جستجو
رویداد ایران > رویداد > فرهنگی > نقد فیلم Borderlands؛ حتی به عمد هم چنین بد نمی‌شد!

نقد فیلم Borderlands؛ حتی به عمد هم چنین بد نمی‌شد!

سینما وضع خوبی ندارد. فیلم‌های ضعیف با بودجه‌های کلان ساخته می‌شوند و تنها مقابله ما با این وضع اسفناک تنها سلاح‌مان یعنی نقد است. اما از طرفی واقعیت این است که بعضی از فیلم‌ها به قدری بد هستند که اصلا نیازی به نقد آن نیست. یعنی نمی‌شود از فیلم نوشت. همه‌چیز در سطح یک شوخی باقی مانده است. به قول ما سینمایی‌ها، فیلم ما قبل نقد است. Borderlands نیز دقیقا چنین چیزی است. اثری به شدت ضعیف، بد و مضحک که حتی با تلاش هم چنین بد نمی‌شد.

سال‌هاست که سینما با فیلم‌هایی به عنوان فیلم پاپ کورنی مواجه شده؛ متاسفانه عنوانِ فیلم پاپ کورنی بر قضاوت مخاطب تاثیر منفی گذاشته است. یعنی فیلم پاپ کورنی بازهم المان و معیارهایی دارد. اما اینکه به هر اثر مزخرفی برچسب فیلم پاپ کورنی بزنیم، اصلا و ابدا درست نیست. در راستای این ادعای بنده باید بگویم که فیلم Borderlands اصلا پاپ کورنی نیست. حتی موفق نمی‌شود یک دقیقه مخاطب را جذب فضای خود کند. Borderlands بیشتر از اینکه یک فیلم باشد، یک شوخی است.

بحث تحلیل فیلمنامه Borderlands واقعا بی‌معنی است. همان‌طور که نوشتم Borderlands اصلا فیلمنامه ندارد. اما اگر بخواهیم کمی در داستان پیش رفته و با نگاه نقادانه آن را زیر ذره‌بین ببریم؛ باید اول از همه از فضای Borderlands آغاز کنیم. فضایی که دقیقا کپی است. کپی ناشیانه از جنگ ستارگان، مد مکس و Arcane: League of Legends که فیلمساز نتوانسته هیچکدام را شخصی کند. این کار چنان کوچک است که حتی نمی‌شود گفت پلات دزدی است!

فضاسازی Borderlands در روایت اولیه کیت بلانشت، کپی از جنگ ستارگان است، در صحرا از مد مکس و در شهر کپی از آرکین. اصلا گریم بانو کیت بلانشت را در نظر بگیرید. آیا دقیقا کپی از شخصیت “وای” در انیمیشن آرکین نیست؟ حتی مدل مو، تیپ‌سازی و غیره هم از وای گرفته شده. اما سوال این است که آیا سن کیت بلانشت به این نقش‌ها می‌خورد؟ این بازیگر ۵۵ ساله با حضور در نقش دختری که از تیپ حداقل ۲۵ ساله است، خود را خیلی کوچک کرد.

اصلا حضور در این فیلم برای بانو کیت بلانشت که بازیگر فوق‌العاده‌ای است، کسر شان به حساب می‌آید. کسی که در همین چند سال اخیر با بازی شاهکار در فیلم “تار” نشان داد که کیست و چه قدرتی دارد. کیت بلانشت با صدای خاص، چهره قدرتمند و اکت حرفه‌ای تنها مناسب نقش‌هایی همچون تار در این سن است. اما اینکه بخواهد در فیلم Borderlands بدرخشد، اصلا در حد او نیست. فیلم‌ هم که قطعا نمی‌تواند از قابلیت‌های بلانشت استفاده کند.

در پایان چنین می‌شود گفت که فیلم Borderlands یک شوخی زشت است. اثری که حتی به فیلم‌های پاپ کورنی هم توهین کرده و تماشای آن در دور تند نیز سخت است. فیلم Borderlands  نه کارگردانی دارد، نه بازیگری دارد، نه پرده سبز و نه داستان و فضا؛ اصلا و ابدا کمدی هم ندارد؛ این دیالوگ و بازی های لوس اصلا نمی تواند کمدی باشد.

همچنین فیلم حتی اکشن دم دستی را هم نتوانسته اجرا کند و اگر ادعای اکشن کرده، به اعتبار موشک پرانی به کمک پرده سبز بوده است. پس در کلامی بسیار ساده فیلم Borderlands  همچون منبع اقتباسش، خیلی خیلی بد است. اما چیزی که جای امیدواری دارد، مواجه مخاطب با این اثر و آثار مشابه به آن است.

فیلم Borderlands در مقابل بودجه ۱۲۰ میلیون دلاری تنها موفق به فروش ۳۰ میلیون دلاری شده است. یعنی اگر مخاطبین عزیز این مسیر را ادامه داده و آثار مسکینی همچون Borderlands را نبینند، مسیری باز خواهد شد که شاید این سرمایه‌های عظیم در راستای ساخت فیلم‌های انسانی، فرم‌دار و جدی خرج شوند. پس نحوه مقابله ما با این آثار شاید بتواند سران هالیوود را از خواب بیدار کرده و آن‌ها را دوباره به دوران طلایی کلاسیک سوق دهد.

منبع: گیمفا

منبع: faradeed-212358

برچسب ها
نسخه اصل مطلب