جستجو
رویداد ایران > رویداد > فرهنگی > از خاطرات شیرین «دوئل» تا حاشیه‌هایی که با اسم فردین و وثوقی درست شد

از خاطرات شیرین «دوئل» تا حاشیه‌هایی که با اسم فردین و وثوقی درست شد

راد که از سال گذشته دچار حادثه‌ای در منزلش شد و بعد از آن بهبود پیدا نکرد، در تمام سال‌های عمر خود زندگی سالمی را پشت سر گذاشت تا به عنوان یک بازیگر استایل و فیزیک قابل قبولی داشته باشد.

«یادم می آید در اولین نمایش جشنواره‌ای فیلم «دوئل» در سینما سپیده، زمانی که اسم من در اول فیلم آمد مردم با خوشحالی دست می‌زدند و من از خوشحالی اشک می‌ریختم. بعد از سال‌ها دوباره با مردم فیلم می‌دیدم.» 

این جملات بخشی از خاطرات سعید راد بازیگر معروف فیلم «دوئل» است که پس از سال‌ها دوری با این فیلم گران و پرسر و صدا به سینما برگشت و امروز در سن ۷۹ سالگی از دنیا رفت؛ بازیگری که می‌گفت:  «من، سعید راد در واقع سعید احمد حق‌پرست‌راد هستم، چون اسم برادرم حمید بود، از همان بچگی مرا سعید صدا می‌کردند ولی در شناسنامه اسمم احمد است. متولد محله سنگلج هستم. البته زمانی که پنج ساله بودم پیش پدربزرگ و مادر بزرگم و عموهایم بودم و با آن‌ها از سنگلج به شمیران آمدم. درواقع بچه شمیران هستم.»

راد که از سال گذشته دچار حادثه‌ای در منزلش شد و بعد از آن بهبود پیدا نکرد، در تمام سال‌های عمر خود زندگی سالمی را پشت سر گذاشت تا به عنوان یک بازیگر استایل و فیزیک قابل قبولی داشته باشد. او چند سال قبل در این زمینه گفته بود:بازیگری به هیچ‌ وجه کار آسانی نیست و باید برای این کار حرمت قائل شد. من بعد از این همه سال که کار بازیگری کرده‌ام، هنوز هم درحال یاد گرفتن هستم. البته متأسفانه مسأله‌ای که خیلی به آن توجه نمی‌شود، مراقبت‌های لازمی است که بازیگران باید از خود داشته باشند. بازیگری یک توانایی‌ نیست که بتوان آن را با آموزش و مطالعه به دست آورد. آن زمان که من شروع به بازی کردم، فقط چهار فیلم ایرانی دیده بودم. بازیگری باید درون فرد وجود داشته باشد که من از آن به جنم بازیگری یاد می‌کنم. به نظرم اگر در فردی جنم بازیگری وجود داشته باشد او می‌تواند پس از کشف این توانایی با مطالعه و کار مستمر آن را تربیت کند.

او در دوران کاری خود در فیلم‌های متعددی بازی کرده و تجربه همکاری با فیلمسازان مشهوری را داشت که از بین آن‌ها به ساموئل خاچیکیان، ناصر تقوایی، مسعود کیمیایی، احمدرضا درویش و ابراهیم حاتمی‌کیا می‌توان اشاره کرد. او اگرچه در دهه ۶۰ ممنوع‌التصویر شده و از ایران رفته بود، در اواخر دهه ۷۰ با بازی در فیلم «دوئل» درویش به سینما برگشت.  

سعید راد چند سال قبل در گفت‌وگویی با ایسنا و بخش تاریخ شفاهی موزه سینما، درباره برخی از فیلم‌هایش که جزء آثار شاخص سینمای ایران هم هستند، صحبت‌هایی را بیان کرده بود که همزمان با درگذشت این بازیگر بازنشر داده می‌شود.

او درباره فیلم «عقاب‌ها» بیان کرده بود:وقتی از سوی ساموئل خاچکیان بازی در این فیلم پیشنهاد شد، دیدم چقدر لباس خلبانی به من می‌آید و معتقدم انتخاب بسیار خوبی بود. سناریو خوب و تکنیک بالای خاچکیان یکی از امتیازهایی بود که این فیلم از آن بهره برد. علت استقبال مخاطبان از این فیلم هم وجود المان‌هایی بود که تماشاگر با آن‌ها آشنا بود. حدود یک میلیون و هشتصد هزار نفری که به دیدن این فیلم رفتند با جمعیت آن موقع تهران بسیار قابل توجه بود و خود من هم انتظار چنین استقبالی را نداشتم.

خط و نشان ناصر تقوایی برای «صادق کرده» بدون سعید راد

وی  درباره حضورش در فیلم «صادق کُرده» ساخته ناصر تقوایی  گفته بود: تهیه کننده این فیلم موافق حضور من در «صادق کرده» نبود. حتی یکی از بازیگران برای تهیه‌کننده نوشته بود که اگر سعید راد نقش صادق کرده را بازی کند، دیگر در آن دفتر فیلم بازی نمی‌کند و این حرف باعث رنجش من شده بود. به ناصر تقوایی گفتم دیگر نمی‌آیم و او در پاسخ به من گفت «یا صادق کرده را تو بازی می‌کنی یا من در آن دفتر فیلم نمی‌سازم» و در نهایت من نقش فیلم را بازی کردم.

او درباره علت مخالفت تهیه‌کننده این فیلم هم گفته بود: به دلیل اینکه بهروز وثوقی در آن دفتر فیلم‌های زیادی از جمله «گوزن‌ها» و «خاک» را کار کرده بود و این نقش را برای او درنظر گرفته بودند. نقش «تنگسیر» را قرار بود من بازی کنم که به بهروز وثوقی داده شد و انتخاب درستی بود، شاید من نمی‌توانستم به آن شکلی که امیر نادری می‌خواست آن نقش را درآورم.  قرار بود در فیلم «ناخدا خورشید» ساخته ناصر تقوایی هم بازی کنم که داریوش ارجمند آن نقش را بسیار خوب بازی کرد اما اگر من حضور داشتم به شکل دیگری می‌شد زیرا من اسحله وینچستر گرفته بودم و در خانه تمرین می‌کردم که نشد بازی کنم.  

وی درباره  فیلم «عقاب‌ها»  و اینکه قصه‌ای جدید داشت، گفته بود: در این فیلم سکانسی که من با اسلحه عراقی‌ها را می‌زدم و جمشید هاشم‌پور از هلی کوپتر می پرید، خیلی واقعی و طبیعی بود. یادم می‌آید وقتی برای اولین بار در سینما این فیلم را می‌دیدیم زمانی که هاشم‌پور از هلی‌کوپتر می‌پرید مردم دست ‌زدند. مردم در فیلم‌ها قهرمان را دوست داشتند و در مقابل بازی‌ها در فیلم واکنش نشان می‌دادند. متاسفانه در حال حاضر سینمای ما قهرمان ندارد.

درویش برایم فرش قرمز پهن کرد

راد  درباره همکاری خود با احمدرضا درویش در فیلم «دوئل»  نیز توضیح داده بود: بعد از 18 سال که در ایران نبودم، وقتی نقش «اسکندر» پیشنهاد شد، دیدم همه چیزش درست است و از همه نظر به من می‌خورد و مجموعه خیلی خوبی برای این فیلم جمع شده بود. احمدرضا درویش روی نقش "اسکندر" بسیار کار کرده بود و اگر غیر از این بود، مردم از آن استقبال نمی‌کردند. آقای درویش من را خیلی دوست داشت و انصافا در فیلم «دوئل» پای من ایستاد.

در آن زمان که از من دعوت کرد تا در این فیلم حضور داشته باشم فیلم «متولد ماه مهر» او هم اکران بود که به من گفت «متولد ماه مهر» در سینما آفریقا درحال اکران است، دوست دارم شما این فیلم را ببینید و با کار من آشنا شوید. بعد از دیدن فیلم به دفتر او رفتم و درباره فیلم با هم صحبت کردیم. درویش در فیلم «دوئل» برای من فرش قرمز پهن کرد. در «دوئل» یک نقش منفی «خُولی منش» چند وجهی که آن را بسیار دوست داشتم توسط آقای درویش به من داده شد.

سعید راد با بیان اینکه یکی از بهترین نقش‌هایش «دوئل» بوده، گفته بود: یادم می آید در اولین نمایش جشنواره در سینما سپیده، زمانی که اسم من در اول فیلم آمد مردم از خوشحالی دست می‌زدند و من از خوشحالی اشک می‌ریختم. بعد از سال‌ها دوباره با مردم فیلم می‌دیدم. علوه براین‌ها هدیه تهرانی در مصاحبه‌ای وقتی از او پرسیده بودند که چرا در فیلم «دوئل» یک نقش بسیار کوتاه را پذیرفته است، گفته بود، حضورم در این فیلم برای خوشامدگویی به سعید راد است. چنین رفتاری فقط از یک بازیگر حرفه‌ای برمی‌آید.  

مصاحبه مسعود نجفی با سعید راد برای آرشیو تاریخ شفاهی موزه سینما
 
منبع: ایسنا

منبع: faradeed-198381

برچسب ها
نسخه اصل مطلب