(تصاویر) ویسکاچا؛ حیوان عجیبی که مدفوع‌اش را می‌خورد و آرام‌ترین پستاندار جهان است!

ویسکاچا‌ها متعلق به خانواده چینچیلا، عضوی از زیررده «هیستری کوگناتا» در راسته «رودنتیا» هستند. ویسکاچا‌های کوهستانی در واقع بیشتر با چینچیلا‌ها مرتبط هستند تا ویسکاچای دشتی، که در زیرخانواده متفاوت «لاگوستومینا»، به طبقه بندی می‌شوند تا چینچیلا. اجداد منقرض شده ویسکاچا‌های دشتی توسط فسیل‌هایی از دوران میوسن اولیه (۲۳.۸ میلیون تا ۲۰.۵ میلیون سال پیش) در آمریکای جنوبی نشان داده شده است. اقوام فسیلی ویسکاچا و چینچیلا‌های کوهستانی هنوز پیدا نشده اند.

این حیوان یکی از چهار گونه جوندگان باریک و در عین حال نسبتاً بزرگ آمریکای جنوبی شبیه به چینچیلا محسوب می‌شود. اندام جلویی این حیوان کوتاه، اندام عقبی بلند و دم بلند و پرپشتی دارند. خز نرم آن بلند و متراکم است و کف پا دارای پد‌های گوشتی است.

-    دو نوع ویسکاچا وجود دارد؛ ویسکاچا‌های کوهستانی و ویسکاچای دشتی. هردو از نظر جمعیتی خوب هستند، اما در مورد ویسکاچای دشتی اطلاعات بسیار کمی وجود دارد. 

-    ویسکاچا‌ها بسیار اجتماعی هستند و هیچ سلسله مراتب آشکارری بین آن‌ها وجود ندارد. آن‌ها احتمالا دارای صلح‌آمیزترین زندگی در میان کل پستانداران هستند و به نوعی آرمانشهر پستانداران هستند. ماده‌ها تمام عمر خود را در گروه خود می‌مانند. نر‌ها یک سال در گروه باقی می‌مانند و برای حفظ تنوع ژنتیکی به گروه‌های دیگر می‌روند. 

-    ویسکاچا‌ها زمانی که کسی نگاه نمی‌کند مدفوع خود را می‌خورند که یک عمل قابل قبول اجتماعی در دنیای گیاهخواران به شمار می‌رود. 

-    ویسکاچا‌های نر فصلی هستند به این معنی که در یک فصل مشخص جفت‌گیری می‌کنند. آن‌ها در تابستان و پاییز بیشترین میزان تولید اسپرم دارند. 

-    ویسکاچا هنگام تولد بسیار زودرس است که البته این نشانه توانایی بالایی بچه ویسکاچا‌ها در هنگام تولد است. دوران بارداری ویسکاچا حدود ۱۳۰ تا ۱۵۰ روز است و بعد از زایمان ویسیکاچا‌ها اماده جفت‌گیری می‌شود. نکته جالب اینکه یچه وییسکاچا‌ها در هنگام تولد با چشمان باز به دنیا می‌آیند. 

ویژگی‌های ویسکاچا‌های کوهستانی

سه گونه از ویسکاچا در کوه‌های آند از مرکز پرو به سمت جنوب تا شیلی و آرژانتین، معمولا در ارتفاعات بین ۴۰۰۰ تا ۵۰۰۰ متر زندگی می‌کنند. آن‌ها گوش‌های بسیار بلندی دارند و شبیه خرگوش‌های دم دراز هستند. وزن ویسکاچا‌های کوهستانی تا ۳ کیلوگرم و طول بدن آن‌ها ۳۰ تا ۴۵ سانتی متر است. خز در قسمت بالایی خاکستری تیره تا قهوه‌ای است، اغلب با یک نوار تیره در پایین پشت مشخص می‌شود. 

ویسکاچای دشتی

ویسکاچای دشت در علفزار‌های باز یا پامپاس در آرژانتین، پاراگوئه و جنوب شرقی بولیوی در ارتفاعات نزدیک به ۳۰۰۰ متر زندگی می‌کند. شبیه یک خوکچه هندی بزرگ است، با سر بزرگ و صاف، طول بدن ۴۷ تا ۶۶ سانتی متر و دم کوتاه. وزن ماده‌ها تا ۴.۵ کیلوگرم و نر‌ها تا ۸ کیلوگرم می‌رسد. مو‌های درشت محافظ با زیرپوست نرم ترکیب می‌شوند.

قسمت بالایی از خاکستری تیره تا قهوه‌ای کم رنگ متفاوت است. قسمت زیرین سفید است نوار‌های سیاه و سفید پهن و نیز سبیل صورت را مشخص می‌کند. چهار انگشت بزرگ و قوی در پای جلویی وجود دارد، اما فقط سه انگشت در پای عقبی وجود دارد. برخلاف ویسکاچای کوهستانی، ویسکاچای دشتی شب‌زیست هستند. به صورت کلونی زندگی می‌کنند و با پا‌های جلویی خود سیستم‌های گودال پیچیده‌ای به نام «ویزکاچراس» را حفر می‌کند، با دماغش خاک را دور می‌کند و ورودی‌ها را با انبوهی از هر چیزی که می‌تواند حمل کند، از جمله چوب، سنگ، استخوان، سرگین و سایر اشیاء مشخص می‌کند.

اگرچه این گونه هر گونه گیاهی را می‌خورد، دانه‌ها و علف‌ها ترجیح داده می‌شوند، که باعث می‌شود ویسکاچا برای دامداران به یک آفت تبدیل شوند، به خصوص به این دلیل که گودال‌ها هم برای انسان و هم برای دام خطرناک هستند.

ویسکاچا‌های دشتی سریع هستند و در صورت تعقیب، دویدن خود را با چرخش‌های تند و جهش‌های طولانی تغییر می‌دهند. حاملگی حدود چهار ماه طول می‌کشد، و زایمان شامل یک تا چهار بچه است، اما به طور معمول دو تا بچه به دنیا می‌آورند.

منبع: راز بقا