( عکس) کشف رصدخانه خیره‌کننده نجومی در مصر باستان

صدخانه نجومی، هر ساختار حاوی تلسکوپ و ابزار کمکی که با آن اجرام سماوی را رصد می‌کنند. رصدخانه‌ها را می‌توان بر اساس بخشی از طیف الکترومغناطیسی که برای رصد در آن طراحی شده‌اند طبقه‌بندی کرد که بیشترین تعداد رصدخانه‌ها نوری هستند.

علاوه بر رصدخانه‌های نوری بعضی رصدخانه‌ها هم مجهز به مشاهده طیف قابل‌مشاهده با چشم انسان هستند. بعضی دیگر از رصدخانه‌ها برای شناسایی ساطع‌کننده‌های کیهانی امواج رادیویی استفاده می‌شوند، درحالی‌که رصدخانه‌های ماهواره‌ای، ماهواره‌های زمینی هستند که تلسکوپ‌ها و آشکارسازهای ویژه‌ای را برای مطالعه منابع آسمانی شعاع‌های پرانرژی مانند پرتوهای گاما و پرتوهای ایکس از بالا حمل می‌کنند.

کتیبه‌هایی از طلوع و غروب

در وسط این تالار سکویی سنگی قرار دارد که روی آن کتیبه‌هایی از مناظر نجومی طلوع و غروب خورشید در سه فصلی که در مصر باستان مشاهده می‌شده، پیدا شده است.

مصنوعات موجود در رصدخانه شامل مجسمه‌های برنزی ازیریس و نمس، مجسمه سفالی از خدای بس، و مجسمه گرانیتی متعلق به سلسله بیست و ششم تحت حکومت فرعون وهیبر پسامتیک اول است. این مجسمه اوزیریس را به تصویر می‌کشد.

از دیگر آثار باستانی می‌توان به ابزارهای اندازه‌گیری، گردن‌بند منات فیانس، مجسمه خدای پتاه، نمادهای مذهبی فایانوس، آثار سفالی، پوشش آمفورا از ملات و میزهای نذری اشاره کرد.

اهمیت نجوم برای مصریان باستان

نجوم برای مصریان باستان بسیار مهم بود. آنها از تقویم پیچیده خود برای نشان‌دادن گذر زمان و تعیین تاریخ مراسم مذهبی و سیاسی مانند جشن‌ها و تاج‌گذاری‌ها استفاده می‌کردند. همچنین برای ردیابی سیل سالانه نیل، کشاورزی و دریانوردی مهم بود.

امروز، ما تقویم خود را بدیهی می‌دانیم؛ چیزی که فقط بخشی از شیوه زندگی ما در سراسر جهان است.

منبع: همشهری