(تصاویر) 10 نقش‌آفرینی برتر فیلم‌های جنگی

هنگامی که سینمای جنگی در بهترین حالت خود عمل می‌کند، به دنبال نمایش بزرگش، ابهام اخلاقی ذاتی‌اش و فوریتی که با بررسی رویدادهای واقعی به دست می‌آورد قدرتمندترین و جذاب‌ترین ژانر فیلم است . به خاطر این دامنه و وزن موضوعی بسیاری از فیلم‌های جنگی است که بسیاری از ستارگان بزرگ می‌توانند هنگام نقش‌آفرینی‌های فیلم‌های جنگی خود اگر نه نادیده گرفته شوند، حداقل تحت‌الشعاع قرار گیرند.

با این حال، هنوز هم مواقعی وجود داشته است که یک بازیگر در یک فیلم جنگی چنان بازی الهام‌بخشی ارائه داده است که نه تنها با نمایش حماسی اطرافش مطابقت داشته، بلکه خود فیلم را هم باز تعریف کرده است. از حماسه‌های بیوگرافی پرتنش تا درام‌های جنگی طاقت‌فرسا و حتی کمدی‌های عجیب، در ادامه نگاهی می‌اندازیم به بهترین نقش‌آفرینی‌های فیلم‌های جنگی که توانسته‌اند برای همیشه در این ژانر جاودانه شوند و مخاطان را به واسطه‌ی درخشش خود به میان خاک و خون میدان‌های نبرد ببرند.

۱۰. کن واتانابه در نقش ژنرال تادامیچی کوریبایاشی

نام فیلم: شکارچی گوزن (The Deer Hunter)
• سال تولید: ۱۹۷۸
• کارگردان: مایکل چیمینو
• بازیگران: کریستوفر واکن، مریل استریپ، جان کزل، جان سوج
• امتیاز راتن تومیتوز: ۸۶ از ۱۰۰
• امتیاز متاکریتیک: ۸۶ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۱ از ۱۰

اولین نکته‌ای که درباره‌ی «شکارچی گوزن» به ذهن می‌رسد، کم‌نظیربودن گروه بازیگری آن است؛ بازیگرانی که هر کدام آن‌ها به تنهایی برای برجسته‌کردن یک فیلم کافی هستند. رابرت دنیرو، مانند همیشه بدون اشتباه، به عنوان بازیگر نقش اصلی مرد در این فیلم حضور دارد، مریل استریپ جوان، بسیار تاثیرگذار است، کریستوفر واکن تمام نماهایی که در آن‌ها حضور دارد را مال خود می‌کند و جان کزل فقید برای آخرین‌بار، پیش از وفاتش، در این فیلم، بر پرده‌ی نقره‌ای حاضر می‌شود. به دنبال درخشش بازیگران این فیلم که از بهترین نقش‌آفرینی‌های فیلم‌های جنگی هستند هر کدام از بازیگران اصلی دیگر این فیلم هم می‌توانستند در این لیست قرار بگیرند.

«شکارچی گوزن»، فیلمی است درباره‌ی جنگ ویتنام که به سه پرده تقسیم شده‌است؛ نشان دادن زندگی گروهی از مردهای جوان، پیش از رفتن به جنگ ویتنام، طی نبرد و بعد از بازگشت آن‌ها به خانه. فیلم می‌تواند مخاطب را در خودش غرق کند و بی‌شک تراژدی آن، مخاطب را به فکر فرو خواهد برد. «شکارچی گوزن»، به عنوان یک فیلم جنگی، بسیار قدرتمند است و می‌تواند مخاطب را تحت تاثیر قرار دهد.

علاوه بر این که یکی از ویرانگرترین فیلم‌های جنگی تمام دوران است، این فیلم به طرز درخشانی به بررسی تروماهای سربازان پس از خدمتشان می‌پردازد.  این فیلم کلاسیک دهه‌ی ۷۰ میلادی داستان سه دوست طبقه‌ی کارگر را دنبال می‌کند که در جنگ ویتنام خدمت می‌کنند و در یک اردوگاه اسیران جنگی مجبور به بازی رولت روسی می‌شوند.

اثرات تروما باقی می‌ماند و زندگی بازماندگان و عزیزانشان را به طرق مختلف و شدید تحت تأثیر قرار می‌دهد. در حالی که فیلم دارای نقص‌هایی است، «شکارچی گوزن» همچنان یک نمایش بازیگری فوق‌العاده است؛ با بازی نامزد اسکار رابرت دنیرو که یک اجرای شکننده، آسیب‌پذیر و تأثیرگذار از خودش به نمایش می‌گذارد. نقش‌آفرینی دنیرو در این فیلم یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های فیلم‌های جنگی است.

۸. الکسی کراوچنکو در نقش فلوریا گایشون

نام فیلم: دکتر استرنجلاو یا: چگونه یادگرفتم دست از هراس بردارم و به بمب عشق بورزم (Dr. Strangelove)
• سال تولید: ۱۹۶۴
• کارگردان: استنلی کوبریک
• بازیگران: پیتر سلرز، جرج سی. اسکات، استرلینگ هایدن، کینن وین
• امتیاز راتن تومیتوز: ۹۸ از ۱۰۰
• امتیاز متاکریتیک: ۹۷ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۳ از ۱۰

از «دکتر استرنجلاو یا: چگونه یادگرفتم دست از هراس بردارم و به بمب عشق بورزم» معمولا به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های جنگی تاریخ سینما یاد می‌شود. در این فیلم شما داستان یک ژنرال آمریکایی با بازی درخشان پتر سلرز را دنبال می‌کنید که دستور یک حمله‌ با بمب به اتحاد جماهیر شوروی را می‌دهد. این تصمیم او فیلم را به جایی می‌رساند که در آن یک اتاق پر از سیاستمداران تلاش می‌کنند تا از وقوع یک جنگ هسته‌ای تمام‌عیار و نابودی بشریت جلوگیری کنند.در این فیلم، کوبریک به مفاهیم و مسئله‌هایی می‌پردازد که حتی امروزه هم از مهم‌ترین دغدغه‌های بشریت هستند.

به عنوان مرکز کمدی جنگی برجسته‌ی استنلی کوبریک، پیتر سلرز نه تنها یک، بلکه سه شخصیت کلیدی را در «دکتر استرنج‌لاو» به تصویر می‌کشاند. این فیلم به بررسی پیامدهای یک فاجعه‌ی نظامی می‌پردازد، با سیاستمداران و افسرانی که تلاش می‌کنند تلاش‌های یک ژنرال دیوانه آمریکایی برای حمله هسته‌ای به اتحاد جماهیر شوروی را خنثی کنند. سلرز نقش لیونل ماندریک، دست راست دیوانه و بی‌میل ژنرال، رئیس‌جمهور مرکین موفلی، رئیس‌جمهور ناامید و غرق شده ایالات متحده، و دکتر استرنج‌لاو، دانشمند نازی ویلچرنشین با رویکردی منحصر به فرد به توسعه را بازی می‌کند.

این فیلم به سلرز اجازه می‌دهد تا تمام قدرت کمدی خود را به نمایش بگذارد و بازی خود را تبدیل به یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های فیلم‌های جنگی کند؛ چه به عنوان رئیس‌جمهور خسته که سعی می‌کند صادقانه‌ترین عذرخواهی‌ها را به همتایان روسی خود ارائه دهد یا به عنوان دانشمند دیوانه و جنون‌آمیزی که عشق خود به پیشوا را کاملاً پشت سر نگذاشته است. «دکتر استرنج‌لاو» یک شاهکار طنز سیاسی است که همچنان در میان بزرگترین کمدی‌های ساخته شده قرار دارد و بسیاری از آن را می‌توان به نبوغ سلرز نسبت داد.

صحنه‌ها و شخصیت‌ها و دیالوگ‌های ماندگار فیلم «دکتر استرنجلاو یا: چگونه یادگرفتم دست از هراس بردارم و به بمب عشق بورزم» بی‌شمار هستند. کوبریک به خوبی نشان می‌دهد که دیوانگان در بین سران حکومتی نشسته‌اند و با تصمیم‌های خود کره‌ی زمین را به نابودی می‌کشانند. این فیلم را کوبریک با بودجه‌ی ۱.۸ میلیون دلاری ساخت و این فیلم توانست در گیشه ۹.۲ میلیون دلار بفروشد.

«دکتر استرنجلاو» در ۴ رشته‌ی بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر نقش اصلی مرد و بهترین فیلم‌نامه‌ی اقتباسی نامزد اسکار شد، اما نتوانست هیچ‌کدام از این جوایز را به خانه ببرد. فیلم‌نامه‌ی این فیلم را کوبریک، تری ساترن و پتر جرج بر اساس رمان «هشدار قرمز» از پتر جورج نوشته‌اند.

۶. کریستف والتز در نقش هانس لاندا

نام فیلم: «راه‌های افتخار» (Paths of Glory)
• سال تولید: ۱۹۵۷
• کارگردان: استنلی کوبریک
• بازیگران: کریستیانا کوبریک، رالف میکر، جورج مکریدی، وین موریس
• امتیاز راتن تومیتوز: ۹۶ از ۱۰۰
• امتیاز متاکریتیک: ۹۰ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۴ از ۱۰

«راه‌های افتخار» محصول سال ۱۹۵۷ ممکن است مؤثرترین فیلم استنلی کوبریک باشد. این فیلم که وقایع آن در طول جنگ جهانی اول اتفاق می‌افتند، بر محاکمه‌ی سه سرباز تمرکز دارد که بخشی از یک گروه بودند و از پیشروی بی‌ثمر و خودکشی‌آمیز خودداری کردند. کرک داگلاس در نقش کلنل دکس در این فیلم کوبریک نقش یک وکیل که به سرباز تبدیل شده است را ایفا می‌کند؛ او نماینده‌ی سه مردی است که زندگی‌شان در خطر می‌باشد. اگرچه او به زودی متوجه می‌شود که دادگاه نظامی برگزار شده فقط یک نمایش است.

این فیلم که بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده ناعدالتی رخ داده را به خوبی به تصویر می‌کشاند و احساسات را برانگیخته می‌کند؛ بیش از هرچیز خشم را. داگلاس از این احساسات شدید بهره می‌برد تا بهترین بازی کارنامه‌ی حرفه‌ای خود و یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های فیلم‌های جنگی را ارائه دهد.

اگرچه حمایت بی‌پایان بیننده به دلیل درستی او در برابر فساد کامل انکارنشدنی است، اما داگلاس همچنین در به تصویر کشیدن ترس زیرین دکس موفق است، زیرا او گاهی احساس می‌کند که سرنوشت مردانش ممکن است از قبل تعیین شده باشد. ظاهر محاسبه‌گر او تنها برای انفجارهای پرشور و خشمگینش شکسته می‌شود.

با توجه به این که بودجه‌ی این فیلم ۹۰۰ هزار دلار بود، این فیلم توانست بیش از آن چه برای ساختش هزینه شده بود، در گیشه بفروشد؛یعنی ۱.۲ میلیون دلار. البته باز هم باید اشاره کنیم که وقتی تا این اندازه در تاریخ به عقب می‌رویم باید بدانیم که هیچ آماری کاملا دقیق نیست. باید از یک چیز مطمئن باشیم؛ حتی اگر «راه‌های افتخار» در زمان اکران خود در گیشه غوغا به پا نکرده باشد، باز هم از آن روزها تا همین امروز، از آن به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های جنگ جهانی اول یاد می‌شود. «راه‌های افتخار» حتی امروزه هم فیلمی قدرتمند است.

۴. رالف فاینس در نقش آمون گوت

نام فیلم: لورنس عربستان (Lawrence of Arabia)
• سال تولید: ۱۹۶۲
• کارگردان: دیوید لین
• بازیگران: الک گینس، آنتونی کوئین، جک هاوکینز، خوزه فرر
• امتیاز راتن تومتوز: ۹۳ از ۱۰۰
• امتیاز متاکریتیک: ۱۰۰ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۳ از ۱۰

یک حماسه الهام‌بخش که توسط بسیاری به عنوان یکی از بزرگترین دستاوردهای سینمایی تمام دوران شناخته می‌شود، «لورنس عربستان» داستان تی.ای. لارنس (پیتر اوتول)، یک ستوان بریتانیایی که قبایل عرب جنگ‌طلب را متحد کرد تا با ترک‌ها در جنگ جهانی اول بجنگند را روایت می‌کند. هر عنصر از فیلم در سطحی بزرگ و جذاب عمل می‌کند؛ از مناظر بیابانی گسترده تا داستان قهرمانانه‌ی واقعی و به ویژه بازی اصلی نامزد اسکار، پیتر اوتول.

اوتول که در آن زمان نسبتاً ناشناخته بود، با چشمان آبی نافذ خود فوری به یک نماد تبدیل شد، اما تصویر او از اضطراب و انگیزه‌ی لارنس است که واقعاً درخشش فیلم و تأثیر شخصیت را تعریف می‌کند و آن را به یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های فیلم‌های جنگی تبدیل می‌کند. او با توازن بین ظرافت و پیچیدگی بریتانیایی و حکمت و کیفیت ملایم یک انسان جهان‌دیده، هوش و پیچیدگی افسر انگلیسی را با مهارت به تصویر می‌کشاند. تصویربرداری خیره‌کننده‌ی فردی ای.

یانگ یکی از اصلی‌ترین دلایل ماندگاری این فیلم در ذهن مخابان و سینمادوستان است. یانگ سفر حماسی لورنس در دل صحرا را به واسطه‌ی نماهای عریض نفس‌گیر که در آن‌ها تا جایی که چشم‌ کار می‌کند شن صحرا دیده می‌شود و آفتاب در حال سوزاندن موجودات زنده است به تصویر کشاند.

این فیلم بر سبک فیلم‌سازی بسیاری از کارگردان‌های بزرگ تاریخ سینما تاثیرگذار بوده است. کارگردان‌هایی مانند جرج لوکاس، استیون اسپیلبرگ، سم پکین‌پا، استنلی کوبریک، مارتین اسکورسیزی، ریدلی اسکات، برایان دی‌پالما و دنی ویلنوو از این فیلم به عنوان یکی از آثار سینمایی الهام‌بخش خود یاد کرده‌اند. فیلم‌نامه‌ی «لورنس عربستان» را رابرت بولت و میشائیل ویلسون بر اساس کتاب «هفت رکن حکمت» از تی. ای. لورنس نوشته‌اند.

«لورنس عربستان» با بودجه‌ی ۱۵ میلیون دلاری ساخته شد و توانست در گیشه بیش از ۷۰ میلیون دلار بفروشد. «لورنس عربستان» در ۱۰ رشته نامزد دریافت جایزه‌ی اسکار شد و توانست ۷ جایزه‌ی اسکار بگیرد؛ از جمله اسکار بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین فیلم‌برداری رنگی و بهترین تدوین.

۲. آدرین برودی در نقش ولادیسلاو اشپیلمان

نام فیلم: پاتن (Patton)
• سال تولید: ۱۹۷۰
• کارگردان: فرانکلین جی. شافنر
• بازیگران: کارل ملدن، جی ادواردز، کری لافتین، بیل هیکمن
• امتیاز راتن تومیتوز: ۹۱ از ۱۰۰
• امتیاز متاکریتیک: ۸۶ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۹ از ۱۰

ماهیت یک بیوگرافی بزرگ این است که یک داستان زندگی جذاب و جالب را ارائه دهد که نوعی تفسیر از جامعه‌ مدرن باشد و در عین حال به مخاطبان اجازه دهد تا درک بیشتری از شخصیت مورد بررسی پیدا کنند. «پاتون» طی سال ۱۹۷۰ این کار را به شکلی بسیار کامل انجام داد و تقریباً تمام شکوه آن باید به بازی بی‌نظیر جورج سی. اسکات در نقش مرد نظامی خشن و بحث‌برانگیز آمریکایی، جورج اس. پاتون، نسبت داده شود.

از لحظات ابتدایی فیلم، اسکات صفحه‌ی نمایش را فرماندهی می‌کند، زیرا او توانسته است به خوبی تبدیل به این مرد نظامی شود؛ از غرغر خشن او تا فیزیک سختش. او همچنین این شخصیت را با همدردی‌ای که نشان می‌دهد انگیزه‌ی بی‌رحمانه‌اش از تمایل به نجات هر چه بیشتر مردانش ناشی می‌شود، به مخاطبان معرفی می‌نماید. بازی اسکات نه تنها بزرگترین بازی‌ای است که سینمای جنگی تا به حال دیده، بلکه یکی از کامل‌ترین تصاویرها است که تا به حال در سینمای بیوگرافی به نمایش درآمده. او برای بازی خود جایزه‌ی اسکار دریافت کرد، ام  از پذیرش آن خودداری نمود.

ژنرال جرج اس. پاتن یکی از اعضای مهم ارتش آمریکا، طی جنگ جهانی دوم، بود و از هر نظر نیاز به یک بازیگر بزرگ بود تا بتوان چهره‌ی او را به تصویر کشید. خوشبختانه جرج سی. اسکات آماده‌ی انجام وظیفه بود. او توانست چهره‌ی پاتن را، به بهترین شکل ممکن، به تصویر بکشاند و یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های فیلم‌های جنگی را ارائه دهد.

علاوه بر اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی مرد، خود فیلم هم توانست اسکار بهترین فیلم را به دست آورد. فیلم ۳ ساعت زمان می‌گذارد تا نشان دهد ژنرال پاتن طی جنگ جهانی دوم چه کرد و رفتار او و تصمیماتش چگونه هم‌چنان که بحت برانگیز بودند، موثر هم واقع شدند. فیلم، به طور دقیق، خطوط کتاب را به تصویر نمی‌کشاند و همین باعث می‌شود که ارزش دیدن داشته باشد و علاوه بر این، درخشش بی‌نظیر جرج سی. اسکات یکی دیگر از دلایلی است که این فیلم را لایق دیدن می‌کند.

منبع: خبرآنلاین