چرا باید با این «بیگانه» آشنا شویم؟

فرادید| فیلم تازۀ فرانچایز «بیگانه» از لحاظ حال و هوا و شیوۀ روایتش شباهت خیلی زیادی به فیلم‌های اولیۀ این مجموعه دارد. این شباهت البته نقطه قوت فیلم محسوب می‌شود؛ چرا که دو فیلم اول همچنان بهترین آثار این مجموعه هستند و «بیگانه: رومولوس» که ماجرایش در فاصلۀ وقایع دو فیلم «بیگانه» (1979) و «بیگانه‌ها» (1986) اتفاق می‌افتد، به‌خوبی توانسته خود را به عنوان یک دنبالۀ ارزشمند و قابل قبول از آن دو فیلم به مخاطب عرضه کند.

به گزارش فرادید؛ فده آلوارز، کارگردان اهل اروگوئه که تخصص خاصی در ژانر وحشت دارد و قبلاً با بازسازی فیلم «مرده شریر» در سال ۲۰۱۳ استعداد خود را نشان داده است، این بار نیز به خلق صحنه‌هایی پرداخته که فوران خون و وحشت در آن‌ها کاملا خلاقانه، گیرا و منحصر به فرد است. اگرچه تمرکز بیش از حد بر عناصر وحشت تا اندازه‌ای باعث شده که فیلم در زمینه توسعه داستانی عمق کافی نداشته باشد، اما با اینحال گیرایی فیلم و نقاط قوت آن به میزانی هست که بتواند مخاطبش را با رضایت کامل تا انتها به دنبال خود بکشاند.

به همین دلیل، این جوان‌های نسل دومی که در شرایط سخت این سیاره کار می‌کنند و اغلب والدین خود را به‌خاطر حوادث معدن، بیماری‌های ریوی یا یکی از پاندمی‌های متعدد از دست داده‌اند، بالاخره تصمیم می‌گیرند با دزدیدن یک سفینه فضایی که بر فراز سکونتگاهشان قرار دارد، به سیاره‌ای با شرایط بهتر فرار کنند.

و البته برای هر کسی که با فرانچایز «بیگانه» آشنا باشد، مشخص است که چه اتفاقات ناخوشایندی در این سفینۀ فضایی انتظار این جوانان را می‌کشد. آلوارز صحنه‌های قتل عام وحشیانه را به مهیج‌ترین شکل ممکن به تصویر می‌کشد و لحظات ترسناک را با جزئیات گرافیکی بالا به نمایش می‌گذارد.

با وجود اینکه در مواقعی احساس می‌کنیم که پیوندهای داستانی میان صحنه‌های اکشن ضعیف هستند و به طور کلی خط داستان آنقدرها که باید نیرومند نیست، اما به هر حال لحظات ترسناک و هیجان‌انگیز به خوبی کار خود را انجام می‌دهند و تجربۀ جذابی را برای تماشاچیان فیلم رقم می‌زنند.