تندیس «علی نصیریان» در موزه سینما رونمایی شد

تندیس علی نصیریان بر اساس نقش آفرینی این بازیگر پیشکسوت در فیلم سینمایی «کمیته مجازات» برگرفته از سریال «هزاردستان» علی حاتمی ساخته شده است.

به نقل از روابط عمومی موزه سینما، علی نصیریان بعد از رونمایی از تندیسش در تالار معاصران موزه سینما که عصر روز گذشته 21 تیرماه صورت گرفت، گفت: حس خوبی از این تندیس به من منتقل شد و از موزه سینمای ایران برای ساخت آن بسیار سپاسگزارم.

وی با یادی از زنده یاد علی حاتمی خاطرنشان کرد: یادم می‌آید علی حاتمی به من گفت دلم می‌خواهد هزاردستان آلبومی از خودت، کشاورز، انتظامی، رشیدی و مشایخی شود و این جمله من را برای پذیرفتن نقش ابوالفتح صحاف مشتاق‌تر کرد.

بازیگر نقش ابوالفتح افزود: دو ماه در گرمای تابستان سر فیلمبرداری برای این نقش بودم. این شخصیت یک صحاف بود که بیماری سل داشت و به خاطر همین بیماری از همسرش جدا می‌شود که این سکانس برای من بسیار جذاب بود و حس خوبی داشت.

وی همچنین گفت: علی حاتمی اعتقاد زیادی به صدای دوبلور روی شخصیت‌های فیلم‌هایش داشت زیرا می‌گفت دوبلورها به کیفیت شخصیت‌ها اضافه می‌کنند. ناصر طهماسب دوبله بسیار خوبی برای دو نقش من درهزاردستان و کمال الملک داشت حتی خودش سر صحنه می‌آمد و نگاه می‌کرد زیرا من ترکی بلد نبودم. البته من معتقدم که بهتر است بازیگر خودش صحبت کند زیرا یک بُعد از شخصیت بیان و صدا است که اگر آن را از بازیگر بگیریم  به کیفیت لطمه می‌زند.

نصیریان درباره همکاری‌اش با کارگردان‌ها نیز توضیح داد: شیوه‌ای که برای کارم دارم این است که نظراتم را از وقتی که متن را می‌خوانم با کارگردان درمیان می‌گذارم و در مورد فیلم‌های حاتمی نیز به همین شکل بود. البته مرحوم حاتمی خیلی دخالت نمی‌کرد و دست ما را باز می‌گذاشت. اینکه چطور بازی کنیم مربوط به خود بازیگر است و اغلب کارگردان‌ها رئوس و دیالوگ‌ها را کنترل می‌کنند. بازیگری خود کاری خلاقانه است که در ابتدا بازیگر باید شخصیت را تجسم کند و ابعاد دیگر آن صدا و لحن است.

وی درباره همکاری و مراوداتش با چهره‌های ماندگار از جمله انتظامی، کشاورز، رشیدی و مشایخی نیز گفت: هیچ وقت بین من و همکارانم رقابتی وجود نداشت. یکی از نکته‌های مهم این بود که هیچ وقت باهم وارد حاشیه نمی‌شدیم. همیشه باهم کار می‌کردیم و در مورد نقش‌هایمان حتی با هم مشورت می‌کردیم. من معتقدم نکتهیابی‌ها در گفت‌وگو به‌وجود می‌آید زیرا با گفت‌وگو خیلی روابط نزدیک‌تر می‌شود. درست است که مدرسه بازیگری و کلاس تئاتر رفتم اما اینها درمان درد من نبود، درمان من نشستن با آدم‌هایی همچون فرخ غفاری و فریدون رهنما، منوچهر انور، داوود رشیدی بود که از آنها بسیار آموختم.

نصیریان با بیان اینکه سینما را از داریوش مهرجویی یاد گرفته است،گفت: مهرجویی بسیار باسواد است و من در چند فیلم او حضور داشتم. یکی از باسوادترین، خلاق‌ترین و کاربلدترین کارگردان‌ها است و به گردن سینمای ایران حق دارد. من در اثر تلویزیونی «گاو» هم حضور داشتم که با فیلمی که مهرجویی ساخت بسیار متفاوت بود زیرا فیلم مهرجویی بسیار خلاقانه ساخته شد و با غلامحسین ساعدی فیلمنامه جدیدی نوشتند.

وی با اشاره به علاقه جوانان به حوزه سینما توضیح داد: بازیگری شوق، وجد و دلبستگی می‌خواهد و متأسفانه زمانه امروز مانند زمانه ما نیست در زمان ما یک سالن کوچک 90 نفره بود که ما التماس می‌کریم تا مخاطب بیاوریم، نظراتشان را جویا شویم و متوجه اشکالات کارمان بشویم. اولین کلاس تئاتر را در سال 1330 رفتم آن زمان ما در خرابه‌های سنگلج تمرین می‌کردیم اما متأسفانه امروز همه انتظار فرش قرمز دارند.

تندیس استاد علی نصیریان به سفارش موزه سینمای ایران توسط حسین اردستانی طراحی و ساخته شده است. وی گریمور سینما و تلویزیون و مجسمه‌ساز است که آثارش در خارج از کشور نیز نمایش داده شده است.