ایران در المپیک پاریس همان همیشگی بود

رویداد امروز-امیرحسین احتشامی: رتبه ای که نسبت به دوره قبل یعنی المپیک توکیو شش پله بالاتر آمد. در المپیک پاریس کاروان کشورمان در پایان این دوره از بازی‌ها از نظر تعداد مدال دومین عملکرد خوب خود در تاریخ بازی‌ها را به ثبت رساند. البته همان گونه که اشاره شد در المپیک ۲۰۱۲ لندن در رنکینگ مدالی دوازدهم شدیم. با این حال با توجه به رشد تعداد اعضای کاروان و همین طور تغییر شرایط المپیک و افزایش رشته‌ها و نفرات، مقایسه جایگاه کشورها در رنکینگ مدالی سنجیده می‌شود که اگر از نظر جایگاه در رنکینگ مدالی عملکرد کاروان را مورد بررسی قرار دهیم، این عملکرد حتی جزو سه دوره برتر ایران در بازی‌ها هم نیست. همانطور که گفته شد در المپیک ۲۰۱۲ ایران توانست جایگاه دوازدهم را تصاحب کند که با ۵۳ ورزشکار ۷ طلا، پنج نقره و یک برنز کسب کرد. پس از لندن دومین عملکرد خوب کاروان در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن رقم خورده که با ۱۷ ورزشکار اعزامی ۲ طلا، ۲ نقره و یک برنز رتبه چهاردهمی رقم خورده است. ایران در المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی هم با ۱۴ ورزشکار موفق به کسب ۲ مدال طلا، یک نقره و ۲ برنز شد و رده نوزدهم را به خود اختصاص داد. از نظر تعداد مدال طلا عملکرد ایران در المپیک ۲۰۲۴ پاریس با المپیک ۲۰۱۶ ریو و ۲۰۲۰ توکیو تفاوتی نداشت، اگرچه توکیو تنوع رشته‌های مدال‌آور ایران بیشتر بود؛ حتی در ریو و لندن هم این گونه بود و رشته‌های مدال‌آور ایران فقط به دو رشته کشتی و تکواندو خلاصه نمی‌شد. ۳ طلای ایران در توکیو در تیراندازی، کاراته و کشتی به دست آمد اما در پاریس این گونه نبود. درواقع در المپیک ۲۰۲۴ پاریس فقط دو رشته مدال‌آور بودند که این یک موضوع منفی برای ورزش ایران به حساب می‌آید. شاید از نظر تعداد مدالی شرایط ایران در پاریس به شکلی بود که مسئولان بتوانند به آن ببالند اما در اصل فقط این فدراسیون‌های تکواندو و کشتی آن هم در بخش فرنگی هستند که می‌توانند عملکرد خود را مطلوب بدانند. مسئولان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش که مجموعه‌ای از رشته‌ها را زیر مجموعه خود دارند، باید نگران آینده ورزش ایران باشند. وزنه‌برداری که در دوره گذشته توسط داودی به نقره فوق سنگین رسیده بود، ورزشکارانش در پاریس از نظر رکوردی نزدیک مدال هم نشدند. در تیراندازی با وجود فینالیست شدن هانیه رستمیان، نه تنها اتفاق تازه‌ای رخ نداد، بلکه مدال طلای جواد فروغی در المپیک قبلی حتی به رنگ برنز هم تکرار نشد و سایر ملی‌پوشان جایگاه‌های دورقمی را کسب کردند و فینالیست هم نشدند. در کشتی آزاد هم با وجود اینکه ۳ فینالیست داشتیم و هر کدام از آن‌ها مدعیان اصلی وزن خود بودند اما به هیچ کدام مدال طلا نگرفتند و نمی‌توان نمره قبولی را به تیم ملی کشتی آزاد داد، هرچند در مقابل کشتی فرنگی در حد انتظار ظاهر شد و جبران کرد. در شمشیربازی نیز که در بخش تیمی ایران به کسب مدال نزدیک بود اما از نظر فنی کاستی‌های زیادی وجود داشت و برخی از ملی‌پوشان در حدواندازه‌های المپیک ظاهر نشدند. به هر حال ورزش ایران با توجه به پتانسیل بالقوه و جمعیت قابل توجه کشور باید در رشته‌های بیشتری به مدال برسد. متاسفانه در رشته‌های چون دوومیدانی، شنا، ژیمناستیک، تیراندازی و قایقرانی که تعداد مدال‌های زیادی در المپیک توزیع می‌شود، ایران هیچ سهمی ندارد و این یکی از مواردی است که باعث می‌شود ورزش ایران را توسعه نیافته بدانیم. کشورهای توسعه یافته ورزشی تاکید زیادی روی پیشرفت رشته‌های مهم المپیک دارند، موضوعی که در ایران دیده نمی‌شود و تمام افتخارات به یک سری رشته خاص محدود شده است. رشته هایی که پیش از این هم بار مدال آوری کاروان ایران را بر دوش می‌کشند و به نظر می رسد در المپیک های بعدی باید به همین چند رشته مدال آور اکتفا کنیم.