(تصاویر) ۱۱ شاهکار از شیگرو بان؛ معمار ژاپنی «خانه‌های مقوایی»

فرادید| شیگرو بان، معمار ۵۶ ساله ژاپنی و برنده اخیر جایزه پریتزکر، هنگام مصاحبه با نیویورک تایمز درباره جایزه اخیرش، درست به اندازه ساختمان‌هایش متواضع جلوه می‌کرد.

به گزارش فرادید؛ بان از زمان آغاز کارش در توکیو در سال ۱۹۸۵، به دلیل استفاده‌ی هوشمندانه و خلاقانه از مواد، به ویژه تمرکز روی مقوا و کاغذ ارزان‌قیمت برای ساخت پناهگاه‌های امدادی در سراسر جهان شناخته‌شده است. 

۱ کلیسای جامع مقوایی (۲۰۱۳)، نیوزلند

طراحی گالری بان که با سقف چوبی چندلایه شبیه پوست پلاستیکی کشیده به نظر می‌رسد، مجموعه‌ای از منحنی‌های مواج ارائه کرده که به زیبایی آثار زیرشان، هستند. 

اهداف و هنر طراحی‌های پناهگاه بان چیزهایی هستند که آن‌ها را فوق‌العاده می‌کنند. مصالح به یک معنا غیرمادی هستند، گرمای شبستان کلیسا، مانند چیزی که او پس از ویران شدن کلیسای جامع شهر در اثر زلزله با لوله‌های مقوایی در نیوزیلند ساخت، هیچ ربطی به استفاده هوشمندانه از یک جایگزین ارزان ندارند. مسئله اصلی سرعتی است که بان با آن، ارتباط افراد با سازه‌ها را تشخیص داد و ظرافت راه‌حل او، راه‌حلی که فراتر از یک جایگزین عجولانه بود. یکی از بینش‌های اصلی بان، اینکه معماران ماندگاری یک سازه را تشخیص نمی‌دهند، بوی حقیقت می‌دهد. در حالی که مجموعه آثار او شامل موزه‌های هنر مدرن خارق‌العاده (مرکز پمپید-مِتس) و مجتمع‌های مسکونی مجلل می‌شود، آسانی ساخت فضاهای فوق‌العاده و مفید برای کسانی که بیشترین نیاز را به آن‌ها دارند توسط بان نشان می‌دهد او معماری است که با مخاطباش ارتباط برقرار می‌کند. 

۳ خانه کرکره‌های فلزی (۲۰۰۸)، نیویورک

این سازه‌های ۱۶ متر مربعی، مفهوم مقوای بان را به زیبایی نشان میدهند. در این سازه‌ها لوله‌گذاری به عنوان سازه‌ی باربر استفاده شده که می‌تواند هم ضدآب و هم مقاوم در برابر شعله باشد. از جعبه‌های آبجو (به رنگ زرد در تصویر بالا) برای پشتیبانی استفاده شده است. بان ظاهراً Kirin را انتخاب کرد چون رنگ برچسب‌ها با هم تطابق بیشتری داشتند. از این طرح از آن زمان برای امدادرسانی در بلایای طبیعی در هند و ترکیه استفاده شده است. 

۵ ساختمان اداری تامدیا (۲۰۱۳)، زوریخ، سوئیس

بان با در نظر گرفتن ایده‌ی دیوار بیرونی و مفهوم صفحه نمایش شوجی، فضای باز مثلثی این خانه معاصر را با پرده‌های بزرگی پوشانده که آرامش سورئالی در داخل و جدایی از کلان‌شهر بزرگ را فراهم می‌کند. 

۷ مرکز نیکلاس جی. هایک (۲۰۰۸)، توکیو، ژاپن

این سازه‌ی موقت هنری که از کانتینرهای حمل و نقل ساخته شده به یک نمایشگاه مسافرتی تبدیل شده است. لوله‌های کاغذی بین نمایش‌ها در یک کانتینر حمل و نقل یدکی بسته‌بندی می‌شوند، به شهر بعدی منتقل می‌شوند و سپس برای راه‌اندازی مغازه با کانتینرهای اجاره‌ای همان منطقه استفاده می‌شوند. اولین بار از آن‌ها برای برگزاری نمایشگاه عکاسی و فیلم «خاکستر و برف» گریگوری کولبرت در اسکله غربی در منهتن استفاده شد. 

۹ خانه عریان (۲۰۰۰)، کاواگوئه، ژاپن

سال ۲۰۱۳، دفتر بان نمونه اولیه مسکن‌سازی جدید خود را به نام New Temporary House (خانه موقت جدید) معرفی کرد که نمای بیرونی آن از پانل‌های ساندویچی عایق‌دار و پلاستیک تقویت‌شده با فیبر ساخته شده است. 

۱۱ خانه مبلمان

برند ژاپنی Muji فروش خانه اسباب خود را سال ۲۰۱۴ آغاز کرد که با استفاده از مبلمان (یعنی واحدهای ذخیره‌سازی) به عنوان ماژول‌های باربر پیش‌ساخته شده است. نمای بیرونی «خانه مبلمان» بیشتر شبیه آلاچیق است تا یک جعبه.

مترجم: زهرا ذوالقدر