ابزار شارژی یا برقی: کدام یک مناسب‌تر است؟

به گزارش شرق ، انتخاب کاربری یک دستگاه و ابزار خاص شاید چندان سخت نباشد، اما یکی از مشکلات بزرگ زمانی پیش می‌آید که کاربر نمی‌داند ابزار برقی بهتر است یا ابزار شارژی؟ تنوع بسیاری از دستگاه‌های خانگی و صنعتی باعث بروز این تردید می‌شود و کالاهایی مثل دریل، دستگاه پیچ‌گوشتی، فرز و مینی فرز، اره دیسکی و گردبر، دستگاه بکس و... ازجمله محصولاتی هستند که در هر دو نوع برقی و شارژی وجود دارند.

مزایای ابزار برقی

دستگاه برقی از قدیمی‌ترین همراه‌های بشر در کار و خانه است و همچنان برای بسیاری از خریداران اولویت اول محسوب می‌شود. با وجود تمام پیشرفت‌های ابزارآلات شارژی، توانایی و مزیت‌های دستگاه برقی اجتناب‌ناپذیر بوده و هنوز هم نمی‌توان برخی محصولات برقی را با نوع شارژی جایگزین کرد. برای اینکه بدانیم چرا یک ابزار برقی برای خیلی‌ها انتخاب اول است و چرا برخی دیگر نسبت به خرید آنها شک دارند، محسنات و عیوب این گروه را بررسی می‌کنیم.

شاید مهم‌ترین مزیت ابزار برقی نسبت به شارژی همین مسئله باشد. نامحدود بودن ساعت و دقایق کار البته از لحاظ منبع انرژی، باعث می‌شود تا مشکلاتی از قبیل تمام شدن شارژ و باتری در این گروه وجود نداشته باشد. از آنجا که موتور این ابزارآلات با برق شهر ۲۲۰ ولت، سه‌فاز ۳۸۰ ولت یا گاهی برق ۱۲ ولت دی سی مثل برق خودرو و... کار می‌کند، این دستگاه‌های سیم‌دار برقی قابلیت کار دائم دارند و می‌توانند به‌صورت ممتد استفاده شوند.

گزینه آخر نیز هزینه خرید و بودجه تعمیر و نگهداری آنهاست. البته درست است که این مورد قانون کلی نیست و نمی‌توان آن را به تمام ابزارهای شارژی و برقی تعمیم داد؛ اما به‌طور کلی دستگاه‌های برقی مشابه و هم‌قدرت با نوع شارژی خود، از میزان مخارج و هزینه خرید و تعمیر کمتری برخوردارند. قیمت آنها در بازار ارزان‌تر و قطعات و لوازم یدکی‌شان بیشتر در دسترس است. ضمن اینکه این مورد به بهتر شدن کیفیت خدمات پس از فروش آنها نیز کمک می‌کند.

تمام شدن شارژ، افت سرعت و حرکت موتور و محرک دستگاه به‌دلیل کمبود انرژی در ابزار برقی سیم‌دار وجود ندارد؛ مزیتی که باعث می‌شود اگر اتصال به منبع برق فراهم باشد، این دسته از ماشین‌ها تا پایان نوبت کاری بدون افت بازده و با بیشترین ظرفیت خود کار می‌کنند. در پروژه‌های نیمه‌صنعتی، صنعتی و تمام مواردی که نیازمند کار ممتد با حداکثر قدرت هستند، دستگاه‌های برقی نسبت به شارژی برتری پیدا خواهند کرد. دلیل دیگر این برتری تعادل مناسب حین استفاده از دستگاه به‌دلیل پخش شدن وزن یک ابزار برقی در کل بدنه است. دستگاه‌های سیم‌دار به‌دلیل طراحی ارگونومیک و پخش وزن بهتر و نداشتن باتری، باعث متعادل شدن و خوش دست‌تر شدن خواهند شد.

بدون شک ابزارهای برقی تنوع بسیار گسترده‌تری نسبت به گروه شارژی دارند. درواقع عناوین مختلفی از این نوع ابزار ساخته می‌شوند که نوع شارژی آنها یا هنوز به‌وجود نیامده و امکان ساخت آنها وجود ندارد یا به تعداد بسیار محدود و کمی تولید می‌شوند. دلیل این موضوع به قدرت خروجی، سایز کارگیر، ساختار نیرورسانی داخلی دستگاه و البته نحوه کار و قرارگرفتن آن در سطح کار مربوط می‌شود.

اره نواری‌های سایز کوچک، شیارزن، پروفیل بر، بتن‌کن و تخریب‌های بزرگ‌تر از ۳ کیلوگرم، چرخ سنباده میزی، اره میزی، دورکن و... ازجمله دستگاه‌هایی هستند که نوع شارژی آنها یا هنوز تولید نشده یا به تعداد بسیار کم و توسط چند برند معدود ساخته شده‌اند.

دستگاه برقی به‌دلیل داشتن قدرت بالا در نوع مشابه شارژی، امکان کار با پروژه‌های بزرگ‌تر و قطعات حجیم‌تر را دارد. یک ابزار سیم‌دار مثل دریل یا انواع اره‌ها از ابزارگیر و امکان نصب مته، تیغ و لوازم مصرفی با ظرفیت کاری بیشتری بهره می‌برد و مثلا در برخی دریل‌های برقی خاص می‌توان به‌کار با مته‌های بزرگ‌تر از سایزهای معمولی، یعنی ۱۳ و ۱۶ میلی‌متر به بالاتر پرداخت؛ درحالی‌که چنین امکانی در دریل شارژی وجود ندارد.