نقد فیلم The Watchers – هر شب ما را تماشا می‌کنند!

The Watchers فیلمی ترسناک و ماورالطبیعه، محصول سال ۲۰۲۴ آمریکا می‌باشد که کارگردانی آن را ایشانا نایت شیامالان (Ishana Night Shyamalan) در اولین کارگردانی خود بر عهده داشته. این کارگردان، خودش فیلم‌نامه را به رشته تحریر درآورده و آن را براساس رمانی به همین نام، به نویسندگی A. M. Shine نوشته است.

داکوتا فانینگ (Dakota Fanning) به عنوان مینا، کاراکتر اصلی، جورجینا کمبل (Georgina Campbell) به عنوان سیٍرا، آلون فوئره (Olwen Fouéré) در نقش مدلین، الیور فینیگان (Oliver Finnegan) در نقش دنیل و جان لینچ (John Lynch) به عنوان پروفسور کیل مارتین در The Watchers به ایفای نقش می‌پردازند.

گم شدن در جنگل

فیلم The Watchers به کارگردانی ایشانا نایت شیامالان با نقدهایی منفی در مورد برخی جنبه‌های کارگردانی خود مواجه شده است. یکی از مهم‌ترین انتقاد‌های وارده، فقدان خلاقیت و جسارت کارگردان می‌باشد. بسیاری از منتقدان معتقدند که فیلم از نظر خلاقیت و جسارت کمبود دارد و بیشتر به یک فیلمنامه ضعیف تکیه کرده است.

دیالوگ‌ها بی‌روح و سطحی هستند و فیلم در ایجاد تعلیق و هیجان به عنوان یک ژانر هیجان‌انگیز و وحشت، کاملا ناکام مانده است. طراحی نامناسب موجودات نیز دیگر نقطه ضعف کارگردانی این فیلم است. در حالی که طراحی موجودات در تاریکی جالب توجه است، اما وقتی این موجودات در نور دیده می‌شوند، ترس و وحشت آن‌ها کاهش می‌یابد و بیشتر شبیه به طرح‌های کلیشه‌ای و تکراری می‌شوند. این امر باعث می‌شود تا قدرت تاثیرگذاری موجودات به شدت کاهش یابد.

گنگ بودن داستان نه به معنای پیچیدگی بلکه به مفهوم نامنسجم بودن، دیگر ضعف فیلم به شمار می‌رود. فیلم تلاش می‌کند تا مضامین مختلفی مانند زیر نظر گرفتن و تماشای دیگران را بررسی کند، اما این موضوعات به طور کامل پرداخت نشده و بیشتر به صورت فرضیه باقی می‌مانند تا یک اندیشه کامل. این امر باعث می‌شود تا مخاطبان نتوانند به طور کامل با داستان ارتباط برقرار کنند.

در ضمن، هم‌زمان کارگردانی فلش بک‌هایی از گذشته مینا را تصویر می‌کند و سعی دارد به طور موازی تروما‌های او را نیز به مخاطب نشان دهد. اما سکانس‌ها آن‌قدر درهم می‌شوند که تماشای فیلم را برای مخاطب طاقت‌ فرسا رقم می‌زند. عدم توازن بین ژانرها نیز بر لیست اشتباهات فیلم اضافه می‌کند.

فیلم بین ژانرهای مختلف مانند فانتزی و وحشت در نوسان است و نمی‌تواند تصمیم بگیرد که بیشتر به کدام یک بپردازد. این عدم توازن باعث می‌شود که فیلم هویتی مشخص نداشته باشد و نتواند به طور کامل در هیچ کدام از ژانرها موفق باشد.

دیالوگ‌های سنگین و توضیحی حوصله افراد را حین تماشای فیلم به شدت سر می‌برد. فیلم پر از دیالوگ‌های توضیحی است که به جای نشان دادن، اطلاعات را به بیننده می‌گوید. این مسئله باعث می‌شود تا فیلم از نظر روایتی ضعیف به نظر برسد و بازیگران نتوانند عملکرد خوبی داشته باشند. این نقدها نشان می‌دهند که The Watchers با وجود داشتن پتانسیل، نتوانسته انتظارات طرافداران این ژانر را برآورده کند و در بسیاری از جنبه‌های کارگردانی به ویژه در ایجاد تعلیق و پرداخت مناسب داستان ضعف داشته است.

وقتی که حتی داستان هم گیرا نیست!

راجع به ژانر فانتزی فیلم The Watchers باید گفت که ترکیب آن با ترس و وحشت با مشکلات و اشتباهات زیادی مواجه شده است. همان‌طور که گفته شد، فیلم نتوانسته توازنی مناسب بین عناصر فانتزی و وحشت ایجاد کند. برخی صحنه‌ها بیش از حد به سمت فانتزی متمایل هستند و برخی دیگر بیش از حد ترسناک، که این امر باعث می‌شود فیلم هویتی نامشخص داشته باشد و نتواند در هیچ یک از ژانرها به طور کامل موفق باشد.

زمانی که پری به شکل واقعی و بالدار درمی‌آید دیگر از ترس خبری نیست، و زمانی که این نگهبانان در جنگل به دنبال مینا می‌گردند به طور کامل فراموش می‌شود که موجودی افسانه‌ای در این فیلم وجود دارد.

طرح‌های کلیشه‌ای و تکراری نیز در محتوای آن به شدت به چشم می‌خورد. موجودات و عناصر فانتزی در فیلم به شکلی کلیشه‌ای و تکراری طراحی شده‌اند. این موجودات در تاریکی ممکن است ترسناک به نظر برسند، اما وقتی در نور دیده می‌شوند، بیشتر شبیه به طرح‌هایی هستند که قبلاً در فیلم‌های دیگر به دفعات دیده‌‌ایم.

همچنین پرداخت ناقص و مبهم داستان منجر به گم شدن خط روایی می‌شود. فیلم تلاش می‌کند تا مفاهیم فانتزی پیچیده‌ای را مطرح کند، اما در توضیح و پرداخت آنها ناکام مانده است. بسیاری از مفاهیم و عناصر فانتزی به خوبی توضیح داده نمی‌شوند و بیننده درک کاملی از آنها تا انتهای فیلم پیدا نمی‌کند.

علاوه بر همه این‌ها، برخی از عناصر داستانی افسانه‌ای و فانتزی فیلم به نظر می‌رسد که به زور وارد داستان شده‌اند و با دیگر عناصر فیلم هماهنگی ندارند. این مسئله باعث می‌شود که فیلم از نظر روایتی نامنسجم و پراکنده به نظر برسد. پروفسور سعی دارد که در ویدئو‌هایش توضیح دقیقی راجع به این موجودات به مخاطب بدهد.

اما آن‌قدر داستان افسانه‌ای او پیچ و تاب دارد که موجب گمراهی و باور ناپذیری داستان می‌شود. این اشتباهات نشان می‌دهد که فیلم The Watchers در استفاده از عناصر فانتزی و ترکیب آنها با ژانر وحشت موفق نبوده و نتوانسته است تجربه‌ای جذاب و هماهنگ برای بینندگان و طرفداران این سبک ایجاد کند.

افسانه پری

یکی از اهداف اصلی فیلم‌های ژانر وحشت و فانتزی، ایجاد تعلیق و وحشت در بیننده است. The Watchers تلاش می‌کند تا با معرفی موجودات مرموز و محیط جنگلی وهم‌آور، ترس و تعلیق را ایجاد کند. اما به دلیل طراحی کلیشه‌ای موجودات و عدم توسعه کافی آن‌ها، نتوانست این هدف را به خوبی محقق کند.

طراحی نامناسب و عدم استفاده موثر از نور و تاریکی باعث شد تا موجودات به جای ترسناک بودن، بیشتر به صورت کلیشه‌ای و خنده‌دار به نظر برسند. فیلم قصد داشت تا پیام‌هایی اجتماعی و نقدهایی بر رسانه‌های معاصر و مصرف‌گرایی ارائه دهد.

برای مثال، نگهبانان به عنوان نمادی از تماشاگران بی‌روح و بی‌احساس رسانه‌ها که تنها به دنبال سرگرمی هستند، معرفی شده‌اند. اما این پیام‌ها به دلیل اجرای ضعیف و پرداخت ناکافی، به خوبی به بیننده منتقل نشدند و بیشتر به صورت مفاهیمی مبهم و ناواضح باقی ماندند.

یکی دیگر از اهداف فیلم، ایجاد شخصیت‌های قوی و داستانی عمیق و تاثیرگذار بود. شخصیت مینا و گذشته او به عنوان محور اصلی داستان معرفی شده‌اند، اما پرداخت ناقص و سطحی این شخصیت‌ها و ناتوانی در ایجاد ارتباط احساسی بین آن‌ها و بیننده، باعث شد تا این هدف نیز محقق نشود.

بیننده نمی‌تواند به درستی با شخصیت‌ها همدلی کند و انگیزه‌های آن‌ها را درک کند. فیلم سعی داشت تا دنیایی افسانه‌ای و فراطبیعی خلق کند که بیننده بتواند در آن غرق شود. اما عدم انسجام در روایت و پرداخت ناقص عناصر افسانه‌ای باعث شد تا این دنیا به صورت پراکنده و غیرقابل باور به نظر برسد. عناصر افسانه‌ای و وحشت به خوبی با هم ترکیب نشده‌اند و این امر باعث کاهش تاثیرگذاری کلی فیلم شده است.

در نهایت باید گفت که فلیم The Watchers با داستانی پراکنده و کارگردانی ضعیف و قرار دادن نقطه عطف‌ها در موقعیت‌های نامناسب جذابیت و وحشت خود را از دست داده و نتوانسته برای مخاطبان چیز منحصر‌به فردی را ارائه کند.

این فیلم به ظاهر ترسناک حتی در رساندن پیام خود به مخاطب شکست خورده و در واقع به خلق اثری بی‌ثبات و پیش‌پا افتاده دست زده که تاثیری ایجاد نمی‌کند و در یاد طرفداران این ژانر ماندگار نمی‌شود. تقریبا هیچ چیز در این فیلم مخاطب را غرق نمی‌کند و هر المانی که وارد مسیر داستانی می‌شود از باورپذیری آن به شدت می‌کاهد.

منبع: ویجیاتو