(ویدئو) چرا نام این روستا گیلاس شد؟ /کسی گذشته را به یاد نمی آورد

روستای گیلاس در کیلومتر ۷۰ جاده هراز یکی از روستاهای کوهستانی بخش لاریجان آمل به حساب می‌آید؛ روستایی خوش آب و هوا که شکوفه‌های درختان گیلان در فصل بهار زیبایی ویژه به این روستا داده است. باغداران روستای گیلاس از باغ‌های خود گیلاس، گلابی، آلبالو، سیب و گردو برداشت می‌کنند و محصول آنها به علت خاک و آب و هوایی مناسب مرغوب و مشتری‌پسند است.

مازندران یکی از استان‌های تولید انبوه گیلاس در کشور است و در میان باغات گیلاس در شهرها و روستای مختلف این استان، باغات گیلاس روستای گیلاس مشهورتر است. روستای گیلاس که در بخش لاریجان آمل قرار دارد، بیشتر از ۱۰ هزار باغ گیلاس دارد که سالانه بیشتر از ۱۲۰ تن گیلاس از این اراضی برداشت می‌شود.

سد خاکی اسل در منطقه چناربن در روستای گیلاس قرار گرفته است. این سد کوچک خاکی یا استخر خاکی، در واقع منبعی برای ذخیره آبیاری تعدادی از باغ های روستای گیلاس محسوب می‌شود.

در منطقه لاریجان هزار و ۴۵۰ هکتار باغ گیلاس وجود دارد. به طور کلی، برداشت گیلاس در استان مازندران از نیمه دوم خرداد آغاز می‌شود و تا آخر تیر ادامه دارد که بخشی از محصول تولید شده به صورت تازه خوری روانه بازار مصرف و بخشی دیگر به کارخانه‌های صنایع تبدیلی فرستاده می شود. متوسط برداشت گیلاس در مازندران ۱۶ تن در هر هکتار است.

منبع: همشهری