عبدالغفار رمضانی، ایجنت سردار آزمون و مارک ویلموتس کیست؟
عبدالغفار فالی رمضانی، ایجنت مقدونیهای در سال ۱۹۶۳ در برلین به دنیا آمد. رمضانی را «مینو رایولای شرقی» میدانند. او که شرکت کارگزاری لیان اسپرت را نیز اداره میکند با بازیکنان زیادی همکاری میکند. دو تن از اسامی جالبی که در همکاران لیان اسپرت به چشم میخورند، سردار آزمون و مارک ویلموتس هستند.
مارک ویلموتس به خاطر نحوه بستن قراردادش با تیم ملی فوتبال کشورمان جنجال زیادی به پا کرده و حالا درخواست مبلغ ۶ میلیون یورو غرامت کرده است. رمضانی ایجنت بازیکنان مطرحی نظیر سانه، کولیبالی، لوکا یوویچ و میرالم پیانیچ نیز هست. در هفته گذشته بحث تعویض پیانیچ ۳۰ ساله از یوونتوس با آرتور ملوی ۲۳ ساله از بارسلونا حسابی خبرساز شد. خیلیها از خودشان سوال پرسیدند بارسلونا چطور زیر بار چنین انتقالی رفت؟ نگاهی به سوابق رمضانی میتواند پاسخ خوبی به این سوال یا سوالهای مربوط به قرارداد ویلموتس باشد.
وقتی روکو کومیسو تابستان سال گذشته فیورنتینا را خریداری کرد، این قرارداد را «سریعترین توافق تاریخ فوتبال» توصیف کرد. کومیسو رییس میلیاردر ارایهدهنده خدمات کابل موسوم به Mediacom با شور و حرارت زیاد از داشتن یک تیم در سطح اول فوتبال ایتالیا حرف میزد و از آرزوها و بلندپروازیهای خود برای بازگرداندن این تیم فلورانسی به صدر جدول فوتبال ایتالیا میگفت. او گفت: «در رسیدن به جاهطلبیهای خود هیچگونه کمبودی نخواهیم داشت.».
اما مثل اکثر مالکان امریکایی که در فوتبال ایتالیا سرمایهگذاری میکنند، کومیسو ۷۰ ساله نیز به سرعت فهمید که اداره یک تیم فوتبال در ایتالیا چقدر کار دشوارتری از خریدن سهام باشگاه است. به عنوان مثال او میخواست رویای ساختن یک استادیوم بزرگ را به واقعیت تبدیل کند، اما ساختن استادیوم شخصی در ایتالیا تحت شرایط خاصی امکانپذیر است. اما این چالش کوچک میلیاردر امریکایی بود. او بعدا متوجه شد صاحبان قبلی فیورنتینا قراردادهایی با شرکت کارگزاری بازیکنان به امضا رساندهاند که مشکوک است.
طبق این توافقنامهها یک ایجنت فوتبال که در ماه فوریه به عنوان بخشی از تحقیقات پولشویی در اسپانیا تحت تعقیب قرار گرفته است، کسی است که باید اجازه فروش حداقل ۵ نفر از لیست فیورنتینا را صادر کند! به بیان سادهتر او این حق را دارد که ۵ نفر از بازیکنان فیورنتینا را به هر کس دلش میخواهد، بفروشد. اگر فیورنتینا به هر دلیلی نخواهد این کار را انجام دهد باید به او غرامت پرداخت کند. در حقیقت فیورنتینا پذیرفته است که برخی بازیکنان باکیفیت خود را با قیمتی که شخص سوم تعیین میکند به فروش برساند و این درحالی است که میزان سهم کارگزار هم مشخص نشده و میتواند هر مبلغی درنظر گرفته شود. روی ورمیر، مدیر حقوقی اتحادیه بازیکنان حرفهای میگوید: «این توافقنامه تضمین میکند که آژانس نقل و انتقالات بازیکن تحت هر شرایطی سود میکند. خیلی سخت بتوان فهمید که چرا یک باشگاه زیر بار امضای چنین قراردادی رفته است.»
توافقنامهها با شرکتی منعقد شده که توسط ایجنتی به نام عبدالغفار رمضانی اداره میشود. او در اسپانیا به پولشویی و فرار مالیاتی چند میلیون دلاری متهم است. اما او و همکارانش نمای تازهای از واقعیتهای تیره و تار زیربنای سیستم انتقال جهانی بازیکن را برملا میکنند؛ صنعتی که بیش از ۷ میلیارد دلار در سال گردش مالی دارد. مدیران فیورنتینا از اظهارنظر در مورد این توافقنامهها خوددداری کردند. پیپو روسو، جامعهشناس دانشگاه فلورانس که کتابهایی درمورد نقش عوامل فوتبال در سیستم نقلوانتقال نوشته، میگوید: «مطمئنا رابطه عجیبی بین فیورنتینا و رمضانی وجود دارد.»
بیش از یک دهه قبل از تصاحب فیورنتینا توسط مالک امریکایی، روابط باشگاه با رمضانی به همان اندازه نزدیک بود که بین یک تیم و یک ایجنت ممکن است برقرار باشد؛ یک بازدیدکننده مرتب از دفتر باشگاه. رمضانی یک تاجر اهل مقدونیه است که به دلیل دسترسی به برخی از درخشانترین استعدادهای منطقه بالکان مشهور شده. او خیلی از مشتریانش را به فیورنتینا فرستاد و از آن بین چندین بازیکن هنگامی که مالک جدید به باشگاه آمد در این تیم حضور داشتند.
این بازیکنان شامل گروهی از بازیکنان جوان و آیندهدار نظیر نیکولا ملینکویچ صرب و دوشان ولاهویچ میشوند. مدیران سابق فیورنتینا به کمک رمضانی بازیکن جذب میکردند. روابط بین باشگاه و رمضانی چنان عمیق شد که شخصی از طرف شرکت پریموس اسپرت همان قرارداد محرمانه ذکر شده را امضا کرد. یکی از اشخاصی که در این پروسه حضور داشت، پدرو پریرا، استعدادیاب پرتغالی است که زمانی به عنوان بخشی از تیم جذب بازیکن فیورنتینا فعالیت میکرد. پریرا از اظهارنظر درباره نقش خود در قراردادها خودداری کرده و گفته است بندهای آن محرمانه هستند.
همه این توافقنامهها به همین صورت تنظیم شدهاند و تفاوت آنها در میزان پول یا درصدی است که به پریموس اسپرت میرسد. چنین توافقاتی در فوتبال غیرمعمول است. باشگاهها مرتبا ایجنتهایی را استخدام میکنند زیرا به دنبال بازیکنان میگردند و میخواهند سرمایه خود را جمعآوری کنند. آنچه در مورد توافقنامههای فیورنتینا کنجکاوی برانگیز شده طبق نظر وکلای ورزشی این است که نه تنها زمانبندی در آن لحاظ نشده و معلوم نیست چه زمانی به پایان میرسد بلکه حداقل هزینهای که فیورنتینا باید متقبل شود را نیز شامل نشده است.
قراردادهای فیورنتینا آخرین اخبار مربوط به رمضانی میشود که مورد توجه مسوولان فوتبال قرار گرفته است. به گفته مقامات اروپا، رمضانی و تیمش بخشی از یک شبکه تبهکار هستند که باشگاههای فوتبال را در چندین کشور مدیریت میکنند؛ ازجمله در بلژیک، قبرس و صربستان. مقامات گفتند این گروه از طریق ارتباطات خود توانستهاند از مقررات به نفع پنهان کردن میلیونها دلار حق کمیسیون برای جابهجایی ورزشکاران سوءاستفاده کنند.
به گفته بازرسان، ایجنتها با واسطه قرار دادن تیمهایی در دستههای دوم و سوم اروپا به عنوان ایستگاه بینراهی برای معاملات بازیکن استفاده میکردند. به عنوان مثال بازیکن نوجوانی خریداری شده توسط یک تیم قبرسی با قیمتی بیش از دو میلیون دلار ۶ روز بعد با قیمت بیش از سه برابر فروخته میشود. این بازیکن فقط هفت روز در لیست آن تیم اول قرار میگیرد.
پانتلو کوروینو، مدیر فنی سابق فیورنتینا که از طرف باشگاه قراردادهایی با پریموس بسته است گفت که روابط تیم با رمضانی به نفع باشگاه تمام شده است. او ادعا میکند که بعضی از ستارههایی که رمضانی به تیم آورده مانند استوان جووتیک، ماتیا نستازیچ و آدم لاژیچ بعدا به قیمتهایی فروخته شدند که باشگاه را به سود رسانده. او معتقد است فروش فیورنتینا به مالک جدید آنقدر محرمانه و سریع اتفاق افتاد که فرصت نشد بحث آن قرارداد با رمضانی مطرح شود.
رییس سابق اجرایی فیورنتینا، ماریو کنگینی گفت که این باشگاه همیشه مطابق مقررات محلی بوده است. او گفت: «لطفا توجه داشته باشید که در طول دوران مسوولیت من به عنوان رییس باشگاه همه معاملات در راستای منافع باشگاه صورت گرفته بوده.» در حالی که مقامات جدید باشگاه از صحبت در مورد توافقنامه خودداری کردند سخنگوی این باشگاه گفت ما میخواهیم به شما اطلاع دهیم که مدیریت فعلی باشگاه با شفافیت کامل کار میکند. ما هیچ نمایندهای را مستثنی نمیکنیم و هر کس بتواند بازیکن جالبی به ما ارایه دهد همکاری میکنیم.
افشاگریهای مربوط به قراردادهای فیورنتینا و رابطه نزدیک با رمضانی در اثر فشار هیات مدیره فیفا برای مهار نفوذ و قدرت عوامل انجام شده است. فیفا اخیرا قوانین جدیدی را برای جلوگیری از ممنوعیت نمایندگی چندجانبه در انتقال بازیکنان به تصویب رسانده است.
یک مقام ارشد حقوقی فیفا با نزدیک به دو دهه تجربه در صنعت فوتبال گفت، تاکنون هیچ توافقی نظیر توافق رمضانی با باشگاه فیورنتینا ندیده است.
وقتی روکو کومیسو تابستان سال گذشته فیورنتینا را خریداری کرد، این قرارداد را «سریعترین توافق تاریخ فوتبال» توصیف کرد. کومیسو رییس میلیاردر ارایهدهنده خدمات کابل موسوم به Mediacom با شور و حرارت زیاد از داشتن یک تیم در سطح اول فوتبال ایتالیا حرف میزد و از آرزوها و بلندپروازیهای خود برای بازگرداندن این تیم فلورانسی به صدر جدول فوتبال ایتالیا میگفت. او گفت: «در رسیدن به جاهطلبیهای خود هیچگونه کمبودی نخواهیم داشت.».
اما مثل اکثر مالکان امریکایی که در فوتبال ایتالیا سرمایهگذاری میکنند، کومیسو ۷۰ ساله نیز به سرعت فهمید که اداره یک تیم فوتبال در ایتالیا چقدر کار دشوارتری از خریدن سهام باشگاه است. به عنوان مثال او میخواست رویای ساختن یک استادیوم بزرگ را به واقعیت تبدیل کند، اما ساختن استادیوم شخصی در ایتالیا تحت شرایط خاصی امکانپذیر است. اما این چالش کوچک میلیاردر امریکایی بود. او بعدا متوجه شد صاحبان قبلی فیورنتینا قراردادهایی با شرکت کارگزاری بازیکنان به امضا رساندهاند که مشکوک است.
طبق این توافقنامهها یک ایجنت فوتبال که در ماه فوریه به عنوان بخشی از تحقیقات پولشویی در اسپانیا تحت تعقیب قرار گرفته است، کسی است که باید اجازه فروش حداقل ۵ نفر از لیست فیورنتینا را صادر کند! به بیان سادهتر او این حق را دارد که ۵ نفر از بازیکنان فیورنتینا را به هر کس دلش میخواهد، بفروشد. اگر فیورنتینا به هر دلیلی نخواهد این کار را انجام دهد باید به او غرامت پرداخت کند. در حقیقت فیورنتینا پذیرفته است که برخی بازیکنان باکیفیت خود را با قیمتی که شخص سوم تعیین میکند به فروش برساند و این درحالی است که میزان سهم کارگزار هم مشخص نشده و میتواند هر مبلغی درنظر گرفته شود. روی ورمیر، مدیر حقوقی اتحادیه بازیکنان حرفهای میگوید: «این توافقنامه تضمین میکند که آژانس نقل و انتقالات بازیکن تحت هر شرایطی سود میکند. خیلی سخت بتوان فهمید که چرا یک باشگاه زیر بار امضای چنین قراردادی رفته است.»
توافقنامهها با شرکتی منعقد شده که توسط ایجنتی به نام عبدالغفار رمضانی اداره میشود. او در اسپانیا به پولشویی و فرار مالیاتی چند میلیون دلاری متهم است. اما او و همکارانش نمای تازهای از واقعیتهای تیره و تار زیربنای سیستم انتقال جهانی بازیکن را برملا میکنند؛ صنعتی که بیش از ۷ میلیارد دلار در سال گردش مالی دارد. مدیران فیورنتینا از اظهارنظر در مورد این توافقنامهها خوددداری کردند. پیپو روسو، جامعهشناس دانشگاه فلورانس که کتابهایی درمورد نقش عوامل فوتبال در سیستم نقلوانتقال نوشته، میگوید: «مطمئنا رابطه عجیبی بین فیورنتینا و رمضانی وجود دارد.»
بیش از یک دهه قبل از تصاحب فیورنتینا توسط مالک امریکایی، روابط باشگاه با رمضانی به همان اندازه نزدیک بود که بین یک تیم و یک ایجنت ممکن است برقرار باشد؛ یک بازدیدکننده مرتب از دفتر باشگاه. رمضانی یک تاجر اهل مقدونیه است که به دلیل دسترسی به برخی از درخشانترین استعدادهای منطقه بالکان مشهور شده. او خیلی از مشتریانش را به فیورنتینا فرستاد و از آن بین چندین بازیکن هنگامی که مالک جدید به باشگاه آمد در این تیم حضور داشتند.
این بازیکنان شامل گروهی از بازیکنان جوان و آیندهدار نظیر نیکولا ملینکویچ صرب و دوشان ولاهویچ میشوند. مدیران سابق فیورنتینا به کمک رمضانی بازیکن جذب میکردند. روابط بین باشگاه و رمضانی چنان عمیق شد که شخصی از طرف شرکت پریموس اسپرت همان قرارداد محرمانه ذکر شده را امضا کرد. یکی از اشخاصی که در این پروسه حضور داشت، پدرو پریرا، استعدادیاب پرتغالی است که زمانی به عنوان بخشی از تیم جذب بازیکن فیورنتینا فعالیت میکرد. پریرا از اظهارنظر درباره نقش خود در قراردادها خودداری کرده و گفته است بندهای آن محرمانه هستند.
همه این توافقنامهها به همین صورت تنظیم شدهاند و تفاوت آنها در میزان پول یا درصدی است که به پریموس اسپرت میرسد. چنین توافقاتی در فوتبال غیرمعمول است. باشگاهها مرتبا ایجنتهایی را استخدام میکنند زیرا به دنبال بازیکنان میگردند و میخواهند سرمایه خود را جمعآوری کنند. آنچه در مورد توافقنامههای فیورنتینا کنجکاوی برانگیز شده طبق نظر وکلای ورزشی این است که نه تنها زمانبندی در آن لحاظ نشده و معلوم نیست چه زمانی به پایان میرسد بلکه حداقل هزینهای که فیورنتینا باید متقبل شود را نیز شامل نشده است.
قراردادهای فیورنتینا آخرین اخبار مربوط به رمضانی میشود که مورد توجه مسوولان فوتبال قرار گرفته است. به گفته مقامات اروپا، رمضانی و تیمش بخشی از یک شبکه تبهکار هستند که باشگاههای فوتبال را در چندین کشور مدیریت میکنند؛ ازجمله در بلژیک، قبرس و صربستان. مقامات گفتند این گروه از طریق ارتباطات خود توانستهاند از مقررات به نفع پنهان کردن میلیونها دلار حق کمیسیون برای جابهجایی ورزشکاران سوءاستفاده کنند.
به گفته بازرسان، ایجنتها با واسطه قرار دادن تیمهایی در دستههای دوم و سوم اروپا به عنوان ایستگاه بینراهی برای معاملات بازیکن استفاده میکردند. به عنوان مثال بازیکن نوجوانی خریداری شده توسط یک تیم قبرسی با قیمتی بیش از دو میلیون دلار ۶ روز بعد با قیمت بیش از سه برابر فروخته میشود. این بازیکن فقط هفت روز در لیست آن تیم اول قرار میگیرد.
پانتلو کوروینو، مدیر فنی سابق فیورنتینا که از طرف باشگاه قراردادهایی با پریموس بسته است گفت که روابط تیم با رمضانی به نفع باشگاه تمام شده است. او ادعا میکند که بعضی از ستارههایی که رمضانی به تیم آورده مانند استوان جووتیک، ماتیا نستازیچ و آدم لاژیچ بعدا به قیمتهایی فروخته شدند که باشگاه را به سود رسانده. او معتقد است فروش فیورنتینا به مالک جدید آنقدر محرمانه و سریع اتفاق افتاد که فرصت نشد بحث آن قرارداد با رمضانی مطرح شود.
رییس سابق اجرایی فیورنتینا، ماریو کنگینی گفت که این باشگاه همیشه مطابق مقررات محلی بوده است. او گفت: «لطفا توجه داشته باشید که در طول دوران مسوولیت من به عنوان رییس باشگاه همه معاملات در راستای منافع باشگاه صورت گرفته بوده.» در حالی که مقامات جدید باشگاه از صحبت در مورد توافقنامه خودداری کردند سخنگوی این باشگاه گفت ما میخواهیم به شما اطلاع دهیم که مدیریت فعلی باشگاه با شفافیت کامل کار میکند. ما هیچ نمایندهای را مستثنی نمیکنیم و هر کس بتواند بازیکن جالبی به ما ارایه دهد همکاری میکنیم.
افشاگریهای مربوط به قراردادهای فیورنتینا و رابطه نزدیک با رمضانی در اثر فشار هیات مدیره فیفا برای مهار نفوذ و قدرت عوامل انجام شده است. فیفا اخیرا قوانین جدیدی را برای جلوگیری از ممنوعیت نمایندگی چندجانبه در انتقال بازیکنان به تصویب رسانده است.
یک مقام ارشد حقوقی فیفا با نزدیک به دو دهه تجربه در صنعت فوتبال گفت، تاکنون هیچ توافقی نظیر توافق رمضانی با باشگاه فیورنتینا ندیده است.