(عکس) سفر به تهران قدیم؛ غروب خزینه در حمام خورشید

ساکنان سلسبیل بیشتر از نیم قرن قبل، از داشتن آب لوله‌کشی در خانه‌هایشان محروم بودند. به همین خاطر باید برای آب آشامیدنی مصرفی‌شان از شیرهای فشاری، آب‌انبارهای خانه یا آب‌انبار چهل‌پله آب می‌آوردند.

معماری و بازسازی این حمام قدیمی هم داستان جالبی دارد که امینی آن را این‌طور تعریف می‌کند: «بنای حمام خورشید از ساروج که ملاتی مقاوم در برابر آب بود ساخته شده بود. ساروج مخلوطی از آهک، خاکستر و خاک رس و ... بود. نمای بیرونی حمام، سنگ مرمر سبزرنگی بود با در ورودی مشبک زیبایی که هرچند سال یکبار رنگ می‌شد. یادم هست که آخرین بار توسط آقای صابر تقی‌پور رنگ شد.

شب‌های جمعه از همه روزهای دیگر شلوغ‌تر بود، چون مردم بعد از یک هفته کار و تلاش خود را برای مهمانی اقوام و خویشان آماده می‌کردند و در طول سال نیز چند روز مانده به عید نوروز، حمام شبانه‌روز کار می‌کرد.

هوشنگ و خداداد آخرین کسانی بودند که در این حمام فعالیت داشتند. اغلب خداداد با گرفتن دو یا پنج ریال از مشتریان چند بیتی از شاهنامه را برایشان می‌خواند و حسین آقا سیف نوریان مسئول و مدیر حمام مدام قدم می‌زد و با مشتریان که بچه‌های محل بودند گپ می‌زد یا از پشت میز خود به مشتریان خوشامد می‌گفت. روبه‌روی میز حسین آقا یخچالی بود پر از نوشابه‌های شیشه‌ای کانادا که با سفارش مشتریان توسط هوشنگ به دست آنها می‌رسید.»

منبع: همشهری