(تصاویر) قبرستان سینماها کجاست؟
«لالهزار» خیابانی دو کیلومتری است که هویت تاریخی سینمای ایران و تهران با آن گره خورده و فلسفه سینما و سینماداری از آنجا شروع شده است. هویتی که با سینما گراند هتل شکل گرفت و روزگاری ۱۶ سالن سینما و سالنهای متعدد تماشاخانه (سینما «ونوس» (سارا)، سینما «رکس» (لاله)، سینما «خورشید نو»، سینما «البرز»، سینما «ایران»، تئاتر «پارس» و تئاتر «نصر») در آن قد علم کرد.
در زمان پهلوی اول به رونق این خیابان صدچندان افزوده و لالهزار نماد ورود مدرنیته به ایران شد. اولین خانههای مدرن، چاپخانهها، پاتوقهای فرهنگی، تماشاخانهها و سالنهای سینما یکی پس از دیگری در این خیابان پدید آمد. این رونق ادامه داشت، اما در فاصله زمانی سالهای ١٣٤٠ تا ١٣۵٧ بود که هر آنچه زمانی نماد تجدد محسوب میشد، از آن پس نه در لالهزار که در شمال پایتخت به وجود آمد. افول و فرود لالهزار از این تاریخ آغاز و موسیقی، نمایش، فیلم و غذاهای لالهزاری شد نماد اقشار پاییندست و طبقات مرفه برای رفع نیازهای فرهنگی، اجتماعی و... به بالای شهر کوچ کردند.»
خیابان لالهزار تهران سالهاست که دیگر نه محل ملاقات «عشق سینما»ها، «اولین» و «مدرن»هاست که با سینماهای متروک و در آستانه نابودی، بزرگترین قبرستان سینما لقب گرفته است. به گفته این پژوهشگر، در میان سینماهای قدیمی، آخرین سینمای فعال لالهزار سینما «نادر» بود که سال ۸۷ تعطیل شد.
منبع: همشهری
منبع: faradeed-207016