روایت مبینا نصیری از رقابت زنان در "شوتبال"/ دوست دارم مجری صندلی داغ تلویزیون باشم
مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
خوشحالم مسابقه‌ای برای خانم‌ها اجرا می‌شود* چطور شد از برنامه‌های گفت‌وگومحور و تِم اجراهایی مثل "صبح بخیر ایران" قبول کردید مجری مسابقه تلویزیونی باشید؟
من همیشه به تفاوت و تجربه ژانرهای مختلف اعتقاد داشته و دارم. دلم می‌خواست این بار سراغِ کاری جدید بروم و آن مسابقه تلویزیونی بود. از طرفی مقداد مؤمن‌نژاد تهیه‌کننده این برنامه را هم می‌شناختم و پیش از این در برنامه "شبکه یک شبکه هر ایرانی" با هم کار کرده بودیم. از من خواست که به گروه‌شان اضافه شوم، وقتی رفتم فضا و دکور برنامه را دیدم، از آیتم‌ها و نوع مسابقه آگاهی پیدا کردم در اتاق فکر به این جمع‌بندی رسیدم که مجری "شوتبال" شوم. فارغ از این حضور برایم بسیار خوشحال‌کننده بود که برای اولین بار مسابقه ورزشی برای بانوان اجرا می‌شود و چنین سبک جذاب و هیجان‌انگیزی دارد. همه اینها مشوّق پذیرفتن این پیشنهاد بود که من هم سهمی در کنار این کارهای بدیع و جذاب داشته باشم. بنابراین به گروه اضافه شدم و چند قسمتی که روی آنتن رفته‌ایم استقبال‌ها و بازخوردهای خوبی به دستم رسیده که برایم مسرّت‌بخش است.
ما سبک خودمان را داریم؛ مسئولین شبکه نسیم اعتماد کردند* بخش خانم‌های مسابقه "شوتبال" با بخش آقایان قابل مقایسه است؛ با هم رقابت هم می‌کنید؟
واقعاً مسئولین شبکه نسیم این اعتماد را کردند و فرصت را در اختیار ما قرار دادند تا برای اولین‌بار بعد از سال‌ها این اتفاق را ما رقم بزنیم و خانم‌ها با قصه‌های اجتماعی قابل توجه و فرهنگساز، در رقابتی جذاب و هیجان‌انگیز حاضر شوند. من خیلی سعی می‌کنم شور و حرارتی به بخش خانم‌ها بدهم اما باید بپذیریم ما حال و هوا و سبک و امضای خودمان را داریم و آقایان هم به همین صورت؛ تلاش می‌کنیم اجرای خودمان را داشته باشیم و فضای شادی را برای مخاطبین علاقه‌مند برنامه ایجاد کنیم. خوشبختانه چراغ این اتفاق روشن شده و شبکه این اعتماد را کرده که خانم‌ها هم بتوانند رقابت ورزشی در تلویزیون داشته باشند.
دوست دارم مجری صندلی داغ تلویزیون باشم
* آرزویتان در آینده کاری‌تان چیست؟
اینکه بگویم آرزو، نه این طور نیست اما دوست دارم هاردتاکی (گفت‌وگوی سخت) را برای تلویزیون اجرا کنم. چون واقعاً جای یک صندلی داغ با مجری خانم در تلویزیون خالی است. در شبکه‌های اجتماعی دیده‌ایم اما در تلویزیون نداشتیم. جسته و گریخته خیلی کم کار کردند و واقعاً یک هاردتاک اساسی که مجری خانم داشته باشد جای خالی‌اش احساس می‌شود. منظورم گفت‌وگو با فضای زرد نیست، گفت‌وگوهای استخوان‌دار تأثیرگذار و جریان‌ساز. با تمام چهره‌های شاخص سیاسی، اقتصادی، هنری، فرهنگی و ورزشی؛ یعنی در واقع برنامه‌ای که گفت‌وگوی شبانه جذاب و سختی مثل صندلی داغی که قبلاً در تلویزیون روی آنتن رفته اما این بار مجری‌اش یک خانم باشد. من دوست دارم مجری آن برنامه و فضای گفت‌وگو باشم.
ناخودآگاه به نام شهید و جانباز می‌رسم، بغض می‌کنم
* جالب است در جریان اجراهایتان بارها دیده‌ایم که به هنگام شنیدن نام جانباز و شهید در هر گفت‌وگو و برنامه‌ای ناخودآگاه گریه می‌کنید؛ چرا این اتفاق می‌افتد؟
واقعاً شو و تظاهر نیست، ناخودآگاه از عمقِ جانم، بغض تمام گلویم را فرا می‌گیرد و اشک می‌ریزم. واقعاً همه مدیونِ جانبازان و شهدایمان هستیم. یادم می‌آید جایی برای شهدای مدافع حرم اجرا می‌کردم منقلب شدم و وقتی از جایگاه پایین آمدم، کسی به من گفت تاکنون درباره شما اشتباه فکر می‌کردم و از من حلالیت طلبید.
تمام تمرکزم روی مسابقه "شوتبال" است
* پیشنهاد دیگری هم داشتید؟
برنامه پیشنهاد شده اما تمام تمرکزم روی مسابقه "شوتبال" است. دوست ندارم چند هندوانه را با هم بردارم، اگر یک کاری درست اجرا شود بهتر است از چندین کار که کیفیت نداشته باشد. من فضای سرگرم‌کننده، مسابقه و فضای فان و طنز را دوست دارم اما هدف اصلی‌ام اجرای گفت‌وگویی سخت (هاردتاک) است. به چالش‌کشیدن مواضع افراد که تولیدی هم باشد مشکلی ندارم.
ترجیح می‌دهم مجری باشم تا برنامه‌ساز!
* مثل خیلی از مجریان دیگر تلویزیون در آینده به برنامه‌سازی و تهیه‌کنندگی هم فکر می‌کنید؟
ترجیح می‌دهم اجرا کنم، چون تخصصی در برنامه‌سازی ندارم. دغدغه‌ام همیشه این بوده که بدون تخصص وارد عرصه‌ای نشوم. در اتاق فکر برنامه حاضر می‌شوم تا ایده‌هایم را برای بهتر شدن برنامه بدهم اما برنامه‌سازی نه!
حضور خانم مجری در "چپ راست" سینما
* سمت بازیگری هم رفتید؛ از این فضای مجری بازیگری یا بازیگر مجری برایمان بگویید؟
من دوست ندارم در کاری حضور پیدا کنم که تخصصی ندارم. البته در فیلم سینمایی "چپ راست" نقش خودم را بازی کردم. در دی و بهمن سال گذشته این پیشنهاد مطرح شد و پذیرفتم، چون قرار بود در این فیلم سینمایی همان مجری باشم که در تلویزیونم. البته کرونا مشکل‌ساز شد و ضبط به فروردین امسال موکول شد. در خصوص مجری بازیگرها هم باید بگویم برخی خوب اجرا می‌کنند و برخی هم ناکام‌اند.
تابویی که باید شکسته شود
* به نظرتان حضور بی‌رویه بازیگران در عرصه اجرای تلویزیونی باعث نمی‌شود که مجریان تلویزیون در گوشه کنار باقی بمانند و برنامه خوب‌ها به این گروه‌ها برسد؟
من اصلاٌ به این اعتقاد ندارم، روزی دست خداست و هرکسی جای خودش را دارد. اگر کسی در کارش متخصص باشد، جای خودش را دارد. اشکال ندارد آن افراد چهره‌اند و پول چهره بودنشان را می‌گیرند. اما تلویزیون اجازه بدهد مجریانش چهره بشوند و آن‌وقت خواهید دید که همه کانون توجهات به سمتِ مجریان تلویزیون خواهد بود. اگر این فضایی که به بازیگران می‌دهیم به مجریان بدهیم کفه ترازو به سمت مجریان سنگین‌تر خواهد شد. مجریانی هستند که در طول چند سال سابقه اجرا هنوز فرصت به آنها داده نشده که توانمندی‌شان را به رخ بکشند. همیشه گفته‌ام فرصتی که به برخی از بازیگران داده می‌شود همان اجازه را به مجریان بدهند، مجری تلویزیون با آن توانمندی و کاربلدی، می‌درخشد. اما مجریان تلویزیون نسبت به بازیگران محدودترند. تلویزیون این کارها را از بازیگران می‌پذیرد و این تابویی است که وجود دارد و امیدوارم روزی شکسته شود.