قلعه نویی همچنان گریزان از واقعیت
رویداد امروز-امیرحسین احتشامی: او منتقدان را به دو بخش خیرخواه و دشمن تقسیم بندی کرده و بر اساس مفروضات ذهنی اش قریب به اتفاق منتقدان می خواهند او را تخریب کنند. این که تیم ملی در دو بازی گذشته از کره شمالی و قرقیزستان که از داشتن مهاجمان درجه دو آسیا هم بی بهره اند چهار بار دروازه بیرانوند را باز می کنند نقصان بزرگی به حساب نمی آید. اما گلزنی خط آتش بین المللی تیم ملی برای قلعه نویی افتخار آمیز است. این که شاگردان او در نیمه دوم وا می دهند و همه چیز را به امان خدا می سپارند جای نکوهش ندارد بلکه 6 گلی که مقابل این دو حریف به ثمر رسانده ایم باید مورد توجه قرار گیرد. پس از مصاف برابر کرهشمالی، امیر قلعهنویی به شدت به دلیل عملکرد ضعیف ساختار دفاعی تیم ملی تحت فشار قرار گرفت اما تاکید داشت که گلهایی که تیم ملی دریافت میکند، به دلیل اشتباهات فردی رقم میخورند. در مصاف با قرقیزستان بار دیگر شاهد عملکردی ضعیف در فاز دفاعی بودیم که سبب شد سرمربی تیم ملی در نشست خبری پس از مسابقه این ضعف را تایید کند و از تلاش برای حل آن در فرصتهای پیشرو بگوید. البته باز هم قلعهنویی تاکید داشت 2 گلی که کوجو وارد دروازه بیرانوند کرده، به دلیل اشتباهات فردی بوده است. البته که تیم ملی طی 29 حضور امیر قلعهنویی فقط 13 مرتبه موفق به کلینشیت شده و 22 گل خورده که دلیل این آمار معنادار نمیتواند فقط اشتباهات فردی باشد. در این بین اما یک اتفاق نگرانکننده دیگر از کار افتادن خط میانی تیم ملی و عدم خلاقیت در این منطقه از زمین است که کار تیم ملی را برای انتقال منفی و مثبت دشوار کرده است. از سوی دیگر فقط یک اتفاق عجیب میتواند تیم ملی را از راهیابی به جام جهانی 2026 که برای اولین مرتبه با 48 تیم برگزار خواهد شد، بازدارد. در این شرایط اما همانطور که گفته شد اهالی فوتبال نگران جام جهانی و حریفهای سرسختی هستند که در مهمترین رویداد فوتبال انتظار تیم ملی را میکشند. تیم ملی در حال حاضر ضعفهای زیادی در خطوط مختلف و به ویژه ساختار دفاعی دارد که اگر کادر فنی و در راس آنها امیر قلعهنویی وجود این مشکلات را کتمان کنند، امیدی برای نمایش خیرهکننده در جام جهانی وجود نخواهد داشت و جای آن را به ترسی خواهد داد که روز به روز تا آغاز این رقابت بزرگتر میشود. این که تیم های دیگر قاره ها حریفانی به شدت حرفه ای با مهاجمانی فرصت طلب در انتظار تیم ملی خواهند بود که از حداقل موقعیت بیشترین بهره را می برند. بدون شک حضور در جام جهانی با کیفیتی که از تیم ملی شاهد بوده ایم حاصلی جز آبروریزی نخواهد بود و حتی در جام جهانی 48 تیمی مه نباید به صعود از گروه فکر کرد. تیمی که در مقابل مهاجمان در کلاس کره شمالی و قرقیزستان تا حد شکننده نشان می دهد برابر ستاره های بزرگ چه خواهد کرد. سرمربی تیم ملی باید بپذیرد منتقدان حتی اگر با او مشکل داشته باشند اما واقعیت هایی که در همین دوبازی اخیر تیم ملی نمایان شده قابل دفاع نیست.