(تصاویر) بررسی گلکسی واچ اولترا؛‌ چیزی فراتر از یک تقلید

گلکسی واچ اولترا اصلا آن چیزی نیست که انتظارش را داشتم. وقتی برای اولین‌بار ساعت حرفه‌ای سامسونگ را در مراسم آنپکد دیدم، نه به‌طراحی دایره‌مربعی به‌اصطلاح «Cushion Design» ساعت حس خوبی داشتم و نه به شباهت ظاهری آن به اپل واچ اولترا؛ اما پس از یک هفته بررسی موشکافانه و استفاده از ساعت در سناریوهای مختلف، به این نتیجه رسیدم که نه‌تنها طراحی منحصر‌به‌فرد گلکسی واچ اولترا می‌تواند دلنشین و خیرکننده باشد، بلکه به‌دور از انصاف است اگر بخواهیم آن را صرفا به‌خاطر یکی‌، دو مورد شباهت، کپی کورکورانه از اپل واچ اولترا بدانیم.

طراحی عجیب «کوسنی» گلکسی واچ اولترا که در آن صفحه‌نمایش دایره‌ای ۱٫۵ اینچ داخل قاب مربعی قرار گرفته است، ناخودآگاه، آدم را یاد فرم‌فکتور ساعت‌های اپل می‌اندازد؛ انگار سامسونگ می‌خواسته ساعت پریمیوم‌اش هم شبیه اپل واچ باشد و هم نباشد؛ اما اولین‌بار نیست که کره‌ای‌ها سراغ طراحی کوسنی رفته‌اند. ساعت Gear Sport هم که در سال ۲۰۱۷ عرضه شد، از همین طراحی دایره‌مربعی بهره می‌برد؛ هرچند این‌بار سامسونگ تصمیم گرفته فریم زیرین را از گذشته مربعی‌تر کند.

گلکسی واچ اولترا تنها یک سایز ۴۷ میلی‌متری دارد که برای مچ‌های ۱۱۰-۱۲۰ میلی‌متری مثل من زیادی بزرگ است؛ اما بند سیلیکونی ساعت آنقدر حفره دارد تا حتی روی مچ‌های بسیار باریک هم چفت شود؛ درحالی‌که به‌خاطر چفت‌نشدن گلکسی واچ ۵ پرو روی مچ و مشکل در انجام تست‌ها، مجبور شدم بررسی ساعت گلکسی واچ ۵ پرو را به محمدحسین محول کنم!

ظاهر خاص گلکسی واچ اولترا به‌احتمال زیاد پس از مدتی به دل می‌نشیند؛ اما بند ساعت زیادی ضخیم و عریض به نظر می‌آید و آن حس پریمیومی را که از یک ساعت سی‌وچند میلیون تومانی انتظار داریم، منتقل نمی‌کند. بااین‌حال، رنگ سفید بند به‌نظرم به‌خوبی جلب توجه می‌کند (هرچند خیلی زود هم کثیف می‌شود) و رنگ مشکلی انتخاب امن‌تری است، چراکه به هر استایلی می‌آید. رنگ نارنجی را قبلا با اپل واچ اولترا و ساعت CMF واچ پرو ناتینگ دیده بودیم؛ اما هنوز هم انتخاب جسورانه‌ای است و بعید می‌دانم طرفداران زیادی داشته باشد. در یکی از تصاویر رونمایی از گلکسی واچ اولترا، بند نایلونی نارنجی شبیه آلپاین لوپ به ‌چشم می‌خورد که حدس می‌زنم حس بهتری از بند کنونی ساعت داشته باشد؛ اما فعلا برای خرید موجود نیست.

با نگه‌داشتن انگشت روی دکمه‌ی کوئیک در اپ‌های مختلف، می‌توان کارهای مختلفی انجام داد؛ مثلا در صفحه‌ی ورک‌اوت، فعالیت ورزشی متوقف می‌شود یا در مالتی‌اسپورت، ورزش بعدی شروع می‌شود. اگر هم دکمه‌ی کوئیک را بیش از ۵ ثانیه نگه دارید، آژیر خطر به‌صدا در می‌آید تا درمواقعی که کاربر دچار آسیب‌دیدگی شده است یا احساس خطر می‌کند، توجه رهگذران به او جلب شود. به‌گفته‌ی سامسونگ، این آژیر به‌طورممتد صدایی با فرکانس ۸۶ دسی‌بل پخش می‌کند که تا فاصله‌ی ۱۸۰ متری شنیده می‌شود؛ دقیقا شبیه آژیر خطر اپل واچ اولترا.

دکمه‌های هوم و بک دقیقا همان کاری را که از آن‌ها انتظار دارید، انجام می‌دهند؛ با این‌ تفاوت که اگر دکمه‌ی هوم را دوبار فشار دهید، می‌توانید آخرین اپلیکیشن را باز کنید یا از اپ Wearable، گزینه‌ی دیگری را برایش انتخاب کنید. با نگه‌داشتن انگشت روی دکمه‌ی هوم، بیکسبی فعال می‌شود یا می‌توانید انتخاب کنید منوی خاموش‌کردن ساعت ظاهر شود. دکمه‌ی بک نیز به‌طور عادی به صفحه‌ی قبل برمی‌گردد، اما می‌توانید آن را با اپ‌های اخیر عوض کنید. فشاردادن دکمه‌ی هوم و بک به‌طور همزمان، از صفحه‌ی ساعت اسکرین‌شات می‌گیرد که گمان کنم این مورد آخری فقط برای افرادی که بررسی می‌نویسند، کاربرد داشته باشد.

یکی از موارد جنجالی درباره‌ی گلکسی واچ اولترا که می‌گفتند کپی اپل واچ اولترا است، قابلیت «دابل‌تپ» است که البته سامسونگ به آن «دابل‌پینچ» می‌گوید. درست است؛ دابل‌پینچ دقیقا همان کار دابل‌تپ را انجام می‌دهد، به‌این‌صورت که سر انگشت اشاره و شست را دوبار به هم می‌زنید تا مثلا به تماس پاسخ دهید، آلارم را قطع کنید یا نوتیفیکیشن‌ها را پاک کنید.

واقعیت این است که قابلیت دابل‌پینچ و یک سری ژست‌های حرکتی دیگر قبلا به رابط‌کاربری One UI 5 اضافه شده؛ اما تحت عنوان «ژست‌های یونیورسال»؛ چون این قابلیت برای افزایش دسترسی‌پذیری ساعت برای افراد کم‌توان طراحی شده است. جالب اینکه اپل نیز پیش از معرفی واچ اولترا همین قابلیت دابل‌تپ را تحت عنوان Assistive Touch برای افراد کم‌توان عرضه کرده بود؛ اما بعد، با ریبرند‌کردن قابلیت دابل‌تپ،‌ آن را به‌عنوان قابلیتی انقلابی برای تمام کاربران معرفی کرد.

ژست دیگری که توجه‌ام را به خود جلب کرد، «Knock Knock» یا همان «تق‌ تق» نام دارد که به‌صورت پیش‌فرض فعال است و با مشت‌کردن دست و دوبار تکان‌دادن آن به سمت پایین (دقیقا انگار که داریم در می‌زنیم!)، منوی فعالیت‌های ورزشی را باز می‌کند؛ اما می‌توانید از بخش Buttons and Gestures در تنظیمات ساعت، اپلیکیشن دیگری را جایگزین کنید. من اپ چرا‌غ‌قوه را انتخاب کردم که واقعا کاربردی است، اما متاسفانه هیچ ژستی برای خاموش‌کردنش وجود ندارد و باید دوباره دست به دامن دکمه شوید!

دابل‌پینچ و سایر ژست‌های حرکتی اپل واچ اولترا بسیار روان و نرم انجام می‌شوند و دلیل آن هم به تراشه‌ی اگزینوس W1000 با ۵ هسته و ماژول گرافیکی Mali-G68 MP2 بازمی‌گردد که با لیتوگرافی سه‌نانومتری تولید می‌شود (تراشه‌ی S9 اپل واچ اولترا لیتوگرافی ۵نانومتری دارد). سامسونگ می‌گوید به‌لطف تراشه‌ی جدید (که اولین تراشه‌ی ۳نانومتری غول کُره‌ای است)، بهبود عملکرد چشمگیری در ساعت‌های جدید تجربه خواهیم کرد و سرعت اجرای اپ‌ها تقریبا ۳ برابر شده است.

در بررسی من، عملکرد چشم‌گیر تراشه واقعا مشهود بود؛ جابه‌جایی بین صفحه‌ها فوق‌العاده سریع و روان انجام می‌شود. وقتی با حاشیه‌ی چرخان لمسی کار می‌‌کنید، انگار دارید بین تایل‌ها پرواز می‌کنید و اپ‌ها سریع و بی‌دردسر باز می‌شوند. تراشه‌ی قدرتمند گلکسی واچ حتی نمایش واچ فیس در حالت Always-on-Display را بهتر کرده است و حالا بی‌نیاز از روشن‌کردن صفحه‌ی ساعت، اپلیکیشن‌های واچ فیس در همان حالت AoD باز می‌شوند. واچ اولترا همچنین ۲گیگابایت رم و ۳۲گیگابایت فضای ذخیره‌سازی دارد تا از آن برای نصب اپلیکیشن یا ذخیره‌ی عکس و آهنگ استفاده کنید.

رابط کاربری One UI 6 مبتنی‌بر WearOS 5 انتظارات‌مان از ساعت‌های سامسونگ را برآورده می‌کند و صرفا چند تغییر جزیی دارد؛ فهرست اپلیکیشن‌ها حالا به‌صورت گرید نمایش داده می‌شود، قابلیت Flavors شخصی‌سازی بیشتری به واچ‌فیس‌ها می‌آورد، نمایش آب‌و‌هوا بهبود یافته و متریک‌های بیشتری به فعالیت‌های ورزشی اضافه شده است؛ نمایش اعلان‌ها هم تغییر خاصی نکرده و ای‌کاش در نسخه‌ی جدید، دسته‌بندی‌شان مرتب‌تر و جمع‌وجورتر بود. پاسخ‌گویی بین ساعت و گوشی فوق‌العاده سریع صورت می‌گیرد و مثلا وقتی روی نوتیفیکیشن ویدیویی از یوتیوب ضربه می‌زنید، پخش آن بلافاصه روی گوشی شروع می‌شود (البته به‌شرطی‌که روی گوشی ابزار تغییر IP داشته باشید!)