گاریدو با ستاره‌های پرسپولیس شوخی ندارد
رویداد امروز-امیرحسین احتشامی: او به وضوح از این سخن گفته که هر بازیکنی در تمرینات آماده نشان ندهد از ترکیب اصلی دور می ماند. نمونه روشن آن سروش رفیعی است. این بازیکن از لیست پرسپولیس در بازی آخر این مقابل گل گهر سیرجان خارج شد. اتفاقی که شاید سروش طی سالیان اخیر و دوران فوتبالی‌اش به ندرت و شاید هم به هیچ عنوان تجربه نکرده بود که بازی تیمش را از خانه به تماشا بنشیند و توسط سرمربیان دوران فوتبالی‌اش خط بخورد. به هر حال گاریدو نشان داده، اهل تعارف با بازیکنانش نیست و این مسئله را در برخورد و تصمیم‌گیری درباره چند بازیکن مختلف طی این فصل به خوبی نمایان کرده است و جمله صریح او نیز این بوده است: «هر بازیکنی تمرین مناسب داشته باشد، برای بازی هم فرصت خواهد داشت.» برای آن نمونه‌های زیادی نیز می‌توان آورد. از سعید صادقی که بعد از پاس گل و حتی گلزنی، به سکو و تمرین پشت دروازه تبعید شد تا عیسی آل کثیر و یاسین سلمانی. تقریبا کمتر بازیکنی در ترکیب او از امنیت برخوردار است و قاعده خاصی نیز از بیرون قابل پیش‌بینی نیست. یعنی اگر همین بازی بعدی ناگهان وحید امیری که ستاره‌این فصل سرخ‌ها بوده را نیمکت نشین یا سکونشین کند به واسطه رفتارها و تصمیماتی که بعد از فلسفه فکری و تمرینی‌اش دنبال می‌کند، نباید تعجب کرد. بحث دیگر را البته شاید بتوان به موضوع ترافیک شدید این پست مربوط دانست. سعید مهری، مسعود ریگی، محمد خدابنده لو، میلاد سرلک و سروش رفیعی پر ترافیک ترین پست را رقم زده‌اند و این موضوع باعث شده تا هر هفته نام دانه درشتی در این پست با قرعه نیمکت و ... مواجه شود. سروش رفیعی قطعا تا به اینجا جزو نفراتی بوده که بیشترین سهمیه بازی را از گاریدو گرفته بود. چه بازی‌هایی که فشاری روی او نبود و چه دیدارهایی که با نقدهای تندی بابت عملکردش پشت سر گذاشت و باز هم از سوی گاریدو فرصت حضور فیکس در ترکیب را می‌یافت. آیا سروش رفیعی نیز در تمرینات آنطور که گاریدو انتظار داشت، کار را دنبال نکرده بود؟ یا غیبت ناگهانی او مربوط به عملکرد این فصل او بوده که بعد از چند بار آزمون خطا و به کارگیری زوج‌ها مختلف در کنار او، در نهایت با این تصمیم توفانی همراه شده است؟ اما نگرانی بزرگ نزدیک شدن به نیم فصل و پنجره زمستانی است. جایی که گاریدو بعد از آزمون و خطاهای بسیار شاید شدیدترین تصمیم‌ها را اتخاذ کرده و به دنبال ساختن و ارتقای تیم به سبک خود باشد و بازیکنانی را در اردوگاه تیمش حفظ کند که کاملا نزدیک به خواسته او پیش رفته‌اند. آنچه واضح است این که سرمربی اسپانیایی سرخ‌ها به نام ها چندان توجهی ندارد و تنها کیفیت فنی بازیکنان برایش اهمیت دارد. این که ستاره‌ای از سوی هواداران حمایت فراوانی دریافت می‌کند هم برای گاریدو محلی از اعراب ندارد حتی اگر این بازیکن سروش رفیعی باشد. او تنها و تنها به این فکر می‌کند که چه بازیکنی در شرایط مناسب برای بازی قرار دارد و دیگر موضوعات جانبی اهمیتی برای این مربی اسپانیایی ندارند.