(عکس) آتشگاه ۶۵ هزارساله عصر حجر؛ یک شاهکار مهندسی

محققان به‌تازگی در مطالعات جدید خود دریافته‌اند که نئاندرتال‌ها سال‌ها پیش؛ گودال‌هایی را با برگ‌هایی از گیاهان رز پر می‌کردند که وقتی حرارت داده می‌شد، رزینی چسبناک و قهوه‌ای تیره تولید می‌کرد که می‌توان گفت به‌نوعی کارخانه‌های چسب‌سازی آنها به‌حساب می‌آمده است.

یک شاهکار ۲۰۰۰۰ساله

مطالعات جدید درباره زندگی نئاندرتال‌ها نشان می‌دهد باستان‌شناسان در شبه‌جزیره ایبری یک "کارخانه" قیرسازی ۶۵۰۰۰ساله را کشف کرده‌اند که بسیار دقیق مهندسی شده است؛ شاهکاری که ۲۰۰۰۰ سال قبل از پا گذاشتن انسان مدرن (هوموساپینس) در این منطقه انجام شده است.

چگونگی تقطیر قیر

این یافته‌ها شبیه یکی از روش‌های آزمایشی بود که گروه دیگری از محققان پارینه‌سنگی را در سال ۲۰۱۷ تولید کردند. مطالعه قبلی نشان می‌داد که یک اجاق مانند این برای گرم کردن گیاهان خاص برای تقطیر قیر یا رزین مناسب است.

محققان مطالعه جدید عقیده دارند برای ساخت این کارخانه‌های به‌اصطلاح چسب، نئاندرتال‌ها گودال هارا با لایه‌ای از ماسه و خاک مرطوب می‌پوشاندند که احتمالاً با گوانو مخلوط شده بود تا به مهروموم شدن داخل گودال کمک کند و اکسیژن را از آن دورنگه دارد، و همچنین از سوختن محتویات توسط شعله‌ها نیز جلوگیری کند. در نهایت، آنها با استفاده از شاخه‌های نازک آتش کوچکی در بالای آن ایجاد کردند که‌برگ‌های رز را در اتاقک زیر گرم می‌کرد.

کنترل دقیق دمای آتش

هر مرحله از فرایند و ویژگی‌های آتشگاه به‌دقت برنامه‌ریزی‌شده بودند. کنترل دمای آتشی که از شاخه‌های نازک ساخته شده است آسان‌تر است و نئاندرتال‌ها که از این آتشگاه استفاده می‌کردند باید برگ‌های رز را حدود ۱۵۰ درجه سانتی‌گراد گرم می‌کردند. آنها نیاز داشتند اکسیژن را از برگ‌های گودال دورنگه دارند، زیرا اکسیژن زیاد باعث می‌شود رزین به‌جای ذوب‌شدن بسوزد.

برای بررسی این روش، اوچاندو و همکارانش ماکت خود را از کوره ساختند و رزین کافی برای ساختن دونقطه نیزه تولید کردند. آنها حتی موفق شدند درحالی‌که برگ‌های رز در حال گرم‌شدن بودند، نوک نیزه‌ها را از سنگ چخماق محلی جدا کنند.

جداکردن قطران

فرانسیسکو جیمنز - اسپژو، یکی از نویسندگان این مطالعه و دانشمند مؤسسه علوم زمین اندلس نیز متوجه شدند باید آتشی را که گیاه را پوشانده است مدیریت کنند و همچنین پوسته (پوشش روی کوره) را باز بگذارند. او عقیده دارد که دو کانال مستقیم در دو طرف گودال ممکن است جایی را مشخص کرده باشد که نئاندرتال‌ها به داخل گودال حفر می‌کنند تا برگ‌های گرم شده را قبل از سردشدن از بین ببرند. او گفت که به این دلیل است که «جداکردن قطران» از برگ‌های سرد شده دشوار است.

منبع: همشهری