(تصاویر) جاده‌های خودتمیزشونده کره جنوبی؛ نوآوری برای مدیریت آلودگی خیابان‌ها

جاده خودتمیزشونده یک نوآوری پیشرفته در فناوری شهری است که به‌طور ویژه برای بهبود کیفیت هوای شهر و کاهش اثرات نامطلوب آلودگی طراحی شده است؛ این ایده نخستین بار در پاسخ به چالش‌های زیست‌محیطی و تغییرات اقلیمی مطرح شد و با پیشرفت فناوری‌های مهندسی و فرمولاسیون مصالح به واقعیت تبدیل شد.

تاریخچه این جاده‌ها به حدود دو دهه پیش برمی‌گردد، زمانی که کشورهای مختلف به‌ویژه در اروپا و آسیا، به دنبال راهکارهایی برای مقابله با آلودگی‌های هوا و تأثیرات آن بر سلامت عمومی بودند و کره جنوبی یکی از پیشگامان استفاده از این فناوری شناخته شد.

هرچند این مفهوم به‌تازگی در فضای مجازی محبوب شده است، اما آغاز آن به سال ۲۰۰۷ بازمی‌گردد که نخستین جاده خودتمیزشونده در یکی از خیابان‌های سئول معرفی شد. از آن زمان، این فناوری به دیگر نقاط پایتخت کره جنوبی و شهرهای مختلف همچون دئه‌گو گسترش پیدا کرد.

مقابله با گرمای سال‌های آینده

این ایده می‌تواند در طرح‌های برنامه‌ریزی شهری برای مقابله با چالش‌هایی همچون گرمای شدید گنجانده شود. بر اساس اعلام وب‌سایت شهری سئول، این شهر برنامه‌ای جامع از اقدامات را برای مقابله با گرمای شدید در سال‌های آینده تنظیم کرده است که جاده‌های خنک‌کننده یکی از آن‌ها است، کامیون‌های تمیزکننده نیز برای خنک کردن خیابان‌ها به کار گرفته می‌شود و در کنار برنامه‌های دیگر به کاهش دمای میانگین در سطح شهر کمک می‌کند.

طبق گفته کارشناسان، با فعال‌سازی آبپاش‌ها به مدت هفت دقیقه، دمای آسفالت تا ۲۰ درجه کاهش پیدا می‌کند که تأثیر مضاعفی بر کاهش دمای هوای محلی دارد و به کاهش دما بین سه تا چهار درجه در اطراف جاده کمک می‌کند.

مقابله با گردوغبار لاستیک

سیستم آبپاش خودکار همچنین به کاهش آلودگی ناشی از گرد و غبار تایرها و دیگر آلودگی‌ها کمک می‌کند. نتایج عملی مبتنی‌بر اثر این آبپاش‌ها در خیابان‌های سئول بر کاهش دما به اندازه هفت تا ۹ درجه در تابستان و همچنین کاهش گردوغبار معلق به میزان ۱۲ میکروگرم در بهار و پاییز گزارش شده است.

سیستم‌های آبپاش به‌طور خودکار در شرایط معین فعال می‌شود و عملکرد آن‌ها بسته به شرایط جوی متفاوت است؛ در زمان گرمای شدید، این آبپاش‌ها هر ۹۰ دقیقه به مدت پنج دقیقه فعال می‌شود تا دما را کاهش دهد، اما هنگامی که هدف کاهش آلودگی ناشی از گردوغبار باشد، این سیستم هر ۱۲۰ دقیقه به مدت پنج دقیقه کار می‌کند.

با این حال، انتقاد اصلی از این سیستم به مصرف آب آن مرتبط می‌شود، زیرا در شرایط بحران کم‌آبی این روزها، مدیریت مؤثر آب در سیستم‌های تمیزکننده از همیشه مهم‌تر است، هرچند سئول و دئه‌گو سیستم جاده‌های خودتمیزشونده را با آبی تأمین می‌کنند که از تونل‌های مترو استخراج شده و به‌طور طبیعی به‌عنوان مازاد تولید شده است.

ادغام در برنامه‌ریزی شهری

جاده‌های خودتمیزشونده بخشی از یک رویکرد جامع برای مقابله با گرما و تغییرات اقلیمی است. سئول در کنار این سیستم‌ها، اقداماتی چون ایجاد پناهگاه‌های اقلیمی، سیستم‌های مه‌پاش خنک‌کننده، درختان سایه‌دار و ایستگاه‌های خنک‌کننده اتوبوس را نیز در دستور کار دارد.

این تلاش‌ها به کاهش دما و بهبود کیفیت زندگی در شهر کمک می‌کند و نشان‌دهنده اهمیت نوآوری در برنامه‌ریزی شهری برای ساماندهی به چالش‌های زیست‌محیطی است. سئول امیدوار است که این سیستم‌ها پس از ارزیابی و موفقیت، توانایی گسترش به دیگر مناطق و شهرها را داشته باشد و به الگوی شهری هوشمند و پایدارتر کمک کند.

منبع: ایمنا