( عکس) سفر به تهران قدیم؛ ماجرای جیپ کدخدای پونک و لندرور محبوب بچه‌های مدرسه

اهالی محله پونک تا قبل از اینکه پای ارابه آهنی به کوچه‌پسکوچه‌های روستا باز شود، با چهارپایان رفت و آمد می‌کردند.

اهالی محله پونک تا قبل از اینکه پای ارابه آهنی به کوچه‌پسکوچه‌های روستا باز شود، با چهارپایان رفت و آمد و برای جابه‌جا کردن محصولات یا نفرات از اسب و قاطر استفاده می‌کردند، اما همین‌که محمد فدایی، کدخدای پونک، جیپ خرید، جوانان روستا سوار بر آن راهی شهر شدند و همین آمد و رفت‌ها روستا را متحول کرد و حتی گویش و زبان اهالی را هم تغییر داد.

خدایار کمالی، از ساکنان قدمی محله پونک، درباره این ماشین خاطره‌ساز می‌گوید: «وقتی ما در پونک ساکن شدیم، اطراف خانه ما خالی از سکنه بود و تا چشم کار می‌کرد بیابان دیده می‌شد. بعد از ۱۵-۲۰سال همسایه‌دار شدیم. پسرهای همسایه نخستین هم‌بازی‌های من و برادرم شدند. آن زمان پدرم با لندرور به قنات پونک می‌رفت و برای آب شرب مصرفی و آبیاری درختان، آب می‌آورد. بعدها مادرم هم ما را سوار لندرور می‌کرد و به مدرسه می‌برد، مدرسه‌مان دور بود و نمی‌شد به سادگی این مسیر را طی کرد. ‌کم‌کم بچه‌های روستا هم همراه ما شدند و مادرم، بچه‌های روستای پونک را هم که به مدرسه ما می‌آمدند، سوار می‌کرد. در حقیقت، لندرور بابا و مامان معروف بود. هنوز هم اگر سراغ قدیمی‌های محله پونک بروید، همه پدر را با آن ماشین به یاد دارند. چون محال بود پدر مسیر «صادقیه» تا پونک را بالا بیاید و ساکنان پونک را سوار نکند.»

منبع: همشهری