عجیب‌ترین اختراعات تاریخ؛ از دستگاه کمکی برای خوردن اسپاگتی تا دوچرخه خانوادگی

اختراعات جدید در هر سال با هزاران ثبت اختراع به امید تغییر جهان وارد عرصه می‌شوند. بسیاری از این اختراعات، از کامپیوترها تا لوازم خانگی، زندگی ما را آسان‌تر کرده‌اند؛ اما تعداد زیادی از اختراعات نیز نه تنها بی‌فایده، بلکه گاه خطرناک بوده‌اند. در ادامه، برخی از اختراعات عجیب و خلاقانه‌ای را مرور می‌کنیم که شاید امروزه بیشتر باعث تعجب و خنده شوند تا استفاده روزمره.

لاستیک نورانی

کفش‌های رقص دوتایی برای هماهنگی بیشتر در رقص‌های مجلسی طراحی شده بودند. این کفش‌ها به هم متصل بودند تا افراد بتوانند بهتر رقص‌هایی مانند فاکستروت و والس را با هم هماهنگ کنند.

ماسک گاز برای اسب‌ها

این دوچرخه که توسط چارلز استینلاف اختراع شد، طوری طراحی شده بود که یک خانواده چهار نفره بتوانند به‌راحتی از آن استفاده کنند. حتی محلی نیز برای خیاطی و دوختن لباس‌ها در حین رکاب زدن در نظر گرفته شده بود!

پل غلتان

در دهه ۱۹۲۰، والدین می‌توانستند نوزادان خود را با پراموبیل، وسیله‌ای که کالسکه بچه و دوچرخه را ترکیب کرده بود، به خیابان ببرند. امروزه نیز طراحی‌هایی شبیه به این وسیله برای حمل کودکان به شکل تریلرهایی که پشت دوچرخه بسته می‌شوند رایج است.

کلاه ماساژور

اگر پیچیدن اسپاگتی به دور چنگال برایتان دشوار بود، این دستگاه برای کمک به این کار طراحی شده بود. البته شاید برای ایتالیایی‌ها چندان خوشایند نباشد!

ماشین اصلاح دسته‌جمعی

در ایالات متحده، ماسک صورت عجیبی اختراع شد که شباهت زیادی به ماسک‌های فیلم‌های ترسناک داشت. هدف از این ماسک حفظ جوانی و شادابی پوست بود، اما در عمل نتیجه خاصی نداشت.

قفس نوزادان برای آویختن از پنجره

در سال ۱۹۶۳، ژاپن دستگاهی مکانیکی به شکل گربه طراحی کرد که به عنوان جایگزینی برای تله موش معمولی مورد استفاده قرار می‌گرفت. این گربه مکانیکی به منظور ترساندن جوندگان طراحی شده بود و با چشمانی که در تاریکی روشن می‌شدند، هر ۶۰ ثانیه یک‌بار ۱۰ مرتبه صدای میو می‌کرد. 

دوچرخه آبی

در سال ۱۸۷۶، وسیله‌ای به نام «سپر سبیل» توسط ویرجیل اِی. گیتس به ثبت رسید که به هدف جلوگیری از خیس یا کثیف شدن سبیل‌ها در هنگام نوشیدن و خوردن طراحی شده بود. این ابزار خلاقانه به گونه‌ای طراحی شده بود که به راحتی بر روی لب بالا قرار می‌گرفت و از تماس سبیل با مواد غذایی جلوگیری می‌کرد.

عینک بارانی

مخترع ای. جی. گرفهام در دهه ۱۹۳۰ تلاش کرد تا ایمنی جاده‌ها را افزایش دهد و ضربه‌گیر لاستیکی را طراحی کرد که هدفش حفاظت از پیاده‌ها در برابر صدمات ناشی از برخورد با خودروهای پرسرعت بود. این اختراع می‌توانست به کاهش آسیب‌های ناشی از تصادفات کمک کند، به‌ویژه زمانی که عابران پیاده در معرض خطر برخورد با ماشین‌های در حال حرکت بودند. این ایده گرچه نوآورانه بود، اما عملاً در مقیاس وسیع اجرا نشد.

تاکسی آبی

پیش از اختراع واکمن و آی‌پاد، کلاه رادیویی قابل حمل امکان گوش دادن به رادیو را در حال حرکت فراهم می‌کرد.

کالسکه ضدگاز

در دهه ۱۹۵۰، راسل ای. اوکس یک محافظ برای کره اختراع کرد که شبیه به عنکبوت بود. این وسیله از تماس لباس‌ها با کره روی میز جلوگیری می‌کرد.

کیف ضدسرقت

این کیف طوری طراحی شده بود که اگر سارق سعی در ربودن آن داشت، محتویاتش به زمین می‌ریخت. یک مدل مشابه نیز وجود داشت که در صورت سرقت، دود شیمیایی تولید می‌کرد.

منبع: روزیاتو