به گزارش اکوایران بررسی‌ها نشان می‌دهد با وجود اینکه ضریب جینی در چند سال گذشته نزولی بوده اما روند نرخ فقر تقریبا کاهش محسوس نداشته است. با این‌حال سهم دو دهک اول از کل درآمد جامعه افزایش یافته و در سال 1401 به 6 درصد رسیده است.

 سیاستگذاران بر این باورند که سیاست‌های پرداخت یارانه منجر به کاهش ضریب جینی می‌شود. آمارها نیز نشان می‌دهد که در کوتاه مدت این امر رخ داده است. در واقع یارانه موجب نزدیک‌تر شدن اقشار پایین جامعه به طبقات بالاتر می‌شود. در چندسال اخیر در جمعیت‌ زیر خط فقر، یارانه‌ منجر به کاهش ضریب جینی و کاهش عمق فقر شده‌ با این‌حال نتوانسته‌ افراد فقیر را به بالای خط فقر منتقل کند. به عبارت دیگر پرداخت یارانه نقدی موجب تغییرات وضعیت فقرا در زیر خط فقر می‌شود اما نرخ فقر را جا به جا نمیکند.

با این وجود در بلندمدت پرداخت یارانه‌ها نقش چندانی در کاهش اختلاف طبقاتی ندارد. چرا اینکه در مرحله اول تورم مذمن در ایران ارزش یارانه را هیچ میکند.

همچنین برخی کارشناسان معتقدند که در سال‌های رونق (نبود تحریم) ضریب جینی افزایش  و در رکود (تحریم‌ها) کاهش می‌یابد. در واقع می‌توان گفت از نظر این گروه اثر نوسانات اقتصادی بر اقشار بالاتر جامعه بیشتر است و یارانه‌ها تاثیر خاصی در بلندمدت بر این امر ندارند.

شاخص‌های عدالت اجتماعی

ضریب جینی یکی از مهم‌ترین شاخص‌ها برای سنجش نابرابری درآمد یا ثروت در یک جامعه است که با استفاده از گروه‌های هزینه‌ای محاسبه می‌شود. عدد این شاخص بین صفر و یک است. هرچه این شاخص به صفر نزدیک‌تر شود نشان از کاهش فاصله طبقات مختلف جامعه با یکدیگر و هرچه به یک نزدیک‌تر باشد به معنی دورتر بودن طبقات جامعه از هم است.

نرخ فقر یک شاخص اقتصادی و اجتماعی است که نشان‌دهنده نسبت افراد یا خانوارهایی است که درآمد یا مصرف آنها پایین‌تر از یک سطح معین به نام خط فقر قرار دارد. در واقع نرخ فقر از نسبت جمعیت زیر خط فقر به کل جمعیت بدست می‌آید. خط فقر معمولا بر اساس حداقل نیازهای اساسی (غذا، پوشاک، مسکن، بهداشت و آموزش) تعیین می‌شود.

سهم دو دهک اول از درآمد کل جامعه نیز به این موضوع اشاره دارد که 20 درصد از افراد جامعه که پایین‌ترین درآمد را دارند چه سهمی از کل درآمد کشور را به خود اختصاص داده‌اند.

تغییر ضریب جینی و نرخ فقر در جهت مخالف

همانطور که مشاهده شد در سال‌های گذشته روند ضریب جینی نزولی بوده است . با این حال روند نرخ فقر نشان از وضعیت متفاوتی دارد. در واقع نرخ فقر در فاصله سال‌های 93 تا 1401  تقریبا روندی ثابت یا صعودی را تجربه کرده و در چند سال اخیر حدود 30 درصد بوده که نشانگر ثبات یا افزایش جمعیت زیر خط فقر است. به عبارت دیگر با وجود روند کاهشی ضریب جینی، روند نرخ فقر تغییری نداشته یا افزایشی بوده است. به بیان دیگر می‌توان گفت توزیع درآمد در طبقات پایین بهبود پیدا کرده و برابرتر شده اما این امر به اندازه کافی برای افراد زیرخط فقر موثر نبوده و نتوانسته افراد را به بالای خط فقر بیاورد.

بهبود سهم دو دهک اول از درآمد جامعه

دو دهک اول که 20 درصد پایین‌ترین افراد جامعه را تشکیل می‌دهند، سهمشان از کل درآمد جامعه در سال‌های اخیر بالاتر آمده است. به بیان دقیق‌تر در فاصله سال‌های 97 تا 1401 ، سهم دو دهک اول از کل درآمد جامعه از 5.8 درصد در سال 97 به 6 درصد در سال 1401 افزایش پیدا کرده است. در همین بازه زمانی نیز ضریب جینی با کاهش همراه بوده است. روند این دو متغیر در سال‌های اخیر حاکی از یک همبستگی بین تغییرات آن‌ها است. در واقع می‌توان گفت همزمان با برابرتر شدن توزیع درآمد در جامعه، سهم دو دهک اول از کل درآمد با بهبود اندکی مواجه شده است.