(ویدئو) طرح جدید بال و بدنه ترکیبی برای هواپیماهای آینده نیروی هوایی آمریکا

مدتی پیش، ایرباس سه نسخه مفهومی را برای هواپیماهای تجاری بدون آلایندگی منتشر کرد – یکی از آنها هواپیمای با بدنه بال ترکیبی (BWB) است. با این حال، نیروی هوایی ایالات متحده فکر می کند که مفهوم BWB می تواند کاربردهای نظامی نیز داشته – و مزایای آن می تواند متحول کننده باشد. هواپیماهای بال ترکیبی تنها طرح ترابری نظامی انقلابی نیستند که در حال حاضر در حال توسعه هستند زیرا دارپا نیز در حال کار بر روی یک وسیله نقلیه اثر زمینی (اکرانوپلان) به نام لیبرتی لیفتر (Liberty Lifter) است که تفاوت بین یک کشتی و یک هواپیما را کمتر می کند.

کاهش انتشار گازهای گلخانه ای به طور معمول نیاز به راندمان سوخت بیشتری دارد که مزایای قابل توجهی برای ارتش دارد. طراحی BWB برد بیشتر، زمان پرسه زنی بیشتر و افزایش راندمان تحویل محموله را ارائه می دهد – قابلیت هایی که برای کاهش خطرات لجستیکی حیاتی هستند. به عبارت دیگر، این طرح می تواند دسترسی جهانی و در عین حال کاهش تقاضای سوخت را در اختیار هواپیماهای نیروی هوایی ایالات متحده قرار دهد.

«کمی بیش از صد سال از زمانی که چند خلبان شجاع به آسمان رفتند و اولین قابلیت سوخت‌گیری هوایی را به اثبات رساندند، می‌گذرد،‌چیزی که دسترسی جهانی نیروی هوایی ما را گسترش می‌دهد. این اعلان نقطه عطف سرنوشت ساز دیگری برای نیروی هوایی در تلاش های ما برای حفظ مزیت اثربخشی نیروی هوایی در برابر هر رقبایی در آینده است.» – دکتر راوی چودری، دستیار وزیر نیروی هوایی در امور انرژی، تاسیسات و محیط زیست.

ایده این است که هواپیماهای با بدنه و بال ترکیبی می‌توانند نقشی در تحرک هوایی نسل بعدی برای سوخت‌گیری هوایی و مأموریت‌های لجستیکی داشته باشند. سوخت گیری و محدودیت برد دو تا از معضلات نیروی هوایی است. این معضلات لجستیک را تحت فشار قرار داده و توانایی آن را برای اعمال قدرت محدود می کند.

نیروی هوایی ایالات متحده مشتاق است ببیند چگونه می توان از طرح های ترکیبی بال برای هواپیماهای ترابری نظامی استفاده کرد. هواپیماهای ترابری نظامی حدود ۶۰ درصد از مصرف سالانه سوخت جت نیروی هوایی را تشکیل می دهند.

JetZero مدعی است که طراحی جدید آن می‌تواند ۵۰ درصد در مصرف سوخت صرفه‌جویی کند و می‌تواند تا سال ۲۰۳۰ وارد خدمت شود. این استارت‌آپ، بال ترکیبی خود را «بزرگترین جهش در طراحی هواپیماهای تجاری از ابتدای عصر جت» می‌نامد. علاوه بر این که می‌تواند با سوخت ۱۰۰ درصد تجدید شونده هوانوردی (مانند اکثر هواپیماهای مدرن) کار کند، فضایی داخلی برای سوخت هیدروژن نیز خواهد داشت.

دفتر انرژی عملیاتی نیروی هوایی ایالات متحده قبلاً اعلام کرده بود که انتظار دارد آزمایشات اولیه پرواز در اوایل سال ۲۰۲۷ تکمیل شود.

منبع: روزیاتو