حجت‌الله واعظی مربی سابق تیم ملی ریکرو در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، در خصوص تمایل فدراسیون ایران برای ادامه همکاری با مربی کره‌ای تیم ملی اظهار کرد: ما در دوره‌های مختلف با مربی کره‌ای کار کردیم و آنچه که در این مدت از بررسی این عملکردها می‌شود استنباط کرد این است که ما نه فرهنگ‌مان به کره‌ای‌ها شباهت دارد و نه امکانات آنها را در داخل کشور داریم.
وی افزود: درست که مهد تیروکمان کشور کره است ولی این یک مورد، صرفاً دلیل محکمی برای هدر دادن ارز ملی آن‌هم با به خدمت گرفتن مربی‌های درجه چندم از این کشور نیست. اگر می‌بینید کره این روزها حرفی برای گفتن در این رشته دارد بخاطر امکانات خوبی است که ورزشکاران آنها در اختیار دارند.
مربی سابق تیم ملی ریکرو با اشاره به پتانسیل بالای ایران در رشته تیراندازی با کمان گفت: متأسفانه ما مشکلات زیادی در کشور داریم که مانع از کشف استعدادها و پرورش آنها شده است. از آن بدتر اگر ورزشکاری هم در این میان موفق می‌شود و خودش را به تیم ملی نزدیک می‌کند کم کم به دلیل یکسری کمبودها، ضعف‌ها و البته عدم مدیریت درست در فدراسیون از بین می‌رود.
واعظی تاکید کرد: اگر در حال حاضر می‌بینید که برخی از ملی‌پوشان ما موفق می‌شوند نتایج خوبی در مسابقات مختلف به دست بیاورند به این خاطر است که سالهاست در این حوزه فعالیت دارند و خودشان موفق شدند به این سطح از آمادگی برسند. واقعیت این است که مربی‌های باشگاهی ما خیلی خوب کار می‌کنند که توانستند این حجم از تیرانداز جوان را به این رشته معرفی کنند اما متأسفانه این موضوعات همیشه در سایه قرار دارد و دیده نمی‌شود.
وی تاکید کرد: اگر می‌بینید تیروکمان ما به این روز افتاده است دلیلش همین سبک مدیریتی است که البته دیگر در تمام دنیا منسوخ شده است و به زودی عمر این نوع مدیریت در ورزش ایران هم باید به پایان می‌رسد. این که نمی‌شود هر کسی مخالف رئیس فدراسیون نظر داد به طور کامل از این رشته حذف شود. شعبانی بهار برای بقای خود در این فضا باید تغییراتی را در شیوه کارش انجام دهد.
مربی سابق تیم ملی در پاسخ به این پرسش که با توجه به اختلاف فدراسیون با برخی از مربیان داخلی و عدم کارایی مربیان کره‌ای فکر می‌کنید بهتر است هدایت تیم ملی ایران به چه افرادی سپرده شود؟ گفت: جذب مربی آمریکایی و اروپایی می‌تواند در دستور کار فدراسیون باشد چون سبک آنها خیلی به ما نزدیک است تا مربیان کره‌ای. ببینید در کشورهای امریکایی و اروپایی اکثر ورزشکاران فعالیت خود را دارند و در نهایت به صورت افتخاری می‌آیند و برای تیم ملی شأن در مسابقات تیر می‌زنند. عملاً ما هم برای ملی پوشانمان کاری نمی‌کنیم چون نه فعالیت خاصی دارند و نه درآمدی و حقوقی از فدراسیون می‌گیرند. اگر دقت داشته باشیم در همه این سال‌ها فدراسیون هیچ راه درآمدی را برای ورزشکارانش باز نکرده است.
وی افزود: از طرفی مربی‌های کره‌ای به شکلی هستند که در هر صورت دوست ندارند ملی‌پوشان ایران در مسابقات برنده بازی باشند و این مورد را حتی از زبان خودشان شنیدم. بنابراین وقتی شرایط این گونه است چرا ما باید سرمایه خودمان را برای این مربی‌ها هزینه کنیم. زمانی که من مربی تیم ملی بودم دستمزدم ۲ میلیون تومان بود که هنوز هم فدراسیون بدهکار به من است ولی برای چنین مربی‌هایی فدراسیون حاضر است ماهیانه ۴۰۰ میلیون تومان هزینه کند.