(عکس) همه چیز درباره مرکوری کوگار المینیتور؛ پسرعموی جذاب موستانگ

فورد موستانگ مدل کوتاهی پس از معرفی در سال ۱۹۶۴، به چنان فروش و موفقیتی دست پیدا کرد که حتی از خوش‌بینانه‌ترین پیش‌بینی‌ها هم فراتر رفت. به لطف موفقیت فوق‌العادهٔ موستانگ، حضور در بخش موسوم به پونی کارهای بازار آمریکا به یک ضرورت تبدیل شد و به همین دلیل، جنرال موتورز در سال ۱۹۶۷ نه با یکی بلکه با دو خودرو یعنی شورلت کامارو و پونتیاک فایربرد به فورد پاسخ داد و در سال ۱۹۷۰ هم کرایسلر دوج چلنجر و نسل جدید پلیموث باراکودا را به بازار فرستاد. البته موستانگ هم به‌منظور رقابت با این رقبای جدید تا حد زیادی ارتقاء پیدا کرده بود ولی فورد به همین حد بسنده نکرد و در سال ۱۹۶۷ از طریق برند مرکوری هم یک پونی کار جدید را به بازار فرستاد.

المینیتور مدل ۱۹۷۰

پس از فروش بیش از ۲,۰۰۰ دستگاه المینیتور در سال ۱۹۶۹، مرکوری تصمیم گرفت در سال ۱۹۷۰ هم همچنان به عرضهٔ این نسخه ادامه دهد. در این سال، کوگار المینیتور از شش رنگ بیرونی جدید، جلوپنجرهٔ بازطراحی شده و برچسب‌های مشکی جدید بهره‌مند شد که حالا شامل نوار روی کاپوت هم می‌شد. پیشرانهٔ استاندارد این خودرو همچنان همان نمونهٔ ۵.۸ لیتری قبلی بود اما چند ماه بعد، موتورهای قدیمی ویندزور با نمونه‌های کلیولند جدید جایگزین شدند. پیشرانه‌های سفارشی هم شامل موتور باس ۳۰۲ (۴.۹ لیتری و انحصاری المینیتور) و ۷ لیتری کبرا جت می‌شد.

کمیاب‌ترین نسخهٔ کوگار مدل ۱۹۷۰

ازآنجایی‌که پکیج‌های سفارشی درگ فقط ارتقاءهای فنی را به همراه داشت، المینیتور سوپر کبرا جت در ظاهر با نسخهٔ کبرا جت یکسان بود. البته دو مدل کبرا جت و سوپر کبرا جت به رم ایر با دریچهٔ روی کاپوت مجهز بودند که آن‌ها را از دیگر نسخه‌های المینیتور متمایز می‌کرد. در داخل نیز ویژگی‌های لوکس کوگار مثل صندلی‌های چرمی همچنان حفظ شده بود هرچند که حذف سیستم تهویه می‌توانست برای خیلی‌ها ناخوشایند باشد.

در سال ۱۹۷۰، مرکوری ۲,۲۵۷ دستگاه کوگار المینیتور به فروش رساند که تنها ۱۲۷ دستگاه آن به موتور سوپر کبرا جت مجهز بود. متأسفانه، ۱۹۷۰ سال پایان ارائهٔ نسخهٔ المینیتور پس از دو سال جنون و آتش‌بازی بود و در نسل دوم کوگار که در سال ۱۹۷۱ به بازار آمد اثری از این نسخه دیده نشد.