جستجو
رویداد ایران > رویداد > ورزشی > قصه پر غصه ورزشگاه آزادی

قصه پر غصه ورزشگاه آزادی

شرایط ورزشگاه آزادی مشکلی بزرگ برای فدراسیون فوتبال ایجاد کرده است.

 استادیومی که مدت‌هاست حال خوشی ندارد و با اما و اگرهای فراوان بازی‌های باشگاهی و ملی را میزبانی می‌کند. از مدت‌ها قبل بحث رفع ایرادهای ورزشگاه آزادی تهران برای میزبانی از رقابت‌های ملی و باشگاه مطرح شده است. در این باره وزارت ورزش برای تجهیز و ترمیم بخش‌های آسیب دیده ورزشگاه اقداماتی انجام داده و حالا اهالی فوتبال امیدوارند ورزشگاه آزادی تا قبل از شروع رقابت‌های انتخابی جام جهانی آماده شود. فدراسیون فوتبال پیش از این اعلام کرده بود که اگر ورزشگاه آزادی تا قبل از دیدار ایران و قرقیزستان در مقدماتی جام جهانی آماده نشود، این بازی در کشور ثالث برگزار خواهد شد. حالا اما ظاهرا بحث از یک جریمه نقدی سنگین به میان آمده است. مهدی محمدنبی نایب رئیس اول فدراسیون فوتبال در این باره گفته است: «اگر به هر دلیلی استادیوم محل میزبانی ما تا زمانی که بازرسین AFC به ایران وارد می‌شوند، یعنی اوایل شهریور بروز نشود، مخاطراتی مانند جریمه نقدی به مبلغ ۲۵۰ هزار دلار، سلب میزبانی و کسر امتیاز وجود دارد. مثل دوره قبل در بازی کره شمالی و ژاپن که از کره شمالی کسر امتیاز شد.»به همین خاطر مسئولان وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال تمام تلاش خود را برای تجهیز آزادی به کار گرفته‌اند و امیدوارند تا زمان ورود نمایندگان AFC به تهران برای بازدید از ورزشگاه، شرایط مهیا شده باشد. از سوی دیگر طبق الزامات جدید کنفدراسیون فوتبال آسیا، فدراسیون میزبان باید اطمینان حاصل کند که هیچ مسابقه فوتبال و یا هر رویداد دیگری حداقل هفت روز قبل از هر مسابقه تا یک روز پس از مسابقه در آن ورزشگاه برگزار نمی‌شود. تیم ملی باید در تاریخ‌های پانزدهم شهریور، 24 مهر، 30 اسفند، پنجم فروردین 1404 و بیستم خرداد 1404 در استادیوم آزادی به ترتیب از تیم‌های قرقیزستان، قطر، امارات، ازبکستان و کره شمالی پذیرایی کند و این بدان معناست که بازی‌های استقلال و پرسپولیس در خلال رقابت‌های لیگ برتر و جام حذفی، نباید در فاصله هفت روز تا دیدارهای تیم ملی و در ورزشگاه آزادی برگزار شود. باید دید که سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال، چگونه با این چالش روبرو خواهند شد. البته به نظر می‌رسد تنها در تاریخ‌های پانزدهم شهریور و 30 اسفند این چالش پیش‌روی سازمان لیگ باشد چرا که در سایر تاریخ‌ها، نخستین بازی تیم ملی در فیفا دی آن دوره، در خارج از تهران برگزار می‌شود. به عبارت دیگر و به طور مثال، تیم ملی ابتدا در نوزدهم مهر در خاک ازبکستان به مصاف این تیم می‌رود و سپس در 24 مهر در ورزشگاه آزادی با قطر روبرو می‌شود. در نتیجه حتی با تصور اینکه آخرین بازی لیگ پیش از فیفا دی آن ماه در فاصله 6 روز تا بازی با ازبکستان برگزار شود، در نتیجه با توجه به فاصله زمانی میان این دو بازی، قانون برگزار نشدن بازی در استادیوم آزادی به فاصله حداقل 7 روز تا دیداری که تیم ملی میزبان است، رعایت شده است. اما در این میان مدت‌ها بحث ساخت یک ورزشگاه استاندارد در تهران هر از چند گاهی مطرح می‌شود. ورزشگاهی که بتواند جور استادیوم آزادی را بکشد و به این ورزشگاه پیر کمی اجازه نفس کشیدن دهد. در بحث‌های اولیه پیرامون ضرورت ساخت یک استادیوم بزرگ تازه در پایتخت، صحبت‌هایی مطرح شده مبنی بر اینکه بهینه‌کردن وضعیت استادیوم آزادی، می‌تواند راه کم‌هزینه‌تر برای ایجاد یک سازه ورزشی باشد. اتفاقی که می‌توانست رخ بدهد، تخریب استادیوم (کاسه) آزادی و برنامه‌ریزی و طراحی یک استادیوم جدید و زمین‌های اطراف باتوجه به وسعت مجموعه آزادی برای استفاده بهینه از این فضای بسیار بزرگ در منطقه‌ای از غرب تهران بود. ناگفته پیداست که تجارب سایر کشورها در ساخت استادیوم‌های بزرگ قابل دسترس است. به هر حال نداشتن یک استادیوم استاندارد آن هم در پایتخت کشور موضوعی نگران‌کننده‌ای است که سال‌هاست هیچ فکری برای آن نشده و هر از چند گاهی هم تنها در حد طرح مسئله مطرح می‌شود.

برچسب ها
نسخه اصل مطلب
نویسنده
امیر حسین احتشامی
خبرنگار ورزشی