20 منظرۀ شگفت‌انگیز طبیعی که دیگر وجود ندارند

فرادید| زمین مدام در حال تغییر است. نیروهای آتشفشان، باد، آب، خورشید و مردم، بی‌وقفه آنچه را که ما زمین آشنا می‌انگاریم تغییر می‌دهند: به صخره‌ها ضربات شدید وارد می‌کنند، دره‌های وسیع را دچار فرسایش می‌کنند، با گدازه‌های جوشان سرزمین جدیدی شکل می‌دهند و مسیر رودخانه‌های قدرتمند را تغییر می‌دهند. 

به گزارش فرادید، در واقع، انگار «تغییر» تنها چیزی است که ثابت است؛ ایده‌ای که فیلسوف یونانی هراکلیتوس در قرن پنجم قبل از میلاد آن را مطرح کرد و از آن زمان فیلسوفان دیگر نیز آن را تکرار کردند. اما مردم معمولاً فراموش می‌کنند هراکلیتوس معتقد بود «ترس از تغییر» هم ثابت است. شاید همین حس ناپایداری قریب‌الوقوع است که مسافران را وادار می‌کند شگفتی‌های طبیعی را قبل از تغییر همیشگی آن‌ها ببینند. 

در ۵۰ سال گذشته، صدها شگفتی طبیعی در سراسر جهان به شدت تغییر شکل داده یا بدتر از آن ناپدید شده‌اند. به تازگی، طاق دوقلو (Double Arch) در منطقه تفریحی ملی گلن کانیون به دریاچه پاوِل در یوتا فرو ریخت و به سازه‌های دیگری مانند طاق داروین در جزایر گالاپاگوس، «طاق دیواری» پارک ملی طاق‌ها و «پنجره لاجوردی» مالتا به تاریخ پیوست. در این مطلب، نقاط دیدنی را معرفی می‌کنیم که دیگر وجود ندارند و برخی مکان‌های شکننده و در معرض فروپاشی که هنوز هم می‌توانید از آن‌ها بازدید کنید. 

ساحل لِگزیرا، مراکش، آفریقا

مرجان‌های نرم ماپسِلا جزو انواع زیاد حاشیه‌های مرجانی جزیره کریسمس هستند، بزرگترین جزیره مرجانی در جهان و یک مکان محبوب غواصی در استرالیا. سال ۲۰۱۶، افزایش دمای آب ناشی از طوفان‌های اِل‌نینو سبب مرگ ۸۰ درصد از مرجان‌ها شد. اما اواخر سال ۲۰۲۰، محققان نشانه‌هایی از حیات دوباره آن‌ها را مشاهده کردند و این امید را ایجاد کرد که محافظت از عوامل استرس‌زای محلی می‌تواند به مرجان‌های سفیدشده زمانی برای بهبود یافتن بدهد. 

درخت تونلی سکویا، کالیفرنیا

تعداد صخره‌های پارک ملی دریایی «دوازده حواری» استرالیا حالا کمتر از 12 شده است. سال ۲۰۰۵، یکی از بزرگ‌ترین و پیچیده‌ترین صخره‌های دریایی دور از ساحل مقابل چشمان یک خانواده به شکل غبار درآمد و فروریخت. دومین صخره دریایی سال ۲۰۰۹ به همین عاقبت دچار شد. در حال حاضر بقایای صخره‌های فروریخته شده، شش سازه باقیمانده هستند که در برابر خیزاب سنگین ساحل آسیب‌پذیر هستند. 

انگشت خدا، اسپانیا

به گفته وزارت محیط زیست اکوآدور، روز ۱۷ می‌۲۰۲۱، این پل طبیعی که نامش برگرفته از نام زیست‌شناس انگلیسی است، در نتیجه فرسایش در اقیانوس آرام سقوط کرد. این مکان که در میراث جهانی یونسکو ثبت شده، میان گردشگرانی که با کشتی‌های تفریحی از آن بازدید می‌کنند، پرطرفدار و مملو از جانوران دریایی است، از سفره‌ماهی دیو گرفته تا کوسه‌نهنگ‌ها و لاک‌پشت‌های پوزه عقابی. 

هیلاری استپ در کوه اورست، نپال

سال ۲۰۱۷، دیواره‌های سنگی آبگیرهای سیلویا فلاتس، چشمه‌های آبگرم طبیعی کنار رودخانه سردتر لوئیس در نیوزیلند در اثر جریان گل از بین رفت. خوشبختانه، آبگیرهای گرمایی دیگر از قبیل چشمه‌های آبگرم ماروآیا در منطقه حفاظت‌شده زیبای لوئیس پاس هنوز در چند مایلی شمال پابرجا هستند. 

صخره فیلی، کانادا

جزایر کم‌ارتفاع اقیانوس آرام بار سنگین بالا آمدن دریا را متحمل شدند و سال ۲۰۱۶ پنج جزیره از جزایر سلیمان توسط همین اتفاق بلعیده شدند. جزیره نوآتامبو در آن نزدیکی ممکن است جزیره بعدی باشد که ساکنانش به دلیل از بین رفتن تدریجی جزیره به مکان دیگری نقل مکان کرده‌اند و هم‌اکنون بیش از نیمی از زمین قابل‌سکونت آن از دست رفته است. 

رودخانه اسلیمز، کانادا

در این عکس که ۲۶ اکتبر ۲۰۰۹ گرفته شده، مردی در حال تماشای آخرین تکه از یخچال چاکالتایا است. آن سال، این یخچال ۱۸۰۰۰ساله ذوب شد و پیست اسکی بالای کوه را که زمانی مرتفع‌ترین در جهان به شمار می‌رفت، تعطیل کرد. دانشمندان بولیویایی پیش‌بینی کرده بودند که این یخچال تا سال ۲۰۱۵ ذوب می‌شود، اما افزایش سریع دما به دلیل تغییرات آب و هوایی این روند را تسریع کرد. 

طاق دیوار، پارک ملی آرچز، یوتا

دریای مرده بسیار شور هنوز از بین نرفته، اما با سرعت نگران‌کننده‌ای در حال کوچک شدن است، سطوح آب در چند سال گذشته هر سال بیش از سه فوت کاهش یافتند. در نتیجه، هزاران فروچاله‌ی ظاهرشده گواه یک بحران کم‌آبی در منطقه هستند. 

پنجره لاجوردی، مالت

یکی از قدیمی‌ترین درختان بلوط آمریکای شمالی، سال ۲۰۱۷ در گورستانی در بَسکینگ ریج، نیوجرسی مرد. از قرار معلوم، یکبار جورج واشنگتن زیر سایه این درخت عظیم نشست و وقتی کلمب به قاره آمریکا رسید، حدود ۸۰ سال سن داشت. 

درخت تِرِنِی، نیجر

نیمرخی مرموز در پارک ایالتی فرانکونیا ناچ در نیوهمپشایر که دیگر شبیه پیرمرد کوهستان نیست، هرچند بنای یادبودی از سازه‌های فولادی به بازسازی چهره او (البته آمیخته با کمی تخیل) کمک کرده است. 

ساحل کایمو، هاوایی

تعداد کمی از انسان‌ها سکوهای یخی لارسن سی در قطب جنوب را به چشم دیده‌اند. آب شدن کوه یخ چیز جدیدی نیست، اما تغییراتی تا این حد شدید بدون شک نادر هستند.

مترجم: زهرا ذوالقدر