جستجو
رویداد ایران > رویداد > علمی > این زوج در فضا گیر افتاده اند

این زوج در فضا گیر افتاده اند

بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که توقف طولانی مدت در فضا می‌تواند باعث کاهش تراکم استخوان، آتروفی عضلانی، قرار گرفتن در معرض تابش شدید، مشکلات بینایی و سایر مشکلات مهم سلامتی شود.

فضانوردان ناسا به خاطر گیر افتادن در فضا به دلیل نقص فنی فضاپیمای استارلاینر بوئینگ با تغییرات اساسی در بدن خود مواجه هستند.

به گزارش ایسنا به نقل از دیلی‌میل، کارشناسان هشدار می‌دهند که فضانوردان ناسا که در فضا گیر افتاده‌اند، در صورت تمدید اقامتشان در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) تا سال ۲۰۲۵، با خطرات «تغییردهنده زندگی» مواجه خواهند شد.

فضاپیمای استارلاینر معیوب بوئینگ، بری ویلمور و سونیتا ویلیامز را به ایستگاه فضایی بین‌المللی در ماه ژوئن برد تا ماموریتی را که فکر می‌کردند چند روز باشد، به انجام برسانند، اما سرنشینان این هفته خبری دریافت کردند که ممکن است نیاز باشد تا سال آینده برای بازگشت به خانه منتظر بمانند.

بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که توقف طولانی مدت در فضا می‌تواند باعث کاهش تراکم استخوان، آتروفی عضلانی، قرار گرفتن در معرض تابش شدید، مشکلات بینایی و سایر مشکلات مهم سلامتی شود.

فضانوردان نیز بسته به طول ماموریت، سطوح مختلفی از آموزش را دریافت می‌کنند، از جمله آزمایش‌های سلامتی که نشان می‌دهد ویلمور و ویلیامز برای مسیر‌های پیش رو آماده نیستند.

مشکلات فنی استارلاینر بوئینگ باعث شده است که فضانوردان برای بیش از دو ماه در ایستگاه فضایی بین‌المللی سرگردان شوند، در حالی که قرار بود در روز ۱۴ ژوئن بازگردند.

خرابی‌های پیشران و نشت هلیوم در استارلاینر، ناسا و بوئینگ را بر آن داشت تا دو فضانورد را برای مدت طولانی‌تری در مدار نگه دارند، زیرا می‌ترسند سفر بازگشت با این فضاپیما به فاجعه منجر شود. اما اکنون سرنشینان با خطر دیگری روبرو هستند و بدن آن‌ها ممکن است شروع به آسیب دیدن کند.

راشل سیدلر، استاد فیزیولوژی کاربردی و حرکت شناسی در دانشگاه فلوریدا، می‌گوید: به طور کلی، تقریبا تمام تغییراتی که از نظر فیزیولوژی در پرواز فضایی سرنشین‌دار مشاهده می‌کنیم، وابسته به میزان در معرض موارد مختلف قرار گرفتن است. او افزود: هرچه بیشتر آنجا باشید، تغییر بزرگ‌تر است.

ایستگاه فضایی بین‌المللی تنها حدود ۹۰ درصد گرانشی را دارد که ما اینجا روی زمین تجربه می‌کنیم.

زندگی در گرانش کاهش یافته به این معنی است که استخوان‌ها و ماهیچه‌های بدن به اندازه‌ای که باید کار نمی‌کنند و این منجر به کاهش قابل توجه تراکم استخوان و آتروفی عضلانی می‌شود.

کایل زاگرودزکی، مؤسس و مدیر عامل کلینیک سلامت استخوان، به نیوزویک گفته است: فضانوردان از دست دادن سریع استخوان را با سرعت هشدار دهنده‌ای تجربه می‌کنند که حدود ۱۲ برابر سریعتر از پوکی استخوان شدید در زمین است.

زمانی که استارلاینر به ایستگاه فضایی بین‌المللی رسید، نشت‌های هلیوم بیشتری ایجاد شد و پنج مورد از ۱۸ پیشران آن از کار افتاد.

ویلمور و ویلیامز توانستند با خیال راحت سوار ایستگاه فضایی بین‌المللی شوند، اما اکنون راه امنی برای بازگشت به خانه ندارند.

مقامات ناسا روز چهارشنبه در یک کنفرانس مطبوعاتی گفتند که اگر استارلاینر برای حمل فضانوردان به خانه مناسب تلقی شود، آن‌ها به طور بالقوه می‌توانند با کپسول دراگون اسپیس‌ایکس پس از پرتاب ماموریت کرو-۹ در ماه سپتامبر به زمین بازگردند.

اما این بدان معناست که ویلمور و ویلیامز تا ماه فوریه سال ۲۰۲۵ به خانه نمی‌آیند. تا آن زمان، آن‌ها ۹ ماه را در فضا سپری کرده‌اند.

ناسا هیچ تصمیم مشخصی در مورد بازگشت استارلاینر نگرفته است، اما بوئینگ امیدوار است که فضاپیمای آن‌ها همچنان با ویلمور و ویلیامز به زمین بازگردد.

منبع: fararu-762910

برچسب ها
نسخه اصل مطلب