ پولی، مهم‌ترین چهره در بقای فصل قبل نساجی در لیگ برتر، این فصل هم با مهار یک پنالتی و بیشترین مهار شوت در جریان بازی، به درخشش‌اش ادامه داده و ادسون ماردن، دیگر برزیلی است که درون خط دروازه می‌درخشد. او بیشتر از هر کدام از هم‌تیمی‌هایش بهترین بازیکن زمین شده، کمترین اشتباه را بین دروازه‌بان‌ها داشته و یک پاس کلیدی هم داده است. تونی باتیستا، دروازه‌بان خیبر که معمولا هر هفته یک مهار ویژه دارد و اوتکیر یوسوپوف، دروازه‌بان فولاد که در نیمی از مسابقات این فصل حتی یک گل هم نخورده، دیگر دروازه‌بان‌های خارجی این فصل لیگ برتر به شمار می‌روند. همه این موارد نشانه های نگران کننده ای از گلرهای فوتبال ایران است. دروازه بان هایی که هیچ کدام از استانداردهای لازم برای حراست از دروازه تیم ملی برخوردار نیستند و اگر چند رقیب جوان و چالاک را کنار خود می دیدند از حاشیه امنیت لازم برخوردار نبودند. اما تکیه بیش از اندازه بر بیرانوند نه تنها موجب بی انگیزه شدن دیگر ذخیره هایش شده عملا چرخه زایش دروازه‌بانی را هم مختل کرده است. پیام نیازمند، سید حسین حسینی، محمد رضا اخباری و حتی امیر عابدزاده سال ها پشت همین دیوار بی اعتمادی ماندند و عملا دیگر کارایی چندانی نخواهند داشت. این شرایط تحمیلی به فوتبال ایران موجب شده تا چاره ای جز سرمایه گذاری درست برای پرورش نسل تازه ای از دروازه بان های قابل اتکا نداشته باشیم. با توجه به پهناور بدون کشور و ویژگی های فیزیکی مردمان استان های مختلف تمرکز بر روی چند استان مانند لرستان، مازندران و آذربایجان شاید فوتبال ایران را زودتر به نتیجه برساند. استان هایی که می توان از دل فوتبالیست هایش گلرهایی با قد و قامت بلند آماده پرورش پیدا کرد. گو این که علیرضا بیرانوند،ابراهیم میرزاپور و در سال های دورتر علیرضا دلیخون از همین استان در فوتبال ایران چهره شدند.